«Νιπτήρας», μπαρούτια και ρουκετοπόλεμος

ΠΑΤΜΟΣ:

Στο νησί της Αποκάλυψης επίκεντρο των τελετών και ακολουθιών αποτελεί ο «Νιπτήρας», ο οποίος κάθε χρόνο στολίζεται με λαμπρές βάγιες και ποικίλα άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια. Συγκεκριμένα, τη Μ. Πέμπτη γίνεται αναπαράσταση του "Μυστικού Δείπνου" του Νιπτήρα, σε κεντρική πλατεία της Χώρας.
Το Μ. Σάββατο το βράδυ πριν από την Ανάσταση, το Ευαγγέλιο διαβάζεται σε ηρωικό εξάμετρο με κώντιο και την Κυριακή του Πάσχα στις 3 το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η 2η Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και από τον ηγούμενο μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.

 

ΚΩΣ:

Στην Κω, μπορεί οι μεγάλοι να είναι δοσμένοι στις πασχαλινές δουλειές και στον εκκλησιασμό, όμως και τα παιδιά προετοιμάζονται ξεχωριστά για την Ανάσταση του Κυρίου. Έτσι, οι μικροί του νησιού παίρνουν μεγάλα κλειδιά από εκείνα που είχαν οι παλιές κλειδαριές, δένουν με ένα σχοινί το κλειδί με μπαρούτι και βάζουν το καρφί στην τρύπα του κλειδιού, το βράδυ της Ανάστασης το χτυπούν δυνατά στον τοίχο για να εκπυρσοκροτήσει και να χαλάσει ο κόσμος.

Άλλοι κόβουν μακριές λωρίδες χαρτιού, βάζουν στην άκρη της κάθε λωρίδας μπαρούτι και ένα φυτίλι, την τυλίγουν τριγωνικά, ώστε να προεξέχει το φυτίλι μόλις ο παπάς πει το "Χριστός Ανέστη", το ανάβουν και γίνεται χαμός.

Η εκκλησία, επίσης, το πρωί του Μ. Σαββάτου στρώνεται με μυρωμένα λουλούδια του βουνού που λέγονται λαμπρές (μικρά μωβ αρωματικά λουλούδια) και οι  του νησιού φτιάχνουν τις λαμπρόπιττες και το γεμιστό αρνί.

ΥΔΡΑ:

Η Ύδρα το Πάσχα ξεχωρίζει γιατί ο Επιτάφιος της συνοικίας Καμίνι μπαίνει στη θάλασσα και από εκεί διαβάζεται η Ακολουθία του, δημιουργώντας μία ατμόσφαιρα κατανυκτική. Στη συνέχεια, οι Επιτάφιοι τεσσάρων ενοριών συναντώνται στο κεντρικό λιμάνι, δίνοντας ένα ιδιαίτερο χρώμα, ενώ, όπως σε όλη την Ελλάδα, την ώρα της Ανάστασης τα πολλά βαρελότα φωτίζουν τη νύκτα.

 

ΧΙΟΣ:

Την παράσταση στα Δωδεκάνησα κλέβει αναμφίβολα ο γνωστός ρουκετοπόλεμος. Πρόκειται για ένα παλιό «Βρονταδούσικο» έθιμο που έχει τις ρίζες του στους χρόνους της τουρκικής κατοχής. Αρχικά, οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής, εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια.





Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, τα κανονάκια εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες και βεγγαλικά, φτιαγμένα από νίτρο, θειάφι και μπαρούτι. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει αμέσως μετά το Πάσχα, ώστε να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά.

Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια οι ποσότητες των βεγγαλικών φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργείται από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου το βράδυ της Ανάστασης είναι το λιγότερο φαντασμαγορικό.

Για το λόγο αυτό, πολύς είναι ο κόσμος που επιλέγει να περάσει το Πάσχα στη Χίο, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν ληφθεί ειδικά μέτρα για την προστασία των παρευρισκομένων.