«Καζάνι που βράζει» η Μέση Ανατολή: Τεράστιες συνέπειες βλέπουν στην περιοχή από το «χτύπημα»

Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Ιράν την ώρα που η περιοχή της Μέσης Ανατολής και ο αραβικός κόσμος μοιάζει με «καζάνι που βράζει».

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει η βρετανική εφημερίδα Independent,  πρόκειται για την πρώτη μεγάλη επίθεση των ισλαμιστών τρομοκρατών στο Ιράν.

Και σε παγκόσμιο επίπεδο, πρόκειται για την τέταρτη μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση που φέρει την υπογραφή του Ισλαμικού Κράτους από την έναρξη του Ραμαζανιού, ιερού μήνα των μουσουλμάνων. 

Ο βρετανός πολιτικός αναλυτής, Τσάρλι Γουίντερ επισημαίνει ότι, η ανάληψη ευθύνης των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Τεχεράνη από το Ισλαμικό Κράτος θα έχει τεράστιες συνέπειες στην περιοχή.
   

«Η απάντηση του Ιράν θα μπορούσε να μεταμορφώσει εντελώς τον τρόπο με τον οποίο το καθεστώς της Τεχεράνης και άλλες χώρες πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος κάτι το οποίο θα ήθελε το ISIS», επισημαίνει σε μήνυμά του στο Twitter.  

Δέκα μέρες νωρίτερα, το Ισλαμικό Κράτος είχε καλέσει τους υποστηρικτές του σε ολοκληρωτικό πόλεμο κατά των άπιστων της Δύσης με αφορμή την έναρξη του Ραμαζανιού και λίγα 24ωρα μετά τη βομβιστική επίθεση του Μάντσεστερ.  
   
Εκατομμύρια μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν το Ραμαζάνι, έναν ιερό μήνα νηστείας και θρησκευτικής αφοσίωσης που ξεκίνησε από τις 27 Μαΐου και θα ολοκληρωθεί στις 24 Ιουνίου.
   
Οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν ήδη λάβει έκτακτα μέτρα ασφαλείας για να αντιμετωπίσουν τυχόν επιθέσεις κατά τη διάρκεια του μουσουλμανικού ιερού μήνα από υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους. 
     
Οι αιματηρές επιθέσεις στην Τεχεράνη σημειώνονται την ώρα που το Κατάρ, η πλούσια χώρα του Κόλπου που έχει συμμαχήσει με το Ιράν, βρίσκεται σε «καραντίνα» από τους Άραβες γείτονές του.
 
Στη Ράκα της Συρίας, την άτυπη «πρωτεύουσα» του Ισλαμικού Κράτους, βρίσκεται από χτες μεγάλη επιχείριση κατά των τζιχαντιστών, με  συντονισμένη επίθεση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) από τα ανατολικά, δυτικά και βόρεια της ελεγχόμενης από το Ισλαμικό Κράτος πόλης.

Τα αιματηρά γεγονότα στο Ιράν σημειώνονται την ώρα που επιδεινώνονται οι σχέσεις μεταξύ των αραβικών κρατών και του Κατάρ . Ο Εμίρης του Κατάρ, Σεΐχης Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ Θανί, φέρεται να στηρίζει το ιρανικό καθεστώς, τη Χαμάς και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.  

Οι σχετικές δηλώσεις του στις 23 Μαίου προκάλεσαν την αντίδραση άλλων χωρών του Κόλπου, που άρχισαν να απαγορεύουν διάφορα MME του Κατάρ, μεταξύ των οποίων και το αραβόφωνο δίκτυο "Al Jazeera". Στη συνέχεια όλες οι πλευρές άρχισαν να εξαπολύουν εκατέρωθεν κατηγορίες εκατέρωθεν κατηγορίες μέσω των MME τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι εξτρεμιστές σουνίτες ιεροκήρυκες καταδικάζουν τους σιίτες ως ειδωλολάτρες, ενώ οι φανατικοί τζιχαντιστές, όπως το «Ισλαμικό Κράτος», δολοφονούν σιίτες χαρακτηρίζοντάς τους «τακφιρί» (αποστάτες).

Ο αραβικός κόσμος και η διαμάχη σιιτών - σουνιτών 

Συρία 

Η Συρία, με το μωσαϊκό σουνιτών, αλαουιτών, δρούζων και των πολλών της χριστιανών, επαίρετο ότι ήταν «η καρδιά του παναραβισμού». Όμως, ο αιματηρός εμφύλιος στη Συρία έχει ενισχύσει τα θρησκευτικά μίση, οδηγώντας στη συνολική ταύτιση των αλαουιτών με τον Μπασάρ αλ Ασαντ και των σουνιτών με την αντιπολίτευση στο πολίτευμά του. Η σιιτική Χεζμπολάχ στον Λίβανο ενισχύει τη στάση αυτή, καθώς υποστηρίζεται από το Ιράν και στηρίζει τον Άσαντ.

Ιράκ 

Στο Ιράκ υπάρχει μία φτωχή αγροτική σιιτική πλειοψηφία, μία σουνιτική μειοψηφία και η κουρδική κοινότητα. Ο σουνίτης Σαντάμ Χουσεΐν εκμεταλλεύθηκε το κοινό τους χαρακτηριστικό, την καταπίεση, για να τους ενώσει. Την αλλαγή ευνόησε ως καταλύτης η ιρανική ισλαμική επανάσταση του 1979, που ενέπνευσε τους σιίτες.

Μπαχρέιν 

Στο Μπαχρέιν, η σουνιτική δυναστεία Αλ Χαλίφα κυβερνά πάνω σε μια καταπιεσμένη σιιτική πλειοψηφία. Το καθεστώς της Μανάμα κατηγορεί το Ιράν ως υπαίτιο του κύματος διαμαρτυρίας, τακτική την οποία ακολουθεί και η Σαουδική Αραβία. 

 
Υεμένη  
  
Τα θρησκευτική μίση, όμως, δεν αποτελούν το μοναδικό αίτιο διχασμού στη Μέση Ανατολή. Στην Υεμένη, οι αντάρτες Χούτι της φατρίας των Ζαϊντί σχετίζονται με τον σιιτισμό, αλλά προσεγγίζουν ιδεολογικά το σουνιτικό δόγμα της πλειοψηφίας των κατοίκων της χώρας. Η στήριξη την οποία εξασφαλίζουν από το Ιράν οφείλεται στην πρόθεση της Τεχεράνης να κερδίσει συμμάχους και να προβάλει την ισχύ της. Οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι αυτές που δίνουν στην κρίση της Υεμένης τη θρησκευτική της διάσταση και όχι το αντίθετο.

Αίγυπτος

Παρότι οι Αιγύπτιοι είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα σουνίτες, η επανάσταση του 2011 και η διχαστική και καταπιεστική της εξέλιξη οδήγησαν στην ταύτιση της μειονότητας των χριστιανών κοπτών με το καθεστώς Μουμπάρακ, καθιστώντας τους στόχους των ισλαμιστών.
  Στη Βόρεια Αφρική, όπου ξεκίνησε τόσο ελπιδοφόρα η Αραβική Ανοιξη με την εξέγερση στην Τυνησία, οι θρησκευτικές διενέξεις δεν αποτελούν καθοριστικό παράγοντα των εξελίξεων, παρά την εξάπλωση του εξτρεμισμού εξαιτίας του πολέμου στη Συρία και την ενίσχυση του «Ισλαμικού Κράτους».