Ο δήθεν καημός των Ελλήνων Δημάρχων για την πρωτοτυπία

Θέλουμε να δείξουμε ότι συμβαδίζουμε με την εποχή, ότι ακολουθούμε τις διεθνείς τάσεις και ότι προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες μιας σύγχρονης κοινωνίας. Μόνο που, κάπου ανάμεσα στην επιθυμία για «εκσυγχρονισμό» και την πραγματική εφαρμογή, το αποτέλεσμα ξεφεύγει. Αντί για πρόοδο, συχνά γεννιέται ένα μείγμα προχειρότητας και χάους, που αφήνει τους πολίτες να αναρωτιούνται αν τελικά ο σκοπός ήταν η ουσία ή απλώς η εικόνα.

Η μόδα των ποδηλατόδρομων λοιέχει καταπόν κλύσει τη χώρα. Από μικρές επαρχιακές πόλεις μέχρι τουριστικά νησιά, οι δημοτικές αρχές σπεύδουν να δείξουν ότι ακολουθούν τις «πράσινες» τάσεις και τη σύγχρονη αστική κινητικότητα. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις, η πραγματικότητα απέχει δραματικά από την προκήρυξη του έργου. Γιατί το να βαφτεί μια λωρίδα με πράσινη μπογιά πάνω σε ένα ήδη στενό πεζοδρόμιο δεν είναι ποδηλατόδρομος. Είναι μια πρόχειρη και επικίνδυνη πατέντα που δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνει...

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