Κατερίνα Στανίση: Η Σούπερ Κατερίνα στον ορό της αλήθειας

Αυθεντική, απλή, μεγάλη ψυχή, απενοχοποιημένη, είναι μερικά μόνο από τα επίθετα που κατά καιρούς της αποδίδουν. Και όχι άδικα. Η Κατερίνα Στανίση, μια γνήσια λαϊκή ερμηνεύτρια που έχει γράψει χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω στην πίστα, έχει ζήσει την αποθέωση, την απογοήτευση, έχει δεχτεί πισώπλατες μαχαιριές, αλλά έχει εισπράξει και ατέλειωτες εκδηλώσεις λατρείας. Χειμαρρώδης και αποκαλυπτική, με την ηρεμία που χαρακτηρίζει τους χορτασμένους από δόξα αλλά και βάσανα ανθρώπους, μιλάει χωρίς να στρογγυλοποιεί τα πράγματα, καθισμένη στο σαλόνι του σπιτιού της, στα νότια προάστια, με φόντο δύο μεγάλα πορτρέτα: του Στέλιου Καζαντζίδη και του Γιώργου Νταλάρα.

- Γιατί έχεις τα πορτρέτα του Καζαντζίδη και του Νταλάρα σε περίοπτη θέση στο σαλόνι σου; Είναι από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες συνεργασίες μου. Ο Καζαντζίδης ήταν μοναδικός. Ηταν όνειρο ζωής να τραγουδήσω μαζί του και τα κατάφερα. Αρχικά έκανα τα φωνητικά στους δίσκους του, μέχρι που τραγουδήσαμε ντουέτο. Ηταν απλός άνθρωπος. Ολη μέρα ψάρευε στον Αγιο Κωνσταντίνο. Αναζητούσε την ηρεμία και είχε φιλοσοφήσει έτσι τη ζωή που δεν ήθελε να εμφανίζεται σε κάποιο μαγαζί. Ισως γι’ αυτό έγινε και μύθος. Ο Καζαντζίδης πέταξε πολλά λεφτά στο πεζοδρόμιο. Τόσα που, αν τα μάζευε, θα γινόταν βαθύπλουτος. Με τον Γιώργο Νταλάρα συνεργαστήκαμε όταν ήμουν 23 ετών. Εμφανίστηκα μαζί του στον «Ορφέα» για πρώτη φορά, μετά με πήγε στο Ολυμπιακό Στάδιο και τραγούδησα μπροστά σε 80 χιλιάδες κόσμου. Ηταν πολύ απλόχερος μαζί μου.

- Είναι μύθος ή πραγματικότητα ότι η Ρίτα Σακελλαρίου σε αντιπαθούσε; Δεν με αντιπαθούσε, αλλά επειδή ήμασταν μαζί όχι μόνο στην ίδια δουλειά αλλά και στο ίδιο σπίτι, δεν ήμουν το καλύτερό της. Είχαμε τυπικές σχέσεις. Εκείνη την εποχή στο λαϊκό τραγούδι ήμασταν μόνο πέντε γυναίκες περίπου. Τα κριτήρια για να ξεχωρίσεις ήταν πιο δύσκολα σε σχέση με σήμερα, γιατί τότε, πέρα από εμφάνιση, έπρεπε να τα λες κιόλας, όχι όπως εξελίχθηκαν μετά τα πράγματα στη δουλειά μας. Με το ζόρι τραγουδιστής δεν γίνεσαι. Μόνο όνομα γίνεσαι, τραγουδιστής ποτέ.

- Στην καλλιτεχνική σου πορεία, δηλαδή, δεν σε βοήθησε η Ρίτα Σακελλαρίου; Οχι, δεν με βοήθησε και πέρασα πολύ δύσκολα για να κρατηθώ στη δουλειά. Είναι πολύ ψυχρή και σκληρή η νύχτα, όπως και η ζωή. Ο καθένας κρέμεται από το τσιγκέλι του. Δεν περίμενα βοήθεια από κανέναν στη δουλειά γιατί μετά δημιουργείται χάος. Μπαίνεις, λοιπόν, στα βαθιά νερά, κολυμπάς κι αν επιβιώσεις, θα βγεις στην ακτή. Δεν με βοήθησε η Ρίτα, αλλά επειδή τραγουδούσα δίπλα της και την ακολουθούσε κόσμος, έτσι γνώρισαν και μένα μέσα στη νύχτα. Και ξεχώρισα.

