Αλυσίδα αντιδράσεων συνεχίζει να προκαλεί μια εκδήλωση, με τίτλο «Μένουμε Ευρώπη;», θέμα «τις υποκλοπές, το Κράτος Δικαίου και τα δικαιώματα» και με «πρωταγωνιστές», αρχικά στο «επεισόδιο», τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την Άννα Διαμαντοπούλου.
Αφορμή της δημόσιας κόντρας είναι προφανώς ο τίτλος της εκδήλωσης που παραπέμπει κατά πολλούς στο δημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και στο διχαστικό κλίμα εκείνης της περιόδου.
Για τον «τίτλο» της εκδήλωσης, στο πάνελ της οποίας συμμετέχουν εκτός από τον Ευάγγελο Βενιζέλο οι επίσης συνταγματολόγοι Ν. Αλιβιζάτος και Ξενοφών Κοντιάδης, εξέφρασε πρώτη τη διαφωνία της η πρώην Επίτροπος και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Άννα Διαμαντοπούλου. Νωρίτερα με ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κ. Βενιζέλος αναφερόταν στην εκδήλωση (που διοργανώνει η Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου κα) και σημείωνε ότι δεν ρωτήθηκε για τον τίτλο.
Με μια αναλυτική ανάρτηση ο κ. Βενιζέλος υποστηρίζει μάλιστα ότι δεν ενοχλήθηκε από τον τίτλο και συνδέει το υπονοούμενο ερώτημα «Μένουμε Ευρώπη;» με «το αν το αξιακό και θεσμικό ζητούμενο της αντίδρασής μας του Ιουλίου του 2015, διατηρείται σε ισχύ και σήμερα». Η απάντησή μου – τονίζει στην ανάρτησή του ο κ. Βενιζέλος- είναι ότι προφανώς διατηρείται σε ισχύ και η αντίδρασή μας, πάντως η δική μου, δεν ήταν ούτε συγκυριακή, ούτε φευγαλέα, ούτε μικροκομματική.
Μένουμε Ευρώπη
Την Πέμπτη 26/1 στο αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Γκαίτε διοργανώνεται από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών...
Κάθε άλλο παρά την ίδια άποψη είχε η Άννα Διαμαντοπούλου (επικεφαλής του Δικτύου Μεταρρυθμίσεων) η οποία απευθύνθηκε αμέσως με δική της ανάρτηση- απάντηση στην προαναγγελία της εκδήλωσης από τον Ευάγγελο Βενιζέλο: «Βαγγέλη εκπλήσσομαι και διαφωνώ για την επιλογή «υποστήριξης» ενός τίτλου που επαναφέρει ένα ζήτημα που δεν τίθεται από κανέναν πλέον. Ξέρεις καλά ότι μένει το σύνθημα όσο κι αν προσπαθήσεις να το αναλύσεις μετά. Η απάντηση είναι: Μένουμε Ευρώπη! με παύλα και τέλεια».
Ένας ακόμη πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και νομικός, ο Γιώργος Φλωρίδης αντέδρασε στον ίδιο τόνο υπογραμμίζοντας αργά χθες το βράδυ με σχόλιο στο facebook ότι: «Μένουμε Ευρώπη;» Εμείς ναι. Κάποιοι φαίνεται να σκέφτονται το «Πάμε Βενεζουέλα;» Εμείς όχι !». Δηκτικές αναφορές για την πλήρη σύνθεση του πάνελ της εκδήλωσης έκανε επίσης η καθηγήτρια Βάσω Κιντή επισημαίνοντας ότι «υπάρχουν ομιλητές που συμπαρατάχθηκαν με αυτούς που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μάς βγάλουν από την Ευρώπη χωρίς να πουν κουβέντα και ανέχθηκαν χωρίς πάλι κάποια ένσταση πολλά αντισυνταγματικά και αντι-Ευρωπαίκά (βλ. ενδεικτικά δημοψήφισμα, τηλεοπτικές άδειες, Νovartis)». Η κυρία Κιντή ζήτησε μάλιστα με το σχόλιό της από τους κ.κ. Αλιβιζάτο και Βενιζέλο «που ήταν μέρος του "Μένουμε Ευρώπη" να κρατήσουν αποστάσεις τουλάχιστον από τον ατυχή τίτλο». Ο κ. Αρίστος Δοξιάδης στη συνέχεια εξαπέλυσε τα δικά του πυρά εναντίον του κ. Βενιζέλου για την συμμετοχή του στην εκδήλωση με τον συγκεκριμένο τίτλο: «Του επιστημονικού διαλόγου; Αυτή η εκδήλωση εντάσσεται στον επιστημονικό διάλογο; Φοβάμαι ότι η διπλή σας ιδιότητα ως πολιτικός και ως επιστήμονας σας έχει οδηγήσει να συγχέετε τα δύο πεδία». -Αξίζει να σημειωθεί ότι στην αρχική του ανάρτηση ο κ. Βενιζέλος ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Μένουμε Ευρώπη
Την Πέμπτη 26/1 στο αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Γκαίτε διοργανώνεται από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πάντειου Πανεπιστημίου και άλλους φορείς, δημόσια συζήτηση με τη συμμετοχή καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων. Οι οργανωτές έθεσαν ως τίτλο της εκδήλωσης το ερώτημα «Μένουμε Ευρώπη»; Και ως υπότιτλο: Υποκλοπές, Δικαιώματα και Κράτος Δικαίου.
