Ας σβήσουν τα φώτα …

Φίλες και φίλοι η μεγάλη ώρα της χρονιάς έφτασε. Οι απανταχού σινεφίλ συγκεντρώνονται στη Θεσσαλονίκη. Τα ξενοδοχεία γεμίζουν, ο κόσμος κατακλύζει τις αίθουσες και το κέντρο της πόλης αλλάζει χρώμα. Μία μεγάλη γιορτή του πολιτισμού λαμβάνει χώρα στη Νύφη του Θερμαϊκού κι εμείς είμαστε έτοιμοι, έχοντας από χθες στα χέρια μας το τελικό πρόγραμμα.

Ξεκινάμε από τα αφιερώματα, που έχουν σημαδέψει την ιστορία του Κινηματογράφου. 

Τιμώμενα πρόσωπα φέτος είναι οι Ρούμπεν Έστνλουντ με το Square, που κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, η Ίλντικο Ενιέντι με τη Χρυσή Άρκτο του Βερολίνου (" Η ψυχή και το σώμα "- ταινία έναρξης), η Άιντα Λουπίνο κι ο Αρμάν Γκάτι. Ταινίες των τεσσάρων σκηνοθετών και παράλληλα συνεντεύξεις-συζητήσεις με το κοινό. Κοντά στα παραπάνω, ένα Carte Blanche, με ταινίες που επιλέγει ο Ευθύμης Φιλίππου.

Όπως κάθε χρόνο, αξιοσημείωτες ταινίες συναντάμε στην ενότητα Ματιά στα Βαλκάνια, που επιμελείται ο Δημήτρης Κερκινός. Το άνυδρο καλοκαίρι από τη γειτονική Τουρκία σε σκηνοθεσία του Μετίν Ερκσάν (1964), ντυμένο με μουσική του Μάνου Χατζιδάκη είναι μία ταινία, που πρέπει να δει ο καθένας κι έχει τιμηθεί με Χρυσή Άρκτο. Η κοινωνική κωμωδία, " το Μυστικό Συστατικό " σε συμπαραγωγή Ελλάδας-Σκοπίων έρχεται σε σκηνοθεσία Γκ. Σταβρέσκι. Ο Μπόγιαν Βούλετιτς σκηνοθετεί την το " Ρέκβιεμ για την κυρία Γ. ". Μια καφκική, κωμικοτραγική ιστορία για το απότομο πέρασμα από τον κομμουνισμό στον καπιταλισμό και για την κατάθλιψη ως τη μόνη εγνωσμένη συλλογική κληρονομιά σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη.

Περνάμε στο Διεθνές Διαγωνιστικό. Μία ταινία από τις Φιλιππίνες σε πανευρωπαϊκή πρεμιέρα, " Εκείνες οι μακρυμαλλούσες νύχτες " του Τζεράρντο Καλάγκι. Τρεις αδελφές προσπαθούν να επιβιώσουν. Πού θα τις βγάλει αυτό το ταξίδι; Ο Γιόχαν κι ο Έμιλ, δύο αδέλφια διαφορετικά, μία περιπετειώδης σχέση σε χειμωνιάτικο φόντο. Winter Brothers του Χλίνουρ Πάλμασον. 

Η επόμενη μας στάση αφορά το έργο του Β. Τζαλιλβάντ. Από το Ιράν, το " Ούτε όνομα, ούτε υπογραφή ". Ένα εκλεκτό δείγμα του κινηματογράφου των ηθικών διλημμάτων, μπολιασμένo με την ιρανική κινηματογραφική παράδοση της ενδελεχούς μελέτης χαρακτήρων, μια ελεγεία για τους ανθρώπους που ονειρευόμασταν να γίνουμε κι όμως θάψαμε μέσα μας.

Ανάμεσα στις ταινίες έχουμε τις παράλληλες εκδηλώσεις. Το πάρτι έναρξης της Πέμπτης στην αποθήκη Γ΄ και το αντίστοιχο της λήξης την τελευταία Κυριακή. Εκθέσεις, ανοιχτές κουβέντες, βιβλιοπαρουσιάσεις, άλλα πάρτι και συναυλίες, συνοδεύουν τις ταινίες, πάντα με την αγαπημένη μας Fischer, που είναι ο χορηγός του Φεστιβάλ εδώ και χρόνια.

Από την αναφορά μας φυσικά δεν μπορούν να λείψουν οι τρεις ταινίες, που διαγωνίζονται για το Βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. " 120 χτύποι το λεπτό " του Ρομπέν Καμπιγιό, " Το αίμα των Σάμι " της Αμάντα Κέρνελ και το Western της Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ σε ελληνική πρεμιέρα.

Μεγάλη βαρύτητα δίνεται επίσης σε ελληνικά φιλμ. Eξέχουσα θέση στις προτιμήσεις μας έχει η νέα ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά, " Love me not ". Από εκεί και πέρα συναντάμε, το “Success Story” του Νίκου Περάκη, που πήρε διανομή από την ODEON, τις “Γραμμές” του Βασίλη Μαζωμένου, τη “Νύφη του ΙSIS” της Μορτέζα Τζαφαρί και το πολυβραβευμένο, " ο γιος της Σοφίας " σε συμπαραγωγή Ελλάδας-Βουλγαρίας.

Στους ανοιχτούς ορίζοντες συναντάμε ταινίες όπως: Tο “Νιούτον” από την Ινδία του Αμίτ Μασουρκάρ, ο " Χεσούς πρέπει να πεθάνει " της Λάουρα Μόρα από την Κολομβία, το “Ταντουσάκ” από τον Καναδά του Μαρτίν Λαρός, η “Οικογενειακή ζωή” από Χιλή σε σκηνοθεσία της Αλίσια Σερσόν, το " Γλυκιά πατρίδα" από την Αυστραλία και το ιδιαίτερο animation από την Κίνα, " Και καλή σας ημέρα " του Λιου Τζιαν.

Κλείνουμε με το " Πάρτι " της Σάλι Πότερ, ως ταινία λήξης και φυσικά το πάρτι λήξης, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά ...