Εύα Σαμιώτη: Για πρώτη φορά η κόρη της Μαρίσσας Τριανταφυλλίδου μιλά ανοιχτά για τη σχέση με τη μητέρα της

Με τη φρεσκάδα και τον ενθουσιασμό των 21 ετών της, η Εύη Σαμιώτη μάς μιλά για την πρώτη θεατρική παράσταση που συμμετέχει, τη συνεργασια της με τη σκηνοθετιδα, Μάρθα Μπουζιούρη, και την υπέροχη σχέση που έχει με τη μητέρα της, αγαπημένη ηθοποιό, Μαρίσσα Τριανταφύλλου.

 
Στο «Κυανιούχο κάλιο» υποδύεται ένα νεαρό κορίτσι που μένει έγκυος και βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο δίλημμα, κοινωνικά πρέπει και στερεότυπα. Το έργο του Friedrich Wolf που ανέβηκε πρώτη φορά στη Γερμανία το 1929 αναφέρεται στον αγώνα για την κατάργηση του νόμου που απαγόρευε τις αμβλώσεις στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. χαρακτηρίστηκε ως docudrama και σημείωσε τεράστια επιτυχία στην εποχή του, προκαλώντας ταυτόχρονα πρωτοφανές σκάνδαλο.

 
Και μπορεί να έχει περάσει σχεδόν ένας αιώνας από την πρώτη φορά που ανέβηκε σε θέατρο, αλλά σήμερα φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε τι συμβαίνει με τις αμβλώσεις στις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη -υποτίθεται- Δημοκρατια του κόσμου.

Τι έχει να προσφέρει στην Ελλάδα του 2024 το Κυανιούχο Κάλιο;
«Γενικά, πιστεύω πως δεν έχει τόση σημασία το πότε γράφτηκε κάτι. Σε πολλά ζητήματα μπορούμε να βρούμε κοινά στοιχεία. Στο συγκεκριμένο έργο παρατηρούμε ότι ένας συγγραφέας – γιατρός του ‘30, αναφέρεται σε ένα γεγονός που έχει να κάνει με τις αμβλώσεις και έχουμε 2024. Αν παρατηρήσουμε την επικαιρότητα αυτό συνεχίζει να υπάρχει και ως ζήτημα παραμένει αμφιλεγόμενο. Με τρομάζει αυτό το χαρακτηριστικό του έργου – το πόσο επίκαιρο είναι. Είμαι άνθρωπος που γενικά τρομάζει, γιατί παρατηρώ εν τέλει κατά πόσο προχωράει η ανθρωπότητα και η κοινωνία.

 
Βρίσκεσαι πια σε μία θέση που αναρωτιέσαι “ποια είμαι;”, “ποια είναι η θέση μου;”, “τι μπορώ να κάνω ή τι κάνω;”. Ερωτήματα που δεν επιδέχονται συχνά απαντήσεις, αλλά υπάρχουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, επειδή είμαστε άνθρωποι αυτές οι αναπάντητες σκέψεις και τα διλήμματα σε “ρίχνουν”».

Στη ζωή τι σε τρομάζει περισσότερο;
«Σε γενικό πλαίσιο με τρομάζει η ασέβεια και η μη ενσυναίσθηση των πραγμάτων. Και κάτι ακόμα: νιώθω ότι υπάρχει ένα αόριστο πράγμα, ανησυχητικό – δεν ξέρεις που πατάς. Θεωρώ υπάρχει μία αβεβαιότητα. Ενώ γνωρίζεις τι θα συμβεί, ταυτόχρονα αισθάνεσαι μια ανασφάλεια. Η πίστη στον εαυτό σου, το να γνωρίζεις την αξία σου και να σέβεσαι τον εαυτό σου είναι ένα μέρος της λύσης – που ταυτόχρονα θα προσελκύσει και άτομα αντίστοιχης ιδιοσυγκρασίας.

Προσωπικά, έχω βρει ανθρώπους που με στηρίζουν, πέρα από την οικογένειά μου και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Εντάξει, 21 ετών είμαι, αλλά έχω βρει και έχω χάσει άτομα στη ζωή μου. Αυτή τη στιγμή, επειδή αρχίζω να καταλαβαίνω, και μέσω της ψυχοθεραπείας, ποια είμαι και ποιοyς ανθρώπους θέλω να έχω γύρω μου, αντιλαμβάνομαι πόσο όμορφο είναι να συναναστρέφεσαι με άτομα που ταιριάζεις».

Διαβάστε περισσότερα στο marieclaire.gr