Αιμίλιος Χειλάκης: «Πιστεύω πολύ στην εξωστρέφεια του θεάτρου· να συνομιλούμε με το κοινό»

Υπάρχουν ρόλοι που δεν τελειώνουν με το χειροκρότημα. Ρόλοι που σε κυνηγούν, σε μεταμορφώνουν, σου ψιθυρίζουν ερωτήματα όταν έχεις πια κατέβει από τη σκηνή. Ο Άμλετ είναι ένας τέτοιος ρόλος και ο Αιμίλιος Χειλάκης το γνωρίζει καλά. Δέκα χρόνια μετά την πρώτη του συνάντηση με τον Δανό πρίγκιπα, επιστρέφει σε αυτόν πιο ώριμος, πιο εκτεθειμένος, πιο ελεύθερος. Στην παράσταση Μόνος με τον Άμλετ, που υπογράφει μαζί με τον Μανώλη Δούνια, ο Χειλάκης δεν παίζει απλώς τον Άμλετ. Τον αποδομεί, τον μοιράζεται, τον κουβαλά, όπως και εφτά ακόμη από τους χαρακτήρες του έργου, τον Οράτιο, τον Πολώνιο, την Οφηλία, τον Κλαύδιο, τη Γερτρούδη, τον Λαέρτη, το φάντασμα του βασιλιά Άμλετ. Πλάι του επί σκηνής ο Δημήτρης Καμαρωτός, δεν συνοδεύει απλώς με τη μουσική του, ανασαίνει μαζί με τους ήρωες και δημιουργεί μουσικές ατμόσφαιρες. Οι δυο τους ταξίδεψαν το καλοκαίρι σε πολλές ελληνικές πόλεις και αρχαία θέατρα όπου αντήχησε καθαρός ο σαιξπηρικός λόγος. Λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού για το φινάλε της περιοδείας, μιλάμε με τον Αιμίλιο για τους ρόλους, τις μεταμορφώσεις και το μεγάλο ερώτημα που μας αφορά όλους.

Διαβάστε περισσότερα στο marieclaire.gr