«World Party»: Γυρίζοντας...τούμπα τον κόσμο

Λίγο μετά την πρεμιέρα του World Party στις 17 Φεβρουαρίου στον Alpha ο Γιώργος Μαυρίδης και ο Σάκης Τανιμανίδης μιλούν για όλα.

Ποιο είναι πραγματικά το πιο «τρελό» πράγμα που έχετε κάνει κατά τα γυρίσματα του World Party;

Σάκης : Το τρελό είναι και υποκειμενικό για τον καθένα. Εγώ, ας πούμε, έχω υψοφοβία και μπορεί να μου φαίνεται τρελό το bungy jumping, ενώ εσύ να το θεωρείς απλό. Αλλά μια σχετικά αντικειμενική τρέλα μας, τώρα που ρωτάς, ήταν όταν, για να δούμε από μέσα τις πανάκριβες βίλες του Μαλιμπού στο LA, προσποιηθήκαμε το ροκ σταρ (ο Γιώργος εννοείται) με το μάνατζέρ του (εγώ) και πήγαμε με μια μεσίτρια να αγοράσουμε ένα σπίτι 30 εκατομμυρίων δολαρίων! Νομίζω ότι γελούσαμε για μια βδομάδα!

Γιώργος

: Έχουμε κάνει γενικότερα πολύ χαζά πράγματα και πράγματα που νομίζω ότι μετά τα μετανιώνω και λέω «Θεέ μου, πώς το κάναμε αυτό;». Ένα από αυτά ήταν στη Μογγολία, όταν κατεβήκαμε 50 μέτρα κάτω από τη γη, σε ένα ορυχείο που ήταν παράνομο. Η δεύτερη μεγαλύτερη βλακεία ever ήταν όταν βουτήξαμε στον Αμαζόνιο, στα meetings of waters, στην ένωση μεταξύ μαύρων και λευκών, θερμών και κρύων νερών. Απ’ ό,τι διαβάσαμε μετά, εκεί δεν βουτάει κανείς, γιατί ζουν είδη ψαριών που δεν υπάρχουν αλλού στον πλανήτη.

Σάκη, έχεις πει πως «Οι Έλληνες είναι από τους πιο χαρισματικούς ανθρώπους στον κόσμο και δεν είναι τυχαίο ότι τα καταφέρνουν παντού. Στο μονο μέρος στο οποίο δεν πετυχαίνουν οι Έλληνες είναι η Ελλάδα…!». Έχεις σκεφτεί ποτέ να φύγεις μόνιμα έξω;

Είχα ήδη φύγει ημι-μόνιμα έξω για κάποια χρόνια, για σπουδές στην Αμερική και την Ισπανία. Αλλά επέστρεψα στην Ελλάδα, γιατί κάτι μου έλειπε. Δεν θα είχα θέμα όμως να ξαναφύγω, αν κάποια στιγμή σταματούσα να νιώθω δημιουργικός. Είναι πολύ κρίμα σήμερα, που με 60% και 70% ανεργία στους νέους η πατρίδα μας δεν μπορεί να προσφέρει ούτε την ελάχιστη πλέον επαγγελματική ικανοποίηση και αποκατάσταση, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να κρατήσει τα παιδιά της… παιδιά που, υπό άλλες συνθήκες θα μεγαλουργούσαν στη χώρα τους.

Έχει συμβεί να κλάψετε ποτέ ο ένας μπροστά στον άλλο; Γιατί;

Σάκης: Ναι, εγώ δεν ντρέπομαι να δείξω τα συναισθήματά μου και να κλάψω… έτσι είναι οι πραγματικοί Άντρες, με «Α» κεφαλαίο! Τελευταία φορά, για παράδειγμα, έκλαψα μπροστά στον αδελφό μου, τον Γιώργο, όταν μου πήρε το χειριστήριο του Xbox την ώρα που έπαιζα και δεν μου το έδινε πίσω, ενώ ήταν η σειρά μου!

Γιώργος: Στα γυρίσματα είμαι πολύ κλαψιάρης και πολλές φορές το κρατάω, γιατί δεν είναι πολύ καλό να εκφράζεις τόσο τα συναισθήματά σου. Έχουμε κλάψει πολλές φορές ο ένας δίπλα στον άλλο για πράγματα που έχουμε δει. Η πρώτη φορά που έκλαψα, αλλά δεν το επέτρεψα να βγει στο γύρισμα, ήταν όταν ήμασταν στην Τζακάρτα, στην Ινδονησία, και κάναμε μάθημα σε παιδάκια σε κάποιο σχολείο. Βγήκα από εκεί και έκλαιγα με λυγμούς.

Γιώργο, αν έπρεπε να κρατήσεις μόνο ένα από τα tattoo σου, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα ήταν το πρώτο τατουάζ που έχω κάνει, στο πόδι μου. Θα το κρατούσα γιατί είναι το πρώτο μου, επειδή το είχα κάνει την ίδια μέρα με τον κολλητό μου με την ίδια βελόνα και το ίδιο μοτεράκι και μετά από κάποιους μήνες εκείνος σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Μου θυμίζει τον παιδικό μου φίλο και δεν θα το έσβηνα ποτέ.

Έχετε κάνει ποτέ τατουάζ για μια γυναίκα;
Γιώργος: Έχω κάνει και μετά το έσβησα, το κάλυψα.

Ποιο είναι τo πιο έξυπνο «φλερτ» που έχετε δεχτεί στα social media;

Σάκης: Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι αυτά τα facebook και τα λοιπά είναι για να φλερτάρει ο κόσμος και να γαμπρίζουν τα κορίτσια; Ντροπή!

Γιώργος: Δεν θυμάμαι το καλύτερο, αλλά θυμάμαι το χειρότερο. Είναι αυτό που ξεκινάει το μήνυμα «Γεια σου, θέλω να κάνω ένα τατουάζ». Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα.

