Άγιαξ: Το επιχειρηματικό μοντέλο που θα μπορούσε να είναι ελληνικό

Από την ενδεκάδα που θα παρατάξει σήμερα 6 Αυγούστου ο Αγιαξ στην Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ για τον πρώτο μεταξύ τους αγώνα στο πλαίσιο του Τσάμπιονς Λιγκ θα απουσιάζει το παιδί-θαύμα της αμυντικής γραμμής των Ολλανδών, ο μέχρι πρότινος αρχηγός τους Ματάις ντε Λιχτ. Κι αυτό διότι επωλήθη - γεγονός που δεν χαροποιεί μόνο τους ΠΑΟΚτσήδες. Περιέργως, χαροποιεί και τον ίδιο τον Αγιαξ, από τη στιγμή που η φυγή του επιβεβαιώνει κατά τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι το περίφημο «επιχειρηματικό μοντέλο Αγιαξ» λειτουργεί άψογα.

Λίγο πριν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια, ο Ντε Λιχτ έχει κατακτήσει κιόλας τον τίτλο του πιο ακριβοπληρωμένου αμυντικού στον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Η μεταγραφή του από τον Αγιαξ στη Γιουβέντους -κατόπιν επίμονων συστάσεων της… Αυτού Μεγαλειότητος Κριστιάνο Ρονάλντο- θα κοστίσει στους Ιταλούς συνολικά πάνω από 85 εκατ. ευρώ. Επενδύοντας το αστρονομικό αυτό ποσόν για τον αναμφίβολα σπουδαίο Ματάις Ντε Λιχτ, η Γιουβέντους αναδεικνύεται σε μία από τις καλύτερες πελάτισσες των Ολλανδών πρωταθλητών.

Για την ακρίβεια, της καλύτερης, της πιο προηγμένης και άρτια οργανωμένης βιοτεχνίας παραγωγής ποδοσφαιρικών ταλέντων του κόσμου. Η εκπληκτική πορεία του Αγιαξ στο περσινό Τσάμπιονς Λιγκ, με παίκτες κατά το πλείστον άσημους και περίπου συνομήλικους του Ντε Λιχτ, υπό μία έννοια, ήταν η τελευταία διαφημιστική καμπάνια αυτού του εργαστηρίου αστέρων. Η απόδοση των τρομερών πιτσιρικάδων που ντρόπιασαν και απέκλεισαν τη Ρεάλ μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» καθ’ οδόν προς τον ημιτελικό της διοργάνωσης προσέλκυσε, όπως ήταν φυσικό, την καλύτερη δυνατή πελατεία. Ο Ντε Λίχτ των 85 εκατ. ευρώ, όπως και ο Φρένκι ντε Γιονγκ, τον οποίο απέκτησε η Μπαρτσελόνα για ένα παραπλήσιο ποσόν, όπως και πάρα πολλοί άλλοι παίκτες που πωλούνται από τον Αγιαξ στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, δεν έτυχε να έχουν γεννηθεί απλώς με φυσικά χαρίσματα.

Τα ποδοσφαιρικά του προσόντα, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής αντίληψης αλλά και της ικανότητας να ηγείται της ομάδας μέσα στο γήπεδο, δεν έπεσαν ουρανοκατέβατα στον Ματάις ντε Λιχτ, ένα παιδί που γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1999 στην κωμόπολη Λέιντερντορπ, περί τα 40 χλμ. μακριά από το Αμστερνταμ. Οι δεξιότητες του Ντε Λιχτ καλλιεργήθηκαν μεθοδικά, συστηματικά, επιστημονικά, με τα πλέον προηγμένα μέσα στην ακαδημία του Αγιαξ, με απώτερο στόχο να συμβεί αυτό που τελικά συνέβη φέτος το καλοκαίρι, δηλαδή να πωληθεί στην υψηλότερη δυνατή τιμή.

