Μιχάλης Κωσταράκος: Ελλάδα… το μέγα κράτος της θάλασσας

«Μια πρόταση και ένα νέο αφήγημα», γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook ο πρώην πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επίτιμος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας Μιχάλης Κωσταράκος, αναφερόμενος στις εξοπλιστικές προτεραιότητες της χώρας.

Συγκεκριμένα ο Μιχάλης Κωσταράκος γράφει:

«Νομίζω ότι η κατάσταση έχει πια ξεκαθαρίσει. Έχουμε συμφωνήσει την απόκτηση δυο φρεγατών Bell@ra από τη Γαλλία, οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν με ίδιου κόστους προσφορά για τέσσερις περίπου ίδιων ή ελαφρά μικρότερων δυνατοτήτων φρεγάτες MMCS (Multi Mission Combat Ship) που όμως θα κατασκευαστούν στην Ελλαδα, ενώ στα ΜΜΕ αναφέρεται ότι ο ΥΕΘΑ συνεχίζει τις προσπάθειες για την απόκτηση 2-3 μεταχειρισμένων αμερικανικών αντιτορπιλικών τύπου Arleigh Burke.

Ήδη στα ΜΜΕ και πιστεύω στα επιτελεία άρχισαν συζητήσεις για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα, τις εξοπλιστικές προτεραιότητες της χώρας, το κόστος κλπ κλπ.



Προσωπικά δεν νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει προβληματισμός ή αμφιβολία. ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΛΑ. Και πιστεύω ότι θα πρέπει να τα αποκτήσουμε όλα. Και τα τρομερά αμερικανικά αντιτορπιλικά, και τις αμερικανικές φρεγάτες πολλαπλού ρόλου, και τις γαλλικές φρεγάτες τεχνολογίας του αύριο. Και όχι μόνο αυτά. Χρειαζόμαστε και το δικό μας «εθνικό πλοίο» που πρέπει να αρχίσουμε να κατασκευάζουμε, και τις δυο καταπληκτικές πυραυλάκατους Super Vitae που καθυστερούν να παραδώσουν με ευθύνη τους χρόνια τώρα τα ναυπηγεία της Ελευσίνας, και τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας P-3B, που απαράδεκτα καθυστερεί η ΕΑΒ, και όλα όσα έχουν μέχρι τώρα εγκριθεί και δεν πραγματοποιούνται για μικροπολιτικές, συνδικαλιστικές ή χρηματοδοτικές μικρόσκοπιμότητες ή εξαιτίας της απλής ανικανότητας των υπευθύνων. Χρειαζόμαστε ακόμα ο Στόλος να φέρει τη επιχειρησιακή διαθεσιμότητα του στο 80-100% σύμφωνα με τα standards του ΝΑΤΟ, αν δεν είναι σε αυτό το επίπεδο.

Κάποιοι, λίγο πολύ γνωστοί, θα προβάλουν τις γνωστές δικαιολογίες. Δεν έχουμε προσωπικό, δεν έχουμε προβλήτες, δεν έχουμε κονδύλια, εμείς προτιμάμε την ποιότητα έναντι της ποσότητας των εχθρικών ναυτικών δυνατοτήτων και άλλες τέτοιες δικαιολογίες. Αρκετά με όλα αυτά. Τα ακούμε πολλά χρόνια τώρα. Επειδή όμως κάποιοι από μας προτιμάμε να μείνουμε ελεύθεροι και κυρίαρχοι και να εκμεταλλευτούμε τον εθνικό μας πλούτο, χωρίς απειλές και φασαρίες από τους γνωστούς «νταήδες της γειτονιάς» θα ήθελα να τονίσω τούτο:

Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό μπορεί να κάνει όλα. Και εγκαταστάσεις και υποστήριξη και προσωπικό και εκπαίδευση και ότι άλλο χρειάζεται. Και μάλιστα άριστα και άμεσα και σε κάθε περίπτωση συντομότερα από οποιοδήποτε χρονικό ορίζοντα του τεθεί. Αρκεί να αρχίσει ΑΥΡΙΟ. Και μάλιστα ΠΡΩΙ-ΠΡΩΙ. Χωρίς προκαταλήψεις, περιορισμούς και συντεχνιακές «πόζες». Αν διαταχθεί θα τα κάνει.

