Θεοδωράκης: Το Ποτάμι μπορεί να γίνει η τρίτη δύναμη στη χώρα

Στην Καβάλα βρέθηκε το μεσημέρι της Κυριακής ο Σταύρος Θεοδωράκης, στο πλαίσιο των προεκλογικών του εκδηλώσεων. Συνοδευόμενος από υποψήφιους ευρωβουλευτές, ο επικεφαλής του Ποταμιού άκουσε τις ερωτήσεις των πολιτών που έδωσαν το "παρών" στην παραλία της Καβάλας τονίζοντας ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν την ανανέωση του πολιτικού συστήματος, ενώ υπογράμμισε ότι το κόμμα του μπορεί να είναι η τρίτη δύναμη στη χώρα.



Ο Σταύρος Θεοδωράκης απαντώντας σε ερώτηση για την ύπαρξη ανεξέλεγκτων χωματερών – που υπάρχουν διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα – επεσήμανε μεταξύ άλλων: «Αυτή τη στιγμή στη χώρα διαπράττεται ένα έγκλημα. Τα τελευταία χρόνια στα ψάρια του Αιγαίου έχουν ανιχνευθεί ίχνη πλαστικού. Οι χωματερές καταλήγουν στη θάλασσα και τα νερά της Μεσογείου ανανεώνονται κάθε 80 χρόνια. Τα πρόστιμα που παίρνει η χώρα για τις χωματερές αυτές είναι πολλά».

Σε ερώτημα σχετικό με τα κέρδη από τους ενεργειακούς αγωγούς είπε ότι οι πολιτικοί συχνά παθαίνουν ένα ενεργειακό «παραλήρημα». Το ότι περνάνε ή θα περάσουν δυο αγωγοί από τα εδάφη μας, δεν κάνει αυτό από μόνο του την Eλλάδα ενεργειακό κολοσσό, όπως λένε κάποιοι αρχηγοί. Μιλώντας επίσης για τις σύγχρονες μορφές ενέργειας, είπε «ναι στις εναλλακτικές μορφές αλλά να μη μας παρασύρει ότι αυτές μπορεί να είναι η κύρια πηγή ενέργειας της χώρας μας».



Ο επικεφαλής του Ποταμιού μιλώντας σε τοπικά μέσα έθιξε και ζητήματα που απασχολούν έντονα την τοπική κοινότητα. Η πόλη και η περιοχή έχασαν σταδιακά όλες τις μονάδες μεταποίησης, με ελάχιστες εξαιρέσεις, χωρίς να γίνει εφικτή μια στροφή προς μια οικονομία υπηρεσιών. 



Ανάμεσα στις προτάσεις που ετοιμάζει το Ποτάμι για την αναθεώρηση του Συντάγματος είναι η μείωση της χρηματοδότησης των κομμάτων στο μισό, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι από τα 18 και όχι τα 25, αλλά και η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.

Πρόκειται για έξι προτάσεις, για τη συγκεκριμένη συζήτηση, αλλά και επτά νομοθετικές αλλαγές, τις οποίες παρουσιάζει η «Καθημερινή». Το κόμμα του κ. Θεοδωράκη λοιπόν, προτείνει:

1. Να καταργηθούν οι περιττές ή παρωχημένες, όπως θεωρεί, διατάξεις, όπως οι περισσότερες παράγραφοι του άρθρου 14 για τους περιορισμούς στον Τύπο.

2. Να καταργηθεί το άρθρο 3, προκειμένου να προωθηθεί ο διαχωρισμός των σχέσεων του Κράτους με την Ορθόδοξη Εκκλησία.



3. Να εισαχθεί συνταγματική ρήτρα για τη θεσμοθέτηση των εθνικών εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια. Προτείνουν, σε περίπτωση πρόωρης διάλυσης της Βουλής, την εκλογή της νέας για το υπόλοιπο της θητείας της διαλυθείσας, κατά το πρότυπο της Σουηδίας.

4. Να αναθεωρηθούν οι προβλέψεις που προσδιορίζουν τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων. Επ’ αυτού ζητείται ο επανακαθορισμός της βουλευτικής ασυλίας, προκειμένου να αποφεύγεται η συστηματική κωλυσιεργία εκ μέρους των βουλευτών, ιδίως όταν οι κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζουν ανήκουν στο κοινό ποινικό δίκαιο.



5. Αναθεώρηση του άρθρου 16, ώστε να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.

6. Η απόδοση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι σε όσους έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, σε αντίθεση με το 25ο που ισχύει σήμερα.

Παράλληλα το Ποτάμι στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων προτείνει επτά νομοθετικές αλλαγές:

1. Περιστολή κατά 50% της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα.

2. Αντικατάσταση του ισχύοντος συστήματος κατανομής της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα, προκειμένου να πριμοδοτείται «η είσοδος νέων σχημάτων στο πολιτικό παιχνίδι».

3. Αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Στο «Ποτάμι» τάσσονται υπέρ μιας ελληνικής παραλλαγής του γερμανικού συστήματος, όπου η χώρα θα χωριστεί σε μονοεδρικές περιφέρειες και οι πολίτες θα μπορούν να ψηφίζουν τον τοπικό υποψήφιο, ανεξάρτητα από το κόμμα που θα επιλέξουν.

4. Τα κόμματα να επιλέγουν μεταξύ της κρατικής επιχορήγησης ή της διαφανούς χρηματοδότησης από ιδιώτες. Προτείνεται ως πρώτο βήμα η αλλαγή της σύνθεσης του αρμόδιου ελεγκτικού οργάνου (επιτροπή του άρθρου 29 παρ. 2 του Συντάγματος), ώστε να μην κατέχουν την πλειοψηφία οι πολιτικοί. Προτείνεται, επίσης, να περιληφθεί στις αρμοδιότητες της επιτροπής και ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των πολιτικών.

5. Μείωση του αριθμού των βουλευτών.

6. Μείωση του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών και βουλευτών.

7. Μείωση του όγκου του Συντάγματος, το οποίο είναι από τα εκτενέστερα της Ευρώπης.