Στην πραγματικότητα η ομάδα του Αγιαξ είναι η βιτρίνα ενός πολύ ευρύτερου συστήματος, στο πλαίσιο του οποίου οι διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο είναι οπωσδήποτε επιθυμητές και απαραίτητες για τη χρηματοδότηση του όλου οργανισμού, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Ο Αγιαξ δημιουργεί τους ποδοσφαιριστές τού αύριο, τους κηδεμονεύει προσεκτικά ωσότου καταξιωθούν και κατόπιν τους διαθέτει στην αγορά. Βραχυπρόθεσμα η απουσία τους μπορεί να διαταράξει τις ισορροπίες και να κάμψει την απόδοση της ομάδας - εξ ου και η πορεία του Αγιαξ διακρίνεται από εναλλασσόμενες περιόδους επιτυχίας και μετριότητας, σαν να βρίσκεται σε ένα ασανσέρ που ανεβοκατεβαίνει αενάως μεταξύ θριάμβου και αφάνειας. Κατά βάθος όμως το σύστημα Αγιαξ ευημερεί. Και η πηγή των ανερχόμενων, φερέλπιδων παικτών που εκτοξεύονται στο ποδοσφαιρικό στερέωμα με εφαλτήριο την τιμημένη φανέλα του Αγιαξ παραμένει αστείρευτη.

Οι νέοι φέρνουν χρήμα

Μιλώντας με αριθμούς, η ενδεκάδα του Αγιαξ στον ημιτελικό κόντρα στην Τότεναμ έφτανε σε συνολική αξία τα 174 εκατ. ευρώ. Οι πιο νέοι ήταν και οι πιο ακριβοί και, όπως αποδείχθηκε το αμέσως επόμενο διάστημα, η ζήτηση για τα φοβερά και τρομερά μειράκια της ομάδας εκτόξευσε την αξία τους στο διπλάσιο. Οι παίκτες που κόστιζαν 174 εκατ. στις 30 Απριλίου με σημερινές τιμές αποτιμώνται στα 343 εκατ. ευρώ. Πουλώντας παίκτες κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ο Αγιαξ έχει βάλει στα ταμεία του 277 εκατ. ευρώ, χρήματα τα οποία επενδύονται ξανά στην ομάδα και τις υποδομές της. Αν υποτεθεί ότι αποκλειόταν αυτή η πηγή εσόδων, ο Αγιαξ θα εμφάνιζε τεράστιες ζημίες, της τάξης των 150 εκατ. ευρώ για το διάστημα των προηγούμενων 10 ετών. Επομένως, είναι σαφές ότι δεν στηρίζεται απλώς, αλλά είναι απολύτως εξαρτημένος για την οικονομική του επιβίωση από την αδιάκοπη ροή των ποδοσφαιρικών ταλέντων από τα παιδικά φυτώρια ως την πρώτη ομάδα.

Με το επιχειρηματικό αυτό μοντέλο ο Αγιαξ είναι σε θέση να αντισταθμίζει τον περιορισμένο προϋπολογισμό του ως ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία που κατ’ ανάγκην δραστηριοποιείται στην Ολλανδία. Το τοπικό πρωτάθλημα αλλά και οι υπόλοιπες διοργανώσεις δεν συγκρίνονται σε κύκλο εργασιών με τους αντίστοιχους θεσμούς σε Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία κ.λπ. Γι’ αυτό και όλα τα μεγέθη στα λογιστικά βιβλία του Αγιαξ (έσοδα από εισιτήρια και τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγίες, πωλήσεις επίσημων ειδών κ.λπ.) μοιάζουν με κλάσμα των ποσών που κυκλοφορούν στις ποδοσφαιρικά κυρίαρχες χώρες της Ευρώπης.

Ο Ντε Λιχτ έγινε η τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Γιουβέντους, μετά τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος στοίχισε 105 εκατ. ευρώ, και τον Γκονσάλο Ιγκουαΐν που μετακόμισε στο Τορίνο αφού η Γιούβε κατέβαλε 90 εκατ. ευρώ στη Νάπολι. Και υπενθυμίζεται ότι ο Ντε Λιχτ είναι αμυντικός. Με άλλα λόγια δεν είναι ούτε Πολ Πογκμπά, ούτε Κιλιάν Εμπαπέ. Και ο Αγιαξ τον απέκτησε δωρεάν, άρα όσα αναλογούν στον σύλλογο από τα 85 εκατ. ευρώ της μεταγραφής του αποτελούν καθαρό κέρδος. Το κόστος του Ντε Λιχτ για τον Αγιαξ ήταν μηδενικό ή αδύνατον να προσδιοριστεί, αναλόγως της οπτικής που υιοθετείται. Διότι ήταν ένα από τα δεκάδες παιδιά τα οποία εντοπίζουν ανά την υφήλιο τα λαγωνικά του scouting και τα φέρνουν στο «εργοστάσιο ταλέντων», τις εγκαταστάσεις των ακαδημιών του συλλόγου στο Αμστερνταμ, γνωστές ως «De Toekomst» («Το Μέλλον»).