Το κύριο πρόβλημα είναι το κόστος. Η χώρα βγαίνει από μια οικονομική κρίση και ήδη δόθηκαν όλες οι μέχρι τώρα διαθέσιμες αμυντικές πιστώσεις για την αναβάθμιση των F-16. Η τεράστια προσπάθεια της κυβέρνησης και του ελληνικού λαού για ανάπτυξη και βελτίωση της κατάστασης της χώρας και της ζωής μας δεν πρέπει για κανένα λόγο να υπονομευθεί ή να ανασταλεί.

Η ανάπτυξη αυτή όμως έχει σαν προϋπόθεση την ασφάλεια. Και την ασφάλεια θα μας την εξασφαλίσουν αυτές οι αμυντικές δαπάνες και ο ελληνικός στόλος που πρέπει να κυριαρχεί στις Αποκλειστικές Οικονομικές ζώνες, στα χωρικά ύδατα και στην υφαλοκρηπίδα της Ελλάδος, του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Δεν ξέρω από που ακριβώς θα βρούμε τα λεφτά, αλλά πρέπει να τα βρούμε. Σε κάθε περίπτωση η ναυπήγηση πλοίων στην Ελλάδα και η αναθέρμανση του ναυπηγοκατασκευαστικού τομέα θα αποτελέσει ένα σημαντικό μοχλό ανάπτυξης. Αυτό θα πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη του το Υπουργείο Ανάπτυξης. Χιλιάδες θέσεις εργασίας και σημαντική συνεισφορά στην αποκατάσταση του χαμένου μας ΑΕΠ. Πέρα από αυτό όμως, θα πρέπει να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες που έχουμε σαν κράτος αλλά και σαν ιδιώτες, είτε αυτές λέγονται αμυντική-οικονομική-επενδυτική διπλωματία, είτε φίλες χώρες, είτε εθνικές συνεισφορές, είτε το ίδιο το υστέρημα των συμπατριωτών μας ή κάποιο πλεόνασμα όσων έχουν περισσοτέρα, είτε τέλος η οικονομική και πολιτική ισχύς και πλούτο που κάποιοι συμπατριώτες μας έχουν στο διεθνή χώρο. Χρειάζεται πανστρατιά, αποφασιστικότητα, ομοψυχία και υψηλό εθνικό φρόνημα. Ίσως ένα νέο Ταμείο Εθνικού Στόλου απόλυτα και ηλεκτρονικά διαφανές, χωρίς «επιτήδειους» και «επιβαρύνσεις», υπό τον αυστηρό έλεγχο της Βουλής ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου που να αποτελέσει την αφορμή για μια νέα εθνική προσπάθεια σαν αυτή που αγόρασε το Θωρηκτό « Αβέρωφ» και το οδήγησε στους βαλκανικούς πολέμους, για να αλλάξει μόνο του τη γεωγραφία της Βαλκανικής χερσονήσου.

Απέναντι στο νέο τουρκικό αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» εμείς πρέπει να προτάξουμε και να κοινοποιήσουμε και να προβάλουμε μ όλα τα μέσα ένα νέο δικό μας αφήγημα και να πορευτούμε πλέον μ αυτό: «Το Μέγα Κράτος της Θάλασσας».

Ένα αφήγημα και μια ονομασία που να μας θυμίζει ότι οι Έλληνες ήταν πάντοτε ένας ναυτικός λαός που ζει σε κάτι βράχια σε ένα ναυτικό σταυροδρόμι, που η ανδρεία και η ναυτοσύνη του έσωσαν τον δυτικό πολιτισμό κοντά σ ένα νησάκι που λέγεται Σαλαμίνα και που κυριαρχεί με ειρηνικά κυρίως ή και πολεμικά πλοία αν χρειαστεί, στις θάλασσες σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία 3000 χρόνια, και σκοπεύει να συνεχίσει να κυριαρχεί με οποιοδήποτε μέσο στις δικές του θάλασσες όσο θα υπάρχει. Και ότι το ρητό του Θουκυδίδη (που αποτελεί και έμβλημα του Πολεμικού μας Ναυτικού) «..Μέγα γαρ το της θαλάσσης κράτος..» μεταφρασμένο σωστά σε νέα ελληνικά σημαίνει «..Η κυριαρχία στη θάλασσα είναι μεγάλο πλεονέκτημα…».