Δημήτρης Χ. Παξινός

Ήταν γενικός ο εμβολιασμός, αλλά φοβόμασταν το γιατρό. Νομίζαμε ότι πονάει. Ένα μικρό τσίμπημα ήταν τελικά. Και ένα σημαδάκι, ψηλά στο μπράτσο. Το φέραμε όμως με καμάρι. Κάτι σαν τούς σημερινούς νέους, αλλά και μεγάλους, που έχουν γεμίσει όχι μόνο τα μπράτσα τους, αλλά όλο το σώμα με χαλκομανίες, τατουάζ δηλαδή.

Τώρα, ανέκυψε θέμα, εμβολιασμού, λόγω της μετάδοσης του ιού, παγκοσμίως. Μας ήλθε απ’ τη Γιουχάν και δεν ήταν η πρώτη φορά. Και στην Κίνα, λόγω καθεστώτος και μάλιστα σκληρού, απεκρύβησαν αρκετά πράγματα, για τον τρόπο και την έκταση της διασποράς. 

Άρχισαν να γεννώνται διάφορες αμφιβολίες για το εμβόλιο, την βατσίνα και τις παρενέργειες του, τις κρυφές. Έτσι άρχισε νέα τηλεοπτική μάχη, με τους παρουσιαστές να τρίβουν τα χέρια τους, για το απρόσμενο δώρο διαρκείας. 

Ο κάθε πικραμένος, ειδικός η μη, βάλθηκε απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, να μας κατακλύζει με τις θεωρίες του. Ο κόσμος, τρελαμένος μ’ όλα αυτά που άκουγε, αποτρελάθηκε. Δύσκολο πράγμα η ψυχραιμία.

 Ο ιός, μεταλλαγμένος όμως, συνέχισε να βομβαρδίζει με θανάτους. Κι είναι πολύ οδυνηροί. Πολύ πιο οδυνηροί, απ’ το διακινδύνευση της άρνησης εμβολιασμού, για λόγους εμφύτευσης μικρών οργανισμών, με σκοπό τον έλεγχο μας. Την μετατροπή μας σε ζόμπι. 

Μα εγώ, νόμιζα ότι εδώ κι αρκετά χρόνια περίπου, έχομε μετατραπεί σε άβουλους, απαίδευτους, μέσω της κακής,  υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου και των παραγώγων τους. Και, κυρίως, από την παιδεία, η οποία προσφέρεται. Παντελώς ακατάλληλη να δημιουργήσει πολίτες χρήσιμους στην κοινωνία. Από τον πνευματικό λήθαργο στον οποίο περιπέσαμε, λόγω, έλλειψης κλασσικών σπουδών. 

Η ύλη κυριάρχησε και παραμέρισε το δημιουργό πνεύμα, που δίνει ώθηση για πρόοδο κι αληθινή δημιουργία. Η τεράστια τεχνολογική εξέλιξη, δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την ανάπτυξη και του πνεύματος, παράλληλα. Σε αγαστή κι αρμονική συνεργασία. Η έλλειψη του δίπολου αυτού είναι εμφανής. Το βλέπουμε σ’ όλες τις εκφάνσεις, μικρές και μεγάλες, της ανθρώπινης δραστηριότητας. Το βλέπουμε γύρω μας. 

Θεός μας το κινητό και μέσα απ’ αυτό βλέπουμε τον κόσμο, με παραμορφωτικούς φακούς. Νομίζουμε, ότι τα ελέγχουμε όλα ενώ,  μας ελέγχουν απόλυτα. 

Δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα. Τα εκχωρήσαμε ευχαρίστως για την δήθεν επικοινωνία. Ουσιαστικά, είμαστε μόνοι μας.  Χωρίς, πνευματικό υπόβαθρο, για ουσιώδη λειτουργία της κριτικής σκέψης, της εμβάθυνσης σε κρίσιμα θέματα της ύπαρξης μας. Άρα, τι περισσότερο κακό να κάνουμε στον εαυτό μας, απ’ αυτό που διαπράξαμε και διαπράττουμε. 

Η ευθύνη δεν είναι μόνο του κράτους αλλά και δική μας. Η καλλιέργεια του πνεύματος μας έχει στερήσει από πολλά άυλα αγαθά. Είναι ο πνευματικός μας πλούτος. Χωρίς αυτόν είμαστε σαν ζόμπι. Ζωντανοί νεκροί. 

Ας εμβολιασθούμε, λοιπόν. Να προλάβουμε πριν μας προλάβουν. Είμαστε τυχεροί που ζούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουμε προτεραιότητα στον εμβολιασμό.