Ντε Λιχτ, το καλύτερο μοντέλο

Η περίπτωση του Ματάις ντε Λιχτ είναι ιδανική ως παράδειγμα, καθώς πρόκειται για ένα παιδί που ως τα 6 του χρόνια ήταν γοητευμένο από το τένις, αλλά ως τα 9 του είχε ήδη δείξει την πραγματική του κλίση προς το ποδόσφαιρο. Το άγρυπνο δίκτυο των scouts (κυνηγών ταλέντων) του Αγιαξ τον εντόπισε γρήγορα. Υπογράφηκε αμέσως συμβόλαιο με τους γονείς του και το «Μέλλον», δηλαδή η ποδοσφαιρική ακαδημία του Αγιαξ, έγινε το παρόν, η καθημερινότητα του μικρού Ματάις. Εκεί ο επικεφαλής προπονητής αποφάσισε ότι η σωματοδομή που θα αποκτούσε την επόμενη δεκαετία ο Ντε Λιχτ, η αντίληψή του, η νοοτροπία και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του τον καθιστούσαν ιδανικό για κεντρικό αμυντικό.

Γι’ αυτό και έδωσε την εντολή να παίζει σε όλες τις άλλες θέσεις και ιδιαίτερα ως μεσοεπιθετικός ώστε να αναπτύξει την ικανότητα άμεσης λήψης αποφάσεων πάνω στη φάση. Παρόλο που στην αρχή ήταν λίγο νωθρός, λίγο απρόθυμος κ.ο.κ., με την καθοδήγηση και τη φροντίδα των στελεχών της ακαδημίας εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια των εφηβικών και νεανικών τμημάτων. Τον Σεπτέμβριο του 2016, δηλαδή μόλις είχε κλείσει τα 17 του χρόνια, έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα του Αγιαξ. Μάλιστα, πέτυχε και γκολ, γεγονός που του έδωσε τον τίτλο του δεύτερου νεότερου σκόρερ στην ιστορία του Αγιαξ μετά τον Κλάρενς Ζέεντορφ.

Λίγο αργότερα κλήθηκε στην Εθνική Ολλανδίας και έγινε ο νεότερος διεθνής με τους Οράνιε από το 1931. Η παρθενική του εμφάνιση ήταν βέβαια τραγικά αποτυχημένη, εξ ου και αντικαταστάθηκε φέροντας την ευθύνη για αμφότερα τα γκολ που δέχτηκε η Ολλανδία, αλλά αυτό δεν είχε σημασία. Στο επόμενο παιχνίδι ο Ματάις πετούσε. Στις 11 Μαρτίου του 2018 ο Ντε Λιχτ φόρεσε το περιβραχιόνιο του «Αίαντα» σε ηλικία 18 ετών 6 μηνών και 27 ημερών. Εγινε ο ηγέτης της θρυλικής ομάδας και μακράν της πιο ένδοξης στην Ολλανδία, με τα 34 εθνικά πρωταθλήματα και τα 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Κατέκτησε επίσης τη διάκριση του νεότερου παίκτη σε τελικό διοργάνωσης της UEFA (Γιουρόπα Λιγκ 2017), τιμήθηκε με το βραβείο «Golden Boy», το οποίο απονέμουν δημοσιογράφοι από 11 αθλητικές εφημερίδες στον καλύτερο και πιο εξελίξιμο Ευρωπαίο παίκτη κάτω των 21 ετών. Στον φετινό δραματικό ηmiτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου ο Αγιαξ έχασε το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό από την Τότεναμ κυριολεκτικά στην εκπνοή του αγώνα, ο Ντε Λιχτ έγινε ο νεότερος αρχηγός ομάδας που περνά στη φάση των νοκ άουτ του θεσμού. Στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο καθεμία από τις προηγούμενες διακρίσεις συνεπαγόταν και limit up για τη μετοχή του.

