Δημήτρης Δανίκας

Σχετικά με την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη; Όχι δεν μπορώ. Αν το κάνω θα με «κρεμάσουν»! Μπορώ να γράψω όσα έχω ακούσει από έγκυρο παράγοντα της Αστυνομίας σχετικά με την περίπτωση του Βασίλη Καλογήρου; Όχι δεν μπορώ, θα με «κρεμάσουν»!

Τίποτα «καυτό» και διαφορετικό δεν μπορώ να γράψω. Αν το κάνω εκατοντάδες θα μου επιτεθούν και στην καλύτερη περίπτωση θα με χαρακτηρίσουν «πράκτορα» του Κυριάκου και στην χειρότερη εκφραστή σκοτεινών δυνάμεων που επιθυμούν την διάλυση της Σωρρακώσταινας. Αυτή η πραγματικότητα

Ποια η πραγματικότητα; Ότι μια υπόγεια, στην αρχή και στην συνέχεια αποκαλυπτική και εκκωφαντική μαζική έκφραση εναντίον κάθε άποψης που διαφωνεί και κάθε γνώμης που δεν αρκείται στην επιφάνεια των πραγμάτων και που επιθυμεί να επεξεργαστεί τα δεδομένα με την λογική και όχι με το θυμικό. Τόσο απλό

Αραγε οι πεποιθήσεις των κοινωνικών μαζών πρέπει να εκλαμβάνονται ως μεγάλες και ακλόνητες αλήθειες; Αραγε όσα πιστεύουν οι κοινωνικές μάζες, εκείνη τη δεδομένη στιγμή, είναι και θεική εντολή;

Αραγε οι απόψεις και προτιμήσεις του πλήθους των κοινωνικών μαζών δεν αλλάζουν; Αραγε μένουν αναλλοίωτες και διαχρονικά δεδομένες; Πλάνη μεγάλη και ασυγχώρητη. Φυσικά και αλλάζουν. Φυσικά και μετακινούνται ανάλογα με τις περιστάσεις

Για παράδειγμα το Δημοψήφισμα του Αλέξη Τσίπρα και των ταχαριστερών. Αν η ετυμηγορία της πλειοψηφίας, εκείνη τη στιγμή, είχε εφαρμοστεί και η Ελλάδα έφευγε από το ευρώ και επέστρεφε στη Δραχμή, όπως το εξήντα τοις εκατό επιθυμούσε εκείνη τη δεδομένη, ιστορική στιγμή, τότε την επομένη οι ίδιες εκείνες μάζες θα άλλαζαν με διαστημική ταχύτητα και τότε μπορεί να έστελναν τον Τσίπρα και την παρέα του σε λαικό δικαστήριο

Με απλά λόγια, πότε οι μάζες έχουν δίκιο; Όταν ήταν υπέρ εξόδου από το ευρώ η όταν, στη συνέχεια προσγειώνονταν στην ανεξέλεγκτη φτωχοποίηση που θα επέφερε η Δραχμή;

Πλείστα παραδείγματα ακλόνητων πεποιθήσεων, μια δεδομένη ιστορική στιγμή, και στη συνέχεια πλήρους αλλαγής και στροφής εκατόν ογδόντα μοιρών

Για παράδειγμα η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στην εκλογική περιφέρεια του πρίγκιπα Σερρών Κώστα Καραμανλή. Εχουν δίκιο που τον ψήφισαν; Και ποιοι οι λόγοι; Ποια τα κίνητρα; Γιατί αυτή η λαική πλειοψηφία δεν γονάτισε και δεν συναισθάνθηκε τον ανείπωτο πόνο τόσων οικογενειών; Αραγε αυτοί οι ψηφοφόροι, αυτοί οι πολίτες Σερρών, πάσχουν από έλλειψη συναίσθησης; Αραγε πιο δυνατό, πιο ισχυρό το κομματικό και το οικογενειακό του Καραμανλή από την εξαέρωση τόσων αθώων και νέων πλασμάτων;

Επομένως οι πεποιθήσεις της πλειοψηφίας των λαικών μαζών είναι χρονικά περιορισμένες και πολιτικά ευμετάβλητες. Αυτό που σήμερα θεωρείται «αληθινό», αύριο, κάτω από άλλες συνθήκες, εκλαμβάνεται ως εφήμερο και προσωρινό

Για να ολοκληρώνω. Σε σένα το λέω που αν μπορούσες θα με κρεμούσες. Ξέρεις τι λέω εγώ; Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κρεμάσεις το θυμικό σου. Όπως έλεγε και κάποιος σοφός: στηρίξου στις ιδέες σου, σύντομα θα καταρρεύσουν!