Και οι γυναίκες με καρκίνο μπορούν να γίνουν μητέρες

Οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο μπορούν να βιώσουν την εμπειρία της εγκυμοσύνης και στη συνέχεια της μητρότητας. Παρότι φαίνονται ασύνδετοι όροι ο καρκίνος και η μητρότητα, οι ειδικοί σήμερα διαβεβαιώνουν πως το όνειρο της μητρότητας δεν χάνεται για τις ογκολογικές ασθενείς που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία.

«Δυστυχώς, πολλές από τις νεαρές γυναίκες που νοσούν, πιστεύουν, λανθασμένα, ότι με την εμφάνιση της ασθένειας δεν μπορούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους. Όμως, η γονιμότητα παλαιότερα ήταν παράπλευρη απώλεια των θεραπειών του καρκίνου, σήμερα όχι» ανέφερε ο μαιευτήρας – γυναικολόγος, κ. Σωτήρης Τρομπούκης, μιλώντας στο Πανελλήνιο Forum των Γυναικών στην Ογκολογία, με θέμα: «Γυναίκα και Καρκίνος: Ιδιαιτερότητες και διαφορές» που πραγματοποιήθηκε 20-22 Σεπτεμβρίου 2018, στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη.

«Οι γυναίκες πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μητέρες ακόμη και μετά την υποβολή τους σε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστούμε πως το 10% των γυναικών που εμφανίζουν καρκίνο είναι κάτω των 40 ετών» υπογράμμισε ο ειδικός.

Δυστυχώς, η μη συνεργασία των ειδικευμένων ιατρών σε ό,τι αφορά τη συνολική προσέγγιση του καρκίνου δεν αποκλείεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις: έτσι μια σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν γυναίκες με καρκίνο, ιδίως εκείνες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία, είναι να μην ενημερώνονται για τις δυνατότητες και τις επιλογές που έχουν και να ακούνε από τους γιατρούς στους οποίους έχουν απευθυνθεί να τους λένε «προέχει να ξεκινήσεις χημειοθεραπεία» ή «γίνε πρώτα καλά και βλέπουμε!».

Όπως ανέφερε μάλιστα ο γυναικολόγος, «επτά στους δέκα ιατρούς –ογκολόγους και χειρουργούς- δεν λαμβάνουν υπόψη στον προγραμματισμό της θεραπείας των ασθενών τη διατήρηση της γονιμότητας».

Το ταξίδι προς τη μητρότητα μετά τον καρκίνο

Οι γυναίκες ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν για την αναπαραγωγική τους υγεία γιατί υπάρχουν πολλές επιλογές.

«Οι γυναικολόγοι ενημερώνουμε τις ασθενείς μας πριν από την έναρξη οποιαδήποτε χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας. Αξιολογούμε βασικούς παράγοντες, όπως είναι η ηλικία, ο τύπος της κακοήθους νόσου, το θεραπευτικό πλάνο και οι δόσεις των φαρμάκων» σημείωσε ο κ. Τρομπούκης, διευκρινίζοντας πως εάν σε μία γυναίκα η έναρξη της θεραπείας για τον καρκίνο μπορεί να αναβληθεί για δύο εβδομάδες (στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εφικτό), μπορούν να ακολουθηθούν οι δύο πιο συνήθεις διαδικασίες για τη διατήρηση της γονιμότητάς της: η κατάψυξη ωαρίων ή εμβρύων.

Παλαιότερα, οι ειδικοί έπρεπε να περιμένουν διάστημα τεσσάρων έως πέντε εβδομάδων για την ολοκλήρωση ενός κύκλου διέγερσης των ωοθηκών και συλλογής των ωαρίων (ωοληψία). Πλέον, όμως, μπορούν να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται μια γυναίκα στον εμμηνορροϊκό της κύκλο.

Επίσης, τα τελευταία χρόνια η διαδικασία της κατάψυξης ωαρίων έχει βελτιωθεί σημαντικά. Χάρη σε μια νέα τεχνική που ονομάζεται υαλοποίηση, τα αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα όσον αφορά την επιβίωση των ωαρίων, τη γονιμοποίηση και την πιθανή επίτευξη μιας μελλοντικής εγκυμοσύνης.

Η ύπαρξη συντρόφου είναι ο παράγοντας που θα επηρεάσει ποια από τις δύο αυτές διαδικασίες αποτελεί την καλύτερη επιλογή. Σύμφωνα με τον κ. Τρομπούκη, «εάν η ασθενής δεν είναι σε σταθερή σχέση, συστήνεται η κατάψυξη ωαρίων. Για μια γυναίκα με σταθερό σύντροφο προτιμάται η κατάψυξη εμβρύων».

Σε περίπτωση δε που η έναρξη της θεραπείας για την κακοήθη νόσο σε μια γυναίκα ασθενή δεν μπορεί να καθυστερήσει, υπάρχει μια διαφορετική επιλογή: η λαπαροσκοπική αφαίρεση και κατάψυξη ωοθηκικού ιστού. Όταν η ασθενής ανακάμψει από τη θεραπεία, τα τμήματα που αφαιρέθηκαν επανεμφυτεύονται με σκοπό την επανέναρξη λειτουργίας της ωοθήκης και την παραγωγή ωαρίων.

«Καθώς τα ποσοστά επιβίωσης έπειτα από τη θεραπεία για μια κακοήθη νόσο συνεχώς αυξάνονται, κρίνεται απαραίτητο να εστιάσουμε την προσοχή μας σε θέματα που σχετίζονται με την ποιότητα ζωής των αποθεραπευμένων, όπως είναι η γονιμότητα. Επομένως, η σωστή ενημέρωση των ασθενών και η ευαισθητοποίηση των ιατρών στο θέμα της διατήρησης γονιμότητας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υποστήριξη των ατόμων αυτών στον αγώνα τους για την απόκτηση παιδιών» κατέληξε ο κ. Τρομπούκης.