Δεν ρωτήθηκα για τον τίτλο, αλλά δεν με ενοχλεί. Το αντίθετο. Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο κίνημα αντίδρασης στην προκήρυξη του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015, το πανηγυρικό αποτέλεσμα του οποίου ανατράπηκε εξίσου πανηγυρικά σε λίγες ημέρες. Προφανώς το υπονοούμενο ερώτημα είναι αν το αξιακό και θεσμικό ζητούμενο της αντίδρασής μας του Ιουλίου του 2015, διατηρείται σε ισχύ και σήμερα. Η απάντησή μου είναι ότι προφανώς διατηρείται σε ισχύ. Η αντίδρασή μας, πάντως η δική μου, δεν ήταν ούτε συγκυριακή, ούτε φευγαλέα, ούτε μικροκομματική. Εκλαμβάνω συνεπώς τη χρήση του ερωτήματος «Μένουμε Ευρώπη;» στον τίτλο της εκδήλωσης αυτής ως ένδειξη ευρύτατης εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος, αποδοχής της σημασίας που έχει να «Μένουμε Ευρώπη», να είμαστε ως κράτος, ως κοινωνία και ως έννομη τάξη αναπόσπαστο τμήμα του ευρωπαϊκού νομικού και πολιτικού πολιτισμού και κεκτημένου. Αυτό προσωπικά δεν το χαρίζω σε κανένα και σε καμία είτε ασκεί εξουσία θεσμική είτε νομίζει ότι ασκεί εξουσία ιδεολογική. Η αρνητική εμπειρία του παρελθόντος δεν λειτουργεί ως λόγος έκπτωσης των απαιτήσεων μας από την εμπειρία του παρόντος και κυρίως ως λόγος να γινόμαστε επικίνδυνα ολιγαρκείς «για να μην έρθουν οι άλλοι», με αποτέλεσμα οι «άλλοι» να θεωρούν ότι εξαλείφεται η σημασία του Συντάγματος και των εγγυήσεων του κράτους δικαίου».
Μετά δε την ανάρτηση της κυρίας Διαμαντοπούλου, ο κ. Βενιζέλος επανήλθε για να εξηγήσει ότι:
« Άννα μου, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Εγώ επιγράφω το σχόλιο μου Μένουμε Ευρώπη. Χωρίς προφανώς ερωτηματικό. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι παύει να ασκείται και για την Ελλάδα, όπως για κάθε κράτος μέλος της ΕΕ, συνεχής και αυστηρός έλεγχος συμμόρφωσης στις αξίες της ΕΕ και πρωτίστως στις εγγυήσεις του κράτους δικαίου. Ο έλεγχος αυτός ασκείται από τις κοινωνίες των πολιτών, απο τις εθνικές ανεξάρτητες αρχές, από τα εθνικά δικαστήρια, από την εθνική νομική κοινότητα. Ο έλεγχος αυτός ασκείται ακόμη πιο αυστηρά από το ΕΔΔΑ και το ΔΕΕ. Μένουμε Ευρώπη αλλά δεν ανεχόμαστε προσβολές των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των εγγυήσεων του κράτους δικαίου για να μη επωφεληθούν πολιτικά οι αντίπαλοι του «Μένουμε Ευρώπη» την περίοδο 2015-2019.
Προσωπικά δικαιούμαι νομίζω να «ελέγχω τα διαπιστευτήρια» άλλων για τη στάση τους την περίοδο 2015-2019. Σίγουρα δεν έχω καμία πολιτική υποχρέωση να δίνω διαπιστευτήρια συνέπειας σε σχέση με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος έχει πιο πλούσιο «πολεμικό μητρώο» ας σηκώσει το χέρι του.
Ως καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου δεν συζητώ όμως μόνο με όσους συμφωνούν πολιτικά μαζί μου ούτε μετέχω μόνο σε εκδηλώσεις οι οργανωτές των οποίων συμφωνούν πολιτικά μαζί μου. Έχω άλλη αντίληψη για τους όρους διεξαγωγής του επιστημονικού διαλόγου».
