O διεθνής οδηγός γαστρονομίας Gault & Millau φέτος τη συμπεριέλαβε για δεύτερη χρονιά στους «Καλύτερους Σοκολατοποιούς του Βελγίου και του Λουξεμβούργου». Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Μίνα Αποστολίδη κατακτά μια διεθνή διάκριση με το brand της MINA Handmade Chocolates.
«Είμαι περήφανη και ευγνώμων για την παρουσία μου στον κατάλογο Gault & Millau ως μία από τους καλύτερους σοκολατοποιούς στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, πρώτον, για τη διάκριση και, δεύτερον, γιατί είμαι μια Ελληνίδα στη χώρα της σοκολάτας. Είμαι περήφανη για όλα τα διεθνή βραβεία μου, τα οποία δίνουν βαρύτητα στη δουλειά μου και μια επίσημη έξωθεν καλή μαρτυρία. Το ίδιο περήφανη και ευτυχισμένη νιώθω όμως και όταν βλέπω τα μάτια των ανθρώπων που δοκιμάζουν τις σοκολάτες μου να λάμπουν από χαρά», λέει η Μίνα Αποστολίδη, την οποία οι γνώστες αποκαλούν «βασίλισσα της σοκολάτας», ενώ τις δημιουργίες της ο ζωγράφος Γιάννης Λασηθιωτάκης τις έχει χαρακτηρίσει έργα τέχνης, γιατί «σε αγγίζουν και μένουν στη μνήμη».
Η Μίνα δημιούργησε τη δική της σοκολατοποιία το 2014, με έδρα στο Ροντ-Σεν-Ζενές, στα περίχωρα των Βρυξελλών. Οι χειροποίητες σοκολάτες της, η καθεμία με το δικό της όνομα και τη δική της γευστική προσωπικότητα, κατέκτησαν όχι μόνο την ανταγωνιστική αγορά του Βελγίου, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, από την Ευρώπη έως την Ιαπωνία. Ολα ξεκίνησαν στην κουζίνα του σπιτιού της στην Ελλάδα: «Το 2008 άρχισα να φτιάχνω τις δικές μου σοκολάτες μέχρι που κάποια στιγμή έγινα ευρύτερα γνωστή μέσα από τη συνεργασία μου με το Sani Gourmet. Εν τω μεταξύ, χώρισα. Στο Βέλγιο ήρθα για να ξεκινήσω μια νέα ζωή με τον νέο μου σύντροφο που ήδη ζούσε εκεί. Αν και υπάρχουν πάρα πολλοί σοκολατοποιοί εδώ, πίστευα πως αυτό που προτείνω εγώ -σοκολάτες εμπνευσμένες από την παράδοση και τα προϊόντα της Ελλάδας, κυρίως, με κορυφαίες πρώτες ύλες- είναι διαφορετικό και θα πετύχει. Ακολούθησε ένα roller coaster εμπειριών για τις οποίες είμαι ευγνώμων.
Κατάφερα τελικά να κερδίσω τους Βέλγους και τους άλλους expats των Βρυξελλών με συνέπεια στην ποιότητα, διαφορετικότητα και προσφέροντάς τους το “ταξίδι”. Το πρώτο μου ατελιέ βρισκόταν στη γωνία των δρόμων “Αισιοδοξίας” και “Επιθυμιών”. Το πήρα ως καλό σημάδι, και ήταν», αφηγείται εν τάχει την πορεία της.
Πώς γεννιέται όμως μία από τις βραβευμένες σοκολάτες της; «Εμπνευση μπορεί να μου δώσει ένα αγαπημένο υλικό, όπως η λουίζα ή το κουμκουάτ της Κέρκυρας, αλλά μπορεί να είναι και οι μνήμες μου. Η “Αθηνά’’, για παράδειγμα, με τη μαυροδάφνη Πάτρας, το σύκο Κύμης και το καρέ σύκου με αμύγδαλα, μου θυμίζει το φορτωμένο τραπέζι του Κωνσταντινουπολίτη παππού μου στις γιορτές, με τα γεμιστά σύκα με καρύδια. Μπορεί επίσης να είναι ένα αγαπημένο γλυκό που θέλω να μετατρέψω σε σοκολάτα, όπως το αμυγδαλωτό των νησιών μας. Το ελαιόλαδο με ιντριγκάρει ιδιαίτερα - αυτή την εποχή ετοιμάζω μια σειρά από σοκολάτες με το βιολογικό, σπάνιο αγουρέλαιο Βόλβης». Και όχι μόνο, όπως διαπιστώνω καθώς μου μιλάει για τη νέα της σοκολάτα, που για πρώτη φορά έχει έμπνευση ένα υπαρκτό πρόσωπο, την Ευανθία Ρεμπούτσικα.