- Ποιος σε ανακάλυψε; Δεν με ανακάλυψε κανείς, ήρθα από το πουθενά. Και χωρίς μια δραχμή στην τσέπη. Ξεκίνησα το τραγούδι στη Γερμανία. Αυτός που με βοήθησε πολύ ήταν ο τότε μάνατζερ μεγάλων καλλιτεχνών και σήμερα μοναχός στην Πάτμο, ο Νίκολσον (Νίκος Καραδημητρίου). Είχε έρθει στη Γερμανία σε ένα μπουζουξίδικο όπου τραγουδούσα μαζί με την Τζένη Βάνου και θυμάμαι μου είπε: «Παιδί μου, τι κάνεις εδώ; Ελα στην Ελλάδα!». Μόλις μάζεψα λεφτά για τα εισιτήρια επέστρεψα. Αμέσως πήγα και τον συνάντησα στην 3ης Σεπτεμβρίου στην Αθήνα κι εκείνος με έστειλε στη Λάρισα για 15 ημέρες να τραγουδήσω σ’ ένα μαγαζί. Τελικά έμεινα 1,5 χρόνο. Εκεί γνώρισα και τον Πασχάλη Τερζή που ταλαιπωρήθηκε πολύ για να τα καταφέρει.

- Σου έχει γίνει ανήθικη πρόταση στη δουλειά; Εννοείται. Οταν ένα κοριτσάκι 18 ετών βγαίνει στους λύκους δεν θα κοιτάξουν να το φάνε; Πίστευα όμως πολύ στον εαυτό μου, με ενδιέφερε πολύ η δουλειά μου, και κυρίως είχα και έχω μια αρχή: αν δεν αισθάνομαι έλξη για έναν άντρα δεν μπορώ να είμαι μαζί του. Αυτό λοιπόν τήρησα κι ας έχασα δουλειές και χρήμα. Μάλιστα έχω κάνει σχέση με επιχειρηματία, γιατί είναι φυσιολογικό να μπλέκεις με ανθρώπους της δουλειάς, όμως ήμουν ερωτευμένη. Χωρίς συναίσθημα δεν λειτουργώ.

- Εχεις κάνει υποχωρήσεις στη δουλειά σου; Κάποια πράγματα θα μπορούσα να τα είχα αποφύγει, αλλά όταν ήμουν σε μικρή ηλικία χρειαζόμουν το μεροκάματο για να ζήσουμε εγώ και η οικογένειά μου. Ναι, έκανα υποχωρήσεις. Εκείνα τα χρόνια οι τραγουδίστριες αν δεν έκαναν κονσομασιόν, δεν πάει να είχαν φωνάρα και να ήταν κούκλες, δεν τις κρατούσαν στο μαγαζί. Κονσομασιόν έκαναν όλες οι τραγουδίστριες, που σημαίνει παρέα στα τραπέζια. Σήμερα το λένε «δημόσιες σχέσεις» και δεν χτυπάει και τόσο πολύ. Τότε δεν υπήρχε η ίδια ελαστικότητα. Επρεπε να το κάνεις χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μπορεί να ακούγεται άσχημο, αλλά προσωπικά μου έκανε καλό γιατί γνώρισα τους ανθρώπους. Αυτή η δουλειά με έκανε ψυχολόγο κι ας μου λείπει το πτυχίο.

- Εχουν προσπαθήσει να σου κάνουν κακό; Πολλές φορές και κυρίως άνθρωποι της δουλειάς μου. Πριν από λίγα χρόνια, για παράδειγμα είχαν κυκλοφορήσει τη φήμη ότι δεν έχω πια φωνή. Ηταν όμως δικό μου λάθος γιατί ενώ είχα πάθει φαρυγγίτιδα, πήγα και τραγούδησα σε μια εκπομπή για να μην τους κρεμάσω επειδή το είχαμε συμφωνήσει. Αρχισαν τότε να λένε διάφορα και έκαναν ζημιά στη δουλειά μου. Για καιρό οι επιχειρηματίες με ρωτούσαν αν είμαι καλά. Αυτός που με καθησύχασε ήταν ο Γιάννης Πάριος. Εξιστορώντας του το γεγονός, του είπα ότι αν και τραγουδάω 40 χρόνια, έτυχε μία και μόνη φορά να ακουστώ χάλια. Εκείνος τότε με καθησύχασε λέγοντάς μου ότι αυτό έχει συμβεί σε όλους.

- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην πορεία σου; Πολλές δύσκολες στιγμές. Πριν από μια δεκαετία δεν είχα σοβαρές προτάσεις για δουλειά. Αυτό κράτησε τρία χρόνια. Προσπάθησαν να με υποβιβάσουν και κάποιοι με προσέβαλαν. Από μένα οι μαγαζάτορες έβγαλαν λεφτά. Ανήκα στα καλά παιδιά που δουλεύαμε σαν τα σκυλιά και τα δίναμε όλα. Δεν είχαμε τόσες απαιτήσεις όπως σήμερα. Κακώς. Αυτό με πήγε πίσω. Εγώ δεν έχω ταρίφα και δεν διαχειρίστηκα όπως θα έπρεπε τη φήμη και την πορεία μου, χωρίς να το μετανιώνω βέβαια. Ετσι είναι η Στανίση και δεν θα αλλάξει ποτέ.



- Αλήθεια, πώς αποφάσισες να συμμετάσχεις στο «Just the 2 of us»; Δεν το σκέφτηκα καθόλου. Απλά συνέβη. Ηταν ένα μουσικό σόου κοντά σε μένα, με καλούς συνεργάτες και ας μην ξεχνάμε ότι η τηλεόραση έχει μεγάλη δύναμη. Γιατί λοιπόν να μην το έκανα; Μου άρεσε.
- Θεωρείς ότι ήταν άδικη η αποχώρησή σας; Δεν στεναχωρήθηκα καθόλου γιατί πέρασα πολύ όμορφα. Ο,τι είχαμε να δώσουμε με τον Γιώργο Παράσχο το δώσαμε. Ημασταν καλοί και αξιοπρεπέστατοι. Ο Γιώργος ήταν εξαιρετικός παρτενέρ.

- Ενοχλήθηκες ποτέ από τα σχόλια της κριτικής επιτροπής; Οταν έχεις μεγάλη πείρα, ενοχλείσαι κάποιες στιγμές. Δεν άνοιξα όμως το στόμα μου και προτίμησα να είμαι εγκρατής για να μην κάνω άσχημο διάλογο. Αρκεί που ήξερα ότι ο Γιώργος Παράσχος τα έλεγε ωραία.

- Τελικά όντως σου ετοιμάζει τραγούδι ο Γιώργος Θεοφάνους όπως δήλωσε;  Υποσχέθηκε ότι θα μου γράψει τραγούδια και θα χαρώ πολύ γιατί είναι μεγάλος μουσικός. Τώρα είναι ήδη έτοιμο το νέο μου CD με ολοκαίνουρια λαϊκά τραγούδια που έγραψε ο Θανάσης Πολυκανδριώτης και βρίσκομαι σε συζητήσεις για την κυκλοφορία του.

- Ισχύει ότι δέχθηκες πρόταση από τον Ριμπολόβλεφ για να τραγουδήσεις μαζί με την Μπιγιονσέ στα γενέθλια της κόρης του στον Σκορπιό; Θα είναι μεγάλη μου χαρά να τραγουδήσω και είναι κάτι που συζητάμε.

- Μετάνιωσες που δεν έχεις κάνει παιδί; Καθόλου. Οταν ήμουν νεότερη το ήθελα. Μετά πέρασαν τα χρόνια και πλέον νιώθω καλυμμένη με τα ανίψια μου. Δεν έχω παράπονο.

- Γιατί δεν παντρεύτηκες ξανά; Δεν έτυχε, αν και είχα πολλές προτάσεις γάμου. Είχα μάθει να ζω ελεύθερο πουλί. Από την άλλη, ήταν πολύ δύσκολο να βρω έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει, να μην μου κάνει τον μάνατζερ, να μη ζηλεύει και να θέλει την Κατερίνα και όχι τη Στανίση. Η αγάπη από τον κόσμο δεν τους ερχόταν καλά. Αμα ο άλλος νιώθει «κοντός» δίπλα σου, τι να τον κάνεις;
- Εχεις ζήσει τον απόλυτο έρωτα; Εχω ζήσει πάθος, έχω αρρωστήσει για άντρα, έχω κλάψει πολύ, μέχρι απελπισίας. Αυτά που πήρα είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που έχω δώσει, όμως χαίρομαι γιατί είχα και τα έδωσα.

-Εδώ και καιρό είσαι χωρίς σύντροφο. Το κεφάλαιο «άντρας» έχει κλείσει για σένα; Οταν μια γυναίκα έχει κάνει αρκετές σχέσεις και δεν στεριώνει κάπου, είναι γιατί δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. Αλλοι ερχόντουσαν για τη Στανίση, άλλοι με έβλεπαν ως τρόπαιο για να κάνουν το κομμάτι τους. Δύο άντρες με αγάπησαν στη ζωή μου, αλλά αυτά έχει η δουλειά μου. Τα τρία τελευταία χρόνια το θέμα «άντρας» δεν με απασχολεί.