Δημήτρης Δανίκας

Το θυμάμαι σαν τώρα. Με αφορμή τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Ονομα παρμένο από τον Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης. Από εκεί και το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη

Και μαζί με αυτό, θυμήθηκα των ταπεινή, φτωχική ταινιάρα «Ο Χριστός σταμάτησε στο Εμπολι» (Cristo si è fermato a Eboli) του Φραντσέσκο Ρόσι, παραγωγής 1979. Με τον Τζιάν Μαρία Βολοντέ στο ρολο του Κάρλο Λέβι. Ενός αγωνιστή εναντίον του Φασισμού που εξορίστηκε στην περιοχή Βασιλικάτα της Νότιας Ιταλίας.

Ποιος ο αυθεντικός εκπρόσωπος του Ιησού; Μα φυσικά ο ταπεινός. Ο σεμνός. Ο καρτερικός. Ο λιτός. Εκείνος που πορεύεται με την καρδιά του. Εκείνος που αφουγκράζεται και συνομιλεί με τους έσχατους. Εκείνος που έχει εγκαταλείψει στολίδια, μπιχλιμπίδια, πολυτέλειες, λαμπερές τελετές και άλλα τέτοια. Ο Πάπας των έσχατων, των περιφρονημένων, των ταπεινών και καταφρονημένων.

Ο Φραγκίσκος λοιπόν. Όπως και ο δικός μας ο Αναστάσιος της Αλβανίας. Ο Φραγκίσκος που ανάμεσα σε τόσα άλλα είχε πει «η ευτυχία δεν είναι μια εφαρμογή που μπορείτε να κατεβάσετε στο κινητό σας». Ο Φραγκίσκος που επίσης είχε πει «ποιος είμαι εγώ να κρίνω τους ομοφυλόφιλους που πιστεύουν στον θεό;»

Ο Φραγκίσκος που είχε εγκαταλείψει το Palazzo στο Βατικανό. Που κοιμόταν σε ένα μικρό, λιτό δωμάτιο. Που κυκλοφορούσε με ελάχιστα, απλά άμφια. Που είχε την τόλμη να στηλιτεύει πολεμικές αναμετρήσεις και τρομοκρατικές επιθέσεις.

Ο Φραγκίσκος που δημοσίως, πολλές φορές, γονυπετής είχε ζητήσει συγγνώμη από θύματα ιερέων της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Ολων αυτών των ρασοφόρων που είχαν διαπράξει το κακούργημα σεξουαλικής διακόρευσης μικρών παιδιών

Πόσοι από τους δικούς μας ιερωμένους, των υψηλών βαθμίδων, ακολουθούν το παράδειγμά του; Πόσοι;

Πόσοι οι αυθεντικά σεμνοί, ταπεινοί, καρτερικοί και λιτοί; Πόσοι αποφεύγουν τα φανταχτερά άμφια, τις υψηλές κορώνες εκ του άμβωνος και τις φανφάρες;

Πόσοι περιφρονούν την εξουσία που εκχωρείται σ αυτούς ελέω θεού; Και ποιος αρχιεπίσκοπος έχει τολμήσει να καταγγείλει περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών από διεστραμμένους τάχα υπηρέτες του Θεού;

Και πόσοι στην προσωπική τους ζωή ακολουθούν τα διδάγματα του Ιησού;

Βαριά η καλογερική. Και η οικονομική εξάρτηση από τον δημόσιο κορβανά έχει εμποτίσει πλήθος ιερωμένων με το μικρόβιο της δημοσιουπαλληλίας. Με απλά λόγια διεκπεραιώνουν. Η ρουτίνα. Το περιτύλιγμα και καθόλου η ουσία. Η βιτρίνα. Το «επάγγελμα». Μα η Ιερωσύνη δεν είναι επάγγελμα, ούτε πόστο μονιμότητας.

Η αυθεντική Ιερωσύνη είναι όλα όσα έπραξε και έλεγε ο Φραγκίσκος. Γι αυτό πρέπει να διαρραγεί αυτή η οικονομική εξάρτηση. Μόνο έτσι θα αποκαλυφθούν οι αυθεντικοί ιερωμένοι. Δεν είναι οι βαθμοί, τα καλυμμαύχια, τα χρυσοποίκιλτα άμφια και η στείρα ανάγνωση των Ευαγγελίων

Εισαι πραγματικός, ταγμένος ιερέας; Απόδειξη! Πως; Εγκατέλειψε όλα τα εύκολα και επίγεια. Μόνο έτσι ο κάθε φτωχούλης του Θεού θα προσκυνήσει γονυπετής για να αφουγκραστεί τον πόνο των έσχατων και περιφρονημένων!