Παρέλαση ταλέντων

Η παραγωγή ποδοσφαιριστών που προορίζονται να διαγράψουν τροχιά λαμπρού αστέρα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ξεκινώντας από τον Αγιαξ δεν είναι κάτι καινούριο. Το ορόσημο είναι αναμφισβήτητα η μεταγραφή του Γιόχαν Κρόιφ στην Μπαρτσελόνα το 1973. Ο μέγιστος Ολλανδός λειτούργησε σαν ιεραπόστολος για το δόγμα του totaalvoetbal στα ολλανδικά, δηλαδή του total football. Ο Κρόιφ ήταν ο καλύτερος μαθητής του Ρίνους Μίχελς, του προπονητή που εφάρμοσε πρώτος τη φιλοσοφία του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου, με όλους τους παίκτες να πιέζουν διαρκώς σε όλες τις γραμμές του γηπέδου και στην ουσία να μην υπάρχουν θέσεις.

Καλύτερος μαθητής του Κρόιφ ως προπονητή ήταν ο κορυφαίος σύγχρονος νους του αθλήματος ο Καταλανός Πεπ Γουαρδιόλα, βοηθός του οποίου στην Μπάγερν ήταν ο Ολλανδός Ερικ τεν Χαγκ, ο νυν προπονητής του Αγιαξ - και να πώς διαιωνίζεται το πνεύμα του «Αίαντα» ακόμη και μέσω άλλων ομάδων. Χάρη στον Κρόιφ και τον δάσκαλό του, τον Μίχελς, (αλλά και μερικούς από τους παίκτες-θρύλους του ολλανδικού ποδοσφαίρου όπως τους Γιόχαν Νέεσκενς, Τζόνι Ρεπ, Αρι Χάαν, Βιμ Σουρμπίρ, Φρανκ και Ρόναλντ ντε Μπουρ κ.ά.), δοξάστηκαν ποδοσφαιριστές που έφτιαξε και πούλησε ο Αγιαξ, κυριολεκτικά μέσα από τα σπλάχνα της ακαδημίας του: Μάρκο φαν Μπάστεν, Φρανκ Ράικαρντ, Κλάρενς Ζέεντορφ, Εντγκαρ Ντάβιντς, Πάτρικ Κλάιφερτ, Εντβιν φαν ντερ Σαρ, Γουέσλι Σνάιντερ, Ράφαελ φαν ντερ Φάαρτ, Κρίστιαν Ερικσεν, Γιαν Φερτόχεν, Λούις Σουάρες, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς είναι μερικοί μόνο, ελάχιστοι από αυτούς.

Οι δύο τελευταίοι, μάλιστα, δηλαδή ο Σουάρες και ο «Ιμπρα» αποτελούν δύο έξοχα παραδείγματα της ικανότητας των ανθρώπων του Αγιαξ να εντοπίζουν τα ξεχωριστά ταλέντα όχι μόνο στην Ολλανδία και τις πρώην αποικίες της, αλλά σε όλο τον κόσμο.

Το 2011, όταν ο Γιόχαν Κρόιφ επέστρεψε στον Αγιαξ, ανέλαβε και πάλι μια ιερή αποστολή, να αναδιοργανώσει τον σύλλογο στον οποίο όφειλε την ποδοσφαιρική του ζωή. Κήρυξε λοιπόν την επιστροφή στις αξιακές ρίζες, στις αρχές που έκαναν μεγάλο τον σύλλογο επαναφέροντας τις ακαδημίες και τους πολύ νέους παίκτες στο επίκεντρο της προσοχής και τοποθετώντας στις καίριες διοικητικές θέσεις ορισμένα πρόσωπα-κλειδιά: για τη θέση του τεχνικού διευθυντή επέλεξε τον Μαρκ Οφερμαρς, πρώην παίκτη του Αγιαξ, της Αρσεναλ, της Μπαρτσελόνα και βέβαια της Εθνικής Ολλανδίας. Δίπλα του, σε θέση διευθύνοντος συμβούλου των ακαδημιών, ορίστηκε ο Εντβιν φαν ντερ Σαρ, ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της Ευρώπης μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Ο Αρνολντ Μιούρεν και ο Ντένις Μπέργκαμπ ήταν επίσης προσωπικές επιλογές του Κρόιφ ως προπονητές, αμφότεροι μεταξύ των μεγάλων ποδοσφαιριστών του Αγιαξ και της Ολλανδίας.

