Η περιπέτεια μίας διαβητικής συγγραφέως για να μείνει έγκυος, «είσαι φτιαγμένο από αγάπη» έγραψε στο μελλοντικό παιδί της

Την ώρα που η τεχνολογία δίνει μια ελπιδοφόρα απάντηση σε μια γυναίκα που επιθυμεί να κάνει ένα παιδί, η γραφειοκρατία απομακρύνει το όνειρο.

Η Αλίσα Τσάγια, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, πάσχει από διαβήτη τύπου 1 και για πολύ καιρό πίστευε ότι η μητρότητα δεν ήταν επιλογή. (Πάσχει και από άλλες χρόνιες παθήσεις, μεταξύ τους και ρευματοειδή αρθρίτιδα).

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε γυναίκες με διαβήτη αυτού του τύπου, τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αυξάνουν τον κίνδυνο επιπλοκών τόσο για τη μητέρα όσο και για το βρέφος. Ένας κίνδυνος είναι η γέννηση ενός μεγαλύτερου μωρού, το οποίο μπορεί να κάνει τον τοκετό πιο επώδυνο, αλλά και σοβαρά προβλήματα υγείας για το βρέφος.

Για χρόνια η Τσάγια έλεγε στον εαυτό της ότι η κατάστασή της την έκανε ακατάλληλη για μητρότητα, αλλά η ψυχοθεραπεία την βοήθησε να αναθεωρήσει τις σκέψεις της. «Όταν είσαι χρόνια άρρωστος, γνωρίζεις πάρα πολύ καλά τους περιορισμούς σου», εξηγεί η ίδια στο BBC.

Σε αυτό το πλαίσιο οι ψυχοθεραπευτές την ενθάρρυναν να γράψει ένα γράμμα στο μελλοντικό της παιδί, το οποίο περιέγραψε ως «επένδυσή της στο καλύτερο».

Στο γράμμα έγραφε: «Είσαι η ριζοσπαστική, όχι η λογική μου επιλογή... είσαι φτιαγμένο από αγάπη, είτε είναι βιολογική με εμένα και τον σύζυγό μου είτε έχεις δημιουργηθεί σε άλλη μήτρα».

Έχει πλέον όμως σύμμαχό της την τεχνολογία. Ο «κλειστός βρόχος», που συχνά αποκαλείται και τεχνητό πάγκρεας, θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα τις γνωστές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Το τεχνητό πάγκρεας λειτουργεί με την αυτόματη έγχυση ινσουλίνης, με βάση τα στοιχεία που εισάγουν οι ασθενείς σε εφαρμογή σχετικά με τα τρόφιμα που έχουν καταναλώσει. Με τον τρόπο αυτό δεν χρειάζεται να κάνουν οι ίδιοι προσαρμογές και υπολογισμούς.

Οι γιατροί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ουαλίας, στο Κάρντιφ, διαβεβαίωσαν την Αλίσα και τον σύζυγό της Γκάρεθ ότι ήταν εφικτή μια αρκετά ομαλή εγκυμοσύνη. Της συνέστησαν μάλιστα να χρησιμοποιήσει το σύστημα για τρεις μήνες πριν προσπαθήσει να μείνει έγκυος, ώστε να μπορεί να ελέγχεται αυστηρά το επίπεδο σακχάρου στο αίμα της.

Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, το ζευγάρι διάβασε με συντριβή, όπως λέει, επιστολή που τους ενημέρωνε ότι η εφαρμογή της τεχνολογίας αναστέλλεται για ένα χρόνο λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης.

Η ίδια λέει σήμερα ότι, όταν της είπαν για την καθυστέρηση, «πάλεψε με τις σκέψεις που της έλεγαν “αυτό είναι ένα σημάδι ότι το σώμα σου είναι χαλασμένο και δεν μπορείς να αποκτήσεις παιδί”». Αντί για αυτό το σκεφτόταν ως εξής: «Δεν είναι δικό μου λάθος, δεν είναι αποτυχία του σώματός μου, είναι αποτυχία του συστήματος υγείας στο οποίο προσπαθώ να έχω πρόσβαση».

Δεν έχουν εγκαταλείψει πάντως την πιθανότητα να υιοθετήσουν ένα παιδί, καθώς δεν θα ήθελαν να προχωρήσουν σε εγκυμοσύνη χωρίς το τεχνητό πάγκρεας.