«Τη σοκολάτα “Ευανθία” την αγαπώ για πολλούς λόγους: τη δούλεψα πολύ γιατί ήθελα να συμπεριλάβω αγαπημένες γεύσεις της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, αλλά και να βγάλω μέσα από τη σοκολάτα όλα όσα είναι για μένα η μουσική της, αλλά και η προσωπικότητά της. Ετσι γεννήθηκε η “Ευανθία”, μια γκανάς γάλακτος με καφέ και ανθόνερο, ζωγραφισμένη με χρώματα φούξια και χρυσό, εντυπωσιακή όπως η σκηνική παρουσία της, με γλύκα, βάθος κι ένταση. Αυτή είναι η πρώτη φορά που φτιάχνω μια σοκολάτα έχοντας ως έμπνευση έναν άνθρωπο. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που δίνω σε σοκολάτα όνομα αγαπημένου μου προσώπου: η “Παυλίνα”, γκανάς με σπιτικό βύσσινο λικέρ, έχει το όνομα της μαμάς μου, η οποία έφτιαχνε το λικέρ μετά τη γιαγιά και την προγιαγιά μου».
Υπάρχουν τάσεις στον κόσμο της σοκολάτας; «Υπάρχουν, ναι. Οπως χωρίς λακτόζη ή με λιγότερη ζάχαρη, που κυριαρχούν τώρα. Ομως, εγώ αυτά τα πρότεινα χρόνια πριν. Το 85% των συνταγών μου είναι χωρίς ζάχαρη και περιέχουν κάποιες φορές ελληνικό μέλι ή συκόμελο. Γενικότερα παρακολουθώ τις τάσεις χωρίς να τις ακολουθώ απαραίτητα. Ας πούμε, αρνούμαι να φτιάξω μια σοκολάτα “Ντουμπάι” επειδή έχει ζήτηση. Αλλά το καλοκαίρι, για παράδειγμα, θα εστιάσουμε στα marshmelis, τα ανάλαφρα σοκολατάκια με ελληνικό μέλι και μαύρη σοκολάτα που δεν λιώνουν».
Πώς μπορούμε όσοι δεν βρισκόμαστε στο Βέλγιο να γευτούμε τις συναρπαστικές δημιουργίες της; «Ορισμένες σοκολάτες μου θα τις βρει κάποιος στο “Olicatessen”, στη Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα, φέτος συνεργάστηκα με την γκαλερί της Ελένης Μαρνέρη στην Πλάκα και αισιοδοξώ πως θα βρεθεί ένα μονιμότερο “σπίτι”. Μέσα από το site μου, όμως, υπάρχει η δυνατότητα αποστολής στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης».
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν έρωτες που ξεκίνησαν με μία δική της σοκολάτα - πρόκειται άλλωστε για τη γυναίκα που έκανε όλο τον κόσμο να αγαπήσει τις δημιουργίες της. «Γνωρίζω πως υπήρξαν πελάτες που πρόσφεραν σοκολάτες μου στην αρχή ενός ειδυλλίου, το οποίο εξελίχθηκε. Σε προσωπικό επίπεδο, ο άντρας μου, λάτρης της σοκολάτας, λέει γελώντας πως έπαιξε ρόλο και η δουλειά μου στην απόφασή του να με παντρευτεί!». Και αν η ζωή ήταν σοκολάτα, τι γεύση θα είχε; «Μμμ... θα ήταν μαύρη, γλυκόπικρη, με βάθος στη γεύση, ελάχιστα αλατισμένο και καραμελωμένο φιστίκι Αιγίνης για τις εντάσεις της ζωής και λεπτοκομμένα ροδοπέταλα για τις ομορφιές της».
