Μεγάλες καταστροφές στο θέατρο Αλίκη από το τρομοκρατικό χτύπημα!

Μεγάλες υλικές ζημιές έχουν προκληθεί στο Θέατρο Αλίκη, επί της οδού Αμερικής, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα που έγινε σήμερα τα ξημερώματα. Η ισχυρή έκρηξη που σημειώθηκε σε παγιδευμένο αυτοκίνητο, έξω από την Τράπεζα Ελλάδος , επί της οδού Αμερικής,  προκάλεσε μεγάλες υλικές ζημιές στο ιστορικό θέατρο της Αθήνας, με το οποίο συνέδεσε το όνομά της, η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αναφέρεται πως η  καταστροφή του θεάτρου είναι τόσο μεγάλη, που υπέστη ζημιές μέχρι και η βιτρίνα με τα προσωπικά αντικείμενα και τα κοστούμια της Αλίκης Βουγιουκλάκη, που βρίσκεται στο εσωτερικό του θέατρου. Όπως είναι φυσικό, η παράσταση  «Ψύλλοι στα αφτιά» που φιλοξενείται στο θέατρο Αλίκη «ρίχνει αυλαία», από σήμερα μέχρι νεοτέρας.

Η ιστορία του θεάτρου.
Εκείνο που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι πριν περάσει στα χέρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη, το 1971, λειτουργούσε ως κινηματογράφος. Η πρώτη αναφορά στον χώρο αυτό υπάρχει σε σχέδιο του αρχείου του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, το 1928. Οι αρχιτέκτονες είχαν σκεφτεί τη δημιουργία ενός «χορευτηρίου», όπως αναφερόταν εκείνη την εποχή, κάτω από το Παλλάς, με πρόσβαση από την οδό Αμερικής. Η έναρξη λειτουργίας του χορευτικού κέντρου Μαξίμ γίνεται στα 1935. Το όνομά του, το κέντρο το είχε δανειστεί από το διάσημο καμπαρέ του Παρισιού. Το Μαξίμ φιλοξένησε κατά καιρούς ποικίλες μουσικές εκδηλώσεις με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Το κέντρο φιλοξενούσε, επίσης, επιδείξεις μόδας, χορούς συλλόγων και σωματείων και τα γνωστά τέια κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή.

Την τελευταία μαρτυρία για το Μαξίμ, πριν από την Κατοχή, την οφείλουμε στον Νομπελίστα ποιητή Γιώργο Σεφέρη που βρέθηκε καλεσμένος εκεί από τρεις Αμερικανούς δημοσιογράφους το 1941. Το 1949, ο χώρος μετατρέπεται σε κινηματογράφο με την ίδια επωνυμία. Η πολυτέλεια που χαρακτήριζε το παλιό καμπαρέ διατηρήθηκε και στον κινηματογράφο, χωρίς την παραμικρή επέμβαση ως προς τη διευθέτηση του εσωτερικού ή την αλλαγή του διακόσμου. Απλώς, η οθόνη κατέλαβε το χώρο της ορχήστρας, αφαιρέθηκαν τα τραπέζια και τοποθετήθηκαν τα καθίσματα. Η ταινία που προβλήθηκε κατά τη διάρκεια των εγκαινίων ήταν το «Η βασίλισσα των κυμάτων» με την Έστερ Γουίλιαμ και τον Βαν Τζόνσον.

Ο κινηματογράφος θα κλείσει το 1960 και θα ανοίξει ανακαινισμένος εκ θεμελίων με 1000 θέσεις το 1961. Η αρχιτεκτονική του νέου κινηματογράφου υπακούει στο διεθνές λεξιλόγιο του μεταπολεμικού μοντερνισμού και υιοθετεί τις ευθείες γραμμές, τις ορθογώνιες χαράξεις και τη διακριτική χρήση του φωτισμού. Ο κινηματογράφος θα λειτουργήσει μέχρι το 1971, όποτε θα αποτελέσει μόνιμη θεατρική στέγη για την Αλίκη Βουγιουκλάκη που θα ανεβάσει με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ το έργο «Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου» του Νίλ Σάιμον. Το θέατρο θα συνεχίσει απρόσκοπτα τη λειτουργία του, μέχρι τον θάνατο της πρωταγωνίστριας το 1996.

Το θέατρο, ανακαινισμένο εγκαινιάστηκε το 2006 με την «Τσινετσιτά» των Ρέππα & Παπαθανασίου.