Ολοι αυτοί, μαζί με τους πολλούς, αλλά λιγότερο γνωστούς συνεργάτες τους δεν συνεισφέρουν στο μέλλον του Αγιαξ μόνο με τα τεράστια αποθέματα γνώσεων που διαθέτουν. Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι το ότι έχουν γαλουχηθεί οι ίδιοι με την εντελώς ιδιαίτερη νοοτροπία του Αγιαξ, με το μοναδικό DNA αυτής της μονάδας παραγωγής και ανάδειξης ποδοσφαιριστών.

Το τελευταίο αλλά κομβικής σημασίας κομμάτι του παζλ ήταν ο Ερικ τεν Χαγκ, η έλευση του οποίου έπαιξε τον ρόλο καταλύτη στην έκρηξη ταλέντου που τελικά θαύμασε σύμπας ο ποδοσφαιρόφιλος κόσμος την προηγούμενη σεζόν. Σε συνεργασία με τον Οφερμαρς, ο Τεν Χαγκ αποφάσισε ότι ο Αγιαξ πρέπει να στηριχθεί σε ένα πραγματιστικό σχέδιο αν θέλει να ανακτήσει τη θέση του στην κορυφή τόσο του ολλανδικού όσο και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Και γι’ αυτό χρειαζόταν μια μικρή παραλλαγή στον υπέρτατο νόμο τού «τόπο στα νιάτα», με την προσθήκη μερικών έμπειρων, μεγαλύτερων σε ηλικία παικτών ανάμεσα στον λόχο των νεαρών.

Με αυτή τη λογική επέστρεψε στον Αγιαξ ο Ντάλεϊ Μπλιντ ύστερα από τέσσερα χρόνια στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ οι Ολλανδοί ξόδεψαν χρήματα για να προσθέσουν στο ρόστερ τους τον Σέρβο πλέι μέικερ Ντούσαν Τάντιτς. Οι δύο αυτοί ποδοσφαιριστές, μαζί με τους Λάσε Σένε και Νικολάς Ταλιαφίκο ήταν οι μόνοι από την περσινή ομάδα ηλικίας άνω των 25 ετών. Και με την εμπειρία τους πρόσθεσαν αξία στην κλάση των Ντε Λιχτ και Ντε Γιονγκ.

Το αποτέλεσμα της δουλειάς του Τεν Χαγκ ήταν ότι τα μέλη της απίθανα νεαρής ομάδας του Αγιαξ έγιναν περιζήτητα. Εκτός από τους Ντε Λιχτ και Ντε Γιονγκ που ήδη έφυγαν για άλλες πολιτείες, υπό μεταγραφή είναι και οι Ντάλεϊ Μπλιντ, Ντόνι φαν ντε Μπέεκ, Χακίμ Ζίγιεχ και Νταβίντ Νέρες. Τι θα κάνει ο Αγιαξ χωρίς όλους αυτούς τους πολύτιμους παίκτες; Θα πέσει μήπως σε μαρασμό και απόγνωση; Κάθε άλλο: θα προβιβάσει την επόμενη γενιά, τα αστέρια της οποίας ήδη προθερμαίνονται στη δεύτερη ομάδα και αδημονούν να δείξουν τι αξίζουν στη μεγάλη κατηγορία. Business as usual, καθώς η συνηθισμένη ρουτίνα στο Αμστερνταμ εξακολουθεί αδιατάρακτη.

Κι αυτή είναι η ιστορία του συλλόγου σχεδόν από την ίδρυσή του στις αρχές του 21ου αιώνα. Διότι, ακόμη κι αν πολλοί θεωρούν πως οι βάσεις για τον μύθο του ποδοσφαιρικού «Αίαντα» τέθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 με τον Μίχελς, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι αυτό συνέβη πολύ νωρίτερα. Για την ακρίβεια το 1918, όταν στο Αμστερνταμ αφίχθη ένας Βρετανός προπονητής ονόματι Τζακ Ρέινολντς. Με την αντισυμβατική για τα δεδομένα της εποχής, επαναστατική και κυρίως μακρόπνοη προσέγγισή του στο ποδόσφαιρο, ο Ρέινολντς κατάφερε να χτίσει το πρώτο σύστημα ακαδημιών του Αγιαξ.

