Σωτήρης Κοντιζάς: «Έβλεπα με τον πατέρα μου το Σινεμά ο Παράδεισος»

Ένας άνθρωπος της κουζίνας μαγειρεύει με τα υλικά του σινεμά: και γιατί όχι; Όπως μας ομολόγησε ο Σωτήρης Κοντιζάς εξηγώντας τους λόγους που βρέθηκε να «πρωταγωνιστεί» στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αποδεχόμενος την πρόσκληση του καλλιτεχνικού διευθυντή, κ. Ορέστη Ανδρεαδάκη να γίνει Ambassador της Αγοράς, «το βασικό υλικό του σινεμά είναι το όνειρο» - και εκείνος έχει άπλετα όνειρα και πολλά.

Μεταφέροντας την εμπειρία μιας τέτοιας διαδρομής, όπου είδε πολλά από τα όνειρα του να γίνονται πραγματικότητα, θέλησε να μεταδώσει στους νέους δημιουργούς τον ενθουσιασμό μαθαίνοντας τους τι σημαίνουν όλα τα στάδια μιας δημιουργικής διαδικασίας: από τη σύλληψη, στην υλοποίηση και κατόπιν στην εκτέλεση. Όπως μας δήλωσε χαρακτηριστικά «οι ταινίες που προβάλλονται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μοιάζουν με τα πιάτα που, αφού έχουν περάσει με επιτυχία το στάδιο της Έρευνας και Ανάπτυξης, καταφέρνουν να μπουν στο μενού και τελικά να σερβιριστούν με επιτυχία στο κοινό». Έτσι και το υλικό, η πρώτη ύλη που προσφέρεται στο στάδιο της προετοιμασίες πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να μπορέσει να έχει επιτυχία - αρκεί οι δημιουργοί να πιστεύουν στην τέχνη τους και να μη φοβούνται.

Ο ίδιος έχει πάρει, εξάλλου, πολλά μαθήματα όπως είπε από τον διευθυντή φωτογραφίας στα παρασκήνια του Master Chef αλλά και τον σκηνοθέτη του, που του έμαθαν, όπως μας είπε να προσέχει περισσότερο τις λεπτομέρειες αλλά και να παρατηρεί τον σημαντικό ρόλο που παίζουν οι φωτισμοί, «και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που με συμβούλεψε να μην βλέπω ταινίες με υποτίτλους». Στα αγγλικά τα κατάφερε αλλά εκεί όπου δυσκολεύτηκε ήταν στις άλλες γλώσσες, ακόμα και στα ιαπωνικά που, όταν μιλούν αργκό, μερικές φορές είναι δύσκολο να παρακολουθήσει. Αλλά αγαπάει όλες τις εκδοχές του ιαπωνικού σινεμά: από τις περίφημες δράσεις τοκουσάτσου μέχρι τις δημοφιλείς με τα τέρατα, τις καιτζού. Ίσως γι αυτό μια από τις αγαπημένες του ταινίες, από το αμερικανικό σινεμά είναι το Άλιεν, που, όπως ομολόγησε το έχει δει αρκετές φορές. Ας μην ξεχνάμε ότι το όνομα του νέου του εστιατορίου-και αυτό είναι κάτι που δεν μας είπε - είναι «Ταμπόπο», που αναφέρεται στην ομώνυμη ταινία όπου δυο οδηγοί φορτηγών-Τσουτόμου Γιαμαζάκι και Κεν Γουατανάμπε βοηθούν έναν ιδιοκτήτη εστιατορίου (Νομπούκο Μιγιαμότο) να μάθει να τρώει νουντλς.

Βέβαια, στην ερώτηση για την αγαπημένη του ταινία, παρότι δυσκολεύτηκε να απαντήσει, ομολόγησε ότι μάλλον είναι το Pulp Fiction του Ταραντίνο, το οποίο έχει δει πολύ περισσότερες φορές από τις άλλες. Αλλά επειδή, στα μάτια του, το σινεμά είναι συνδεδεμένο με συγκεκριμένες μνήμες, δεν θα ξεχάσει ποτέ που ήταν και τι έκανε όταν είδε ταινίες που τον σημάδεψαν: «Θυμάμαι σαν τώρα που ήμουν, στη Χλόης 16 όταν είδε το Σινεμά ο Παράδεισος μαζί με τον πατέρα μου. Τον βλέπω σαν τώρα να προσπαθεί να μου εξηγήσει γιατί ο πρωταγωνιστής τυφλώθηκε και ο μικρός του περιέγραφε όλα όσα έβλεπε. Αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του κινηματογράφου: είναι αυτό που σε κάνει να ονειρεύεσαι».

Όσο για το πως αποδέχτηκε την πρόταση να γίνει ambassador της Αγοράς, ομολογεί ότι δεν είναι ήξερε τι είναι αλλά ότι πλέον αφού έχει καταφέρει να πει πράγματα που κινητοποίησαν τους νέους δημιουργούς, είναι ευχαριστημένος αφού, όπως τόνισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής, κ. Ορέστης Ανδρεαδάκης «Η Αγορά καλύπτει περίπου το 30% των εργασιών και του προϋπολογισμού του φεστιβάλ αφού εκεί επεξεργαζόμαστε σενάρια και ταινίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, βοηθώντας τους δημιουργούς να βρουν συμπαραγωγούς και να κάνουν βελτιώσεις στα σενάρια τους ενώ τους δίνουμε τα εργαλεία με masterclasses». Γι αυτό ακριβώς το πρόσωπο και ο λεγόμενος 'πρέσβης' της αγοράς είναι ένα πρόσωπο με αναγνωρισιμότητα ώστε να μπορεί να επικοινωνήσει αυτό που γίνεται προς τα έξω και να δώσει στους νέους χρήσιμες συμβουλές για το μέλλον.

Συμφωνώντας μαζί του ο Σωτήρης Κοντιζάς εξομολογήθηκε ότι το πρώτο που τον κέντρισε ώστε να δεχθεί την πρόταση ήταν η περιέργεια: «Μεγάλωσα βλέποντας τον Ορέστη να λέει “Καλή προβολή” στο Mega πριν από κάθε ταινία. Ήθελα να καταλάβω τι σημαίνει να είσαι ambassador της Αγοράς. Κι αφού μου το εξήγησε, τον ρώτησα: “Είστε σίγουροι ότι είμαι το κατάλληλο άτομο; Το παίρνετε πάνω σας;”», είπε γελώντας. «Τουλάχιστον υποσχέθηκα να βάλω τα δυνατά μου και να βοηθήσω όσο μπορώ», συμπλήρωσε.

Πλέον, φεύγοντας από τη Θεσσαλονίκη μπορεί με χαρά να παροτρύνει τον επόμενο εκπρόσωπο της Αγοράς ότι είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του και ότι πρέπει να το κάνει. Πρόλαβε μάλιστα να δει και μια ταινία που του έκανε εντύπωση την «Πιο πλούσια γυναίκα στον κόσμο» και μετά να κάνει μια βόλτα για να καταλήξει  -που αλλού; - για πατσά. Έφαγε «ποδαράκι, χοντροκομμένο με μπούκοβο» είπε γελώντας, επιβεβαιώνοντας τον κεντρικό μύθο μιας πόλης που ξέρει όχι μόνο να σέβεται την κουζίνα αλλά να είναι και το κέντρο της.