Στη Συκή Πηλίου ο χρόνος κυλά αργά

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο άκουσμα του Πηλίου, οι πρώτες εικόνες που έρχονται στο μυαλό κάθε ταξιδιώτη είναι γεμάτες παραδοσιακές πέτρινες πλατείες, επιβλητικά αρχοντικά και στενά καλντερίμια. Σωστά. Αυτό είναι το ένα Πήλιο. Το γνωστό, παραδοσιακό Πήλιο που όλοι ξέρουμε. Υπάρχει, όμως, κι ένα «άλλο» Πήλιο, πιο ήσυχο, λιγότερο προβεβλημένο, στραμμένο στο Αιγαίο. Μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα από τα γνώριμα τοπία, φτάνουμε σε έναν τόπο που μας βάζει σε άλλη ταχύτητα: τη Συκή.

Σε απόσταση περίπου 37 χιλιομέτρων από το Βόλο, η Συκή απλώνεται στις πλαγιές του όρους Τισαίο, με θέα στο ανοιχτό βόρειο Αιγαίο. Είναι ένα μικρό χωριό περίπου 400 κατοίκων, που στέκει σε υψόμετρο περίπου 300 μέτρων. Η ιστορία του ξεκινά, σύμφωνα με προφορικές παραδόσεις και παλαιές αναφορές, στα τέλη του 14ου ή στις αρχές του 15ου αιώνα, όταν κάτοικοι διάσπαρτων οικισμών της περιοχής αποφάσισαν να οργανωθούν σε έναν ενιαίο και πιο προστατευμένο οικισμό, προκειμένου να αντιμετωπίσουν επιδρομές και τις γενικότερες συνθήκες ανασφάλειας της εποχής.

Μοναδικό τεκμήριο της θρυλικής ιστορίας του χωριού μια βρύση. Λέγεται ότι όταν οι πρώτοι κάτοικοι αποφάσισαν να δημιουργήσουν τον νέο οικισμό, οργανώθηκαν γύρω από μια πηγή νερού, την οποία μετέτρεψαν σε μια περίτεχνη βρύση, που παρά την φθορά του χρόνου, έχει καταφέρει να αντέξει ως τις μέρες μας γράφοντας την δική της ιστορία.

Διαβάστε περισσότερα στο Travel.gr.