Μέσα στο «Μέλλον»

«Εμείς στο “Μέλλον”, την ακαδημία του Αγιαξ, δεν βάζουμε τα παιδιά να τρέχουν σε λάσπη επειδή υποτίθεται ότι έτσι θα δυναμώσουν. Δεν τα υποβάλουμε σε γυμνάσια», εξηγεί ο Γιαν Ολντε Ρίκενρικ, πρώην ποδοσφαιριστής και υπεύθυνος για την εξέλιξη νέων παικτών. Ο ίδιος τονίζει ότι «η διασκέδαση και η ευχαρίστηση πρέπει να είναι το πρώτο που παίρνει το παιδί από το παιχνίδι στις πολύ μικρές ηλικίες». Βέβαια, στο «Μέλλον» τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Η βασική συνταγή του όλου εγχειρήματος συμβολίζεται με το αρκτικόλεξο TIPS (Technique, Insight, Personality, Speed, δηλαδή τεχνική, γνώση, προσωπικότητα, ταχύτητα).

Σε καθέναν από αυτούς τους πέντε τομείς, καθένα από τα περίπου 200 παιδιά που μετέχουν στην ακαδημία του Αγιαξ αξιολογείται διαρκώς σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10. Το ζητούμενο για τους ποδοσφαιρικούς παιδαγωγούς είναι η ολοκληρωμένη και όχι η μονοδιάστατη ανάπτυξη κάθε παιδιού, από την ηλικία των 9 ετών, όταν και πρωτοεισάγεται στην ακαδημία, έως και την ένταξή του στην πρώτη ομάδα - αν ποτέ γίνει κάτι τέτοιο.

Στις εγκαταστάσεις του «Μέλλοντος», δίπλα σε έναν αυτοκινητόδρομο λίγο έξω από το Αμστερνταμ και στην έκταση των 140.000 τ.μ., δεν υπάρχουν μόνο 8 γήπεδα και αθλητικές εγκαταστάσεις. Υπάρχουν χώροι αναψυχής αλλά και ένα κανονικό σχολείο, μια και ο Αγιαξ θεωρεί εντελώς ανεπίτρεπτο το να παραμελείται η εκπαίδευση των παιδιών εξαιτίας των ποδοσφαιρικών τους υποχρεώσεων. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας, όπως σημειώθηκε προηγουμένως, είναι ένας από τους 5 κρίσιμους παράγοντες για την εξέλιξη κάθε νέου ποδοσφαιριστή. Κι αυτό μόνο με ασκήσεις ακριβείας, κοντρόλ της μπάλας και γυμναστική δεν επιτυγχάνεται.

Παράλληλα, ο Αγιαξ έχει φροντίσει και για την εκπαίδευση των γονέων τους, έτσι ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και να μη φορτίζουν με υπερβολικές προσδοκίες ή απαιτήσεις τα παιδιά. Αλλά και σε ό,τι αφορά την αθλητική προετοιμασία αυτή καθαυτή, η μπάλα δεν είναι το άπαν: απεναντίας, έως την ηλικία των 13 ετών, τα φιντάνια του Αγιαξ ασκούνται σε μια ποικιλία αθλημάτων, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του τζούντο, προκειμένου να αναπτύξουν τον νευρομυϊκό τους συντονισμό, την ταχύτητα αντίδρασης, την τακτική και την ακρίβεια στις κινήσεις τους.

Το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών από την ακαδημία του Αγιαξ έχουν δημιουργηθεί οι βέλτιστες προϋποθέσεις επαγγελματικής καριέρας για 77 παίκτες, οι οποίοι έφυγαν από το Αμστερνταμ και καθιερώθηκαν σε 31 πρωταθλήματα ανά την Ευρώπη είναι ένας δείκτης επιτυχίας του μοντέλου Αγιαξ. Τα «παιδιά του Κρόιφ» δεν γεννιούνται πρωταθλητές, αυτό που γίνονται όμως μέσα στο «Μέλλον» είναι πιθανώς μια πρόγευση για το αύριο του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου στο απολύτως κορυφαίο επίπεδο.