Η σκέψη «δεσμευμένος με παιδιά», ως μελλοντική προοπτική, σας προκαλεί τρόμο;

Σάκης: Όχι μόνο δεν μου προκαλεί τρόμο, αλλά είναι κάτι που θέλω να συμβεί σχετικά γρήγορα. Θέλω να είμαι από αυτούς τους μπαμπάδες που έχουν μικρή διαφορά ηλικίας με τα παιδιά τους για να κάνουμε πράγματα μαζί! Βέβαια από τότε που μας διαβεβαίωσε ο γιατρός ότι με τον Γιώργο δεν μπορούμε να αποκτήσουμε παιδιά, πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη για να «παίξει» το ρόλο της μάνας!

Γιώργος: Μια τέτοια ερώτηση δεν ανήκει στην κατηγορία «ιστορίες τρόμου», αλλά «ιστορίες επιστημονικής φαντασίας». Αν και αγαπώ πολύ τα παιδιά, θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ δύσκολο.

Πώς θα νιώσετε αν κάποια στιγμή δείτε τον εαυτό σας σε ένα «παπαρατσικό περιοδικό» του στιλ με τη συνοδό τους στο τάδε κλαμπ;

Σάκης: Ρίγος συγκίνησης. Από μωρό παιδί ήθελα να κοσμήσω τις στήλες αυτών των περιοδικών και να με «διαβάζουν» στα κομμωτήρια! Ας ελπίσουμε να συμβεί κάποια στιγμή!

Γιώργος: Συνήθως τα συγκεκριμένα περιοδικά δεν γράφουν αλήθειες, οπότε θα με πειράξει αν κάτι είναι αναληθές. Αν είναι αλήθεια και είμαι με μια κοπέλα, δεν με απασχολεί και πολύ. Αν ήθελα να κρατήσω κάτι κρυφό, απλά δεν θα έβγαινα έξω.


Έχετε μιλήσει και οι δύο με πολύ ζεστά λόγια για τις μητέρες σας. Ποια είναι η πιο «μάνα κουράγιο» στιγμή που ο καθένας σας μετανιώνει, γιατί έκανε τη μάνα του να ανησυχήσει πραγματικά;
Σάκης: Δεν ξέρω αν το λες «ανησυχία», αλλά η στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα της μητέρας μου είναι όταν με πήγε στο αεροδρόμιο για να φύγω για σπουδές στη Βοστόνη για δύο χρόνια. Δύο χρόνια που πολύ πιθανό ήταν να γίνουν είκοσι ή τριάντα, αν στη συνέχεια έμενα εκεί. Για τη μητέρα μου εκείνο το «Στο καλό, αγόρι μου…να προσέχεις!» έκρυβε πολλά μέσα του!

Γιώργος: Η μητέρα μου είναι ένας άνθρωπος που στάθηκε δίπλα μου σαν μητέρα και σαν πατέρας. Είναι ο ήρωάς μου σαν άνθρωπος γενικότερα και μακάρι όλα τα παιδιά να είχαν μια μητέρα σαν τη δικιά μου.

Έχετε ποτέ κινδυνεύσει πραγματικά σε κάποιο ταξίδι;
Σάκης: Νομίζω ότι έχουμε φτάσει πολλές φορές κοντά σε μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτόν που βλέπουμε, χωρίς να το γνωρίζουμε καν.

Γιώργος: Έχουμε κινδυνεύσει πολλές φορές και μία από αυτές ήταν όταν βρεθήκαμε σε ένα γκέτο που λέγεται Ορλάντο, στη Νότια Αφρική. Δεν θυμάμαι πώς ξεφύγαμε. Νομίζω ότι ήταν το πιο επικίνδυνο σημείο που έχουμε βρεθεί ποτέ.








Είστε κολλητοί φίλοι πάνω από δέκα χρόνια. Θυμάστε πώς πρωτογνωριστήκατε;
Γιώργος: Γνωριστήκαμε σε ένα πλατό της TV100, όταν ο Σάκης ήταν παρουσιαστής και εγώ επισκέπτης μιας εκπομπής που αφορούσε τα γκράφιτι. Κάπου εκεί κάναμε χαβαλέ και από τότε κάνουμε παρέα.

Πόσο διαφορετικές ήταν οι ζωές σας τότε;
Γιώργος: Νομίζω ότι ήταν η εποχή που εγώ δούλευα νύχτα ως μπάρμαν και παράλληλα το πρωί είχα το στούντιο τατουάζ. Ήταν πολύ διαφορετική η ζωή τότε, αλλά γενικότερα δεν έχουν αλλάξει και πολλά στο χαρακτήρα μας.

Σάκη, είχες κάποτε σχολιάσει μια ομιλία του Τσίπρα γράφοντας: «Αλέξη, εύχομαι με όλο μου το είναι να αποδειχτείς Μέσι». Πιστεύεις πως βαδίζει στο σωστό δρόμο για τη χρυσή μπάλα;
Περισσότερο για Χρυσό Βατόμουρο το πάει! Και για να μη χαρακτηριστώ χωρίς λόγο, αναφέρομαι στο ίδιο Χρυσό Βατόμουρο που αξίζει και στους προηγούμενους δεξιούς, κεντρώους, αριστερούς και όποιους κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και με τις αποφάσεις τους την έφεραν στην κατάσταση που είναι σήμερα. Αλλά αυτό που είχα πει τότε το εννοώ και εύχομαι πραγματικά ο Τσίπρας, όπως και ο κάθε ηγέτης της χώρας μας, να παίξει καταπληκτική μπάλα και να βοηθήσει την Ελλάδα να γυρίσει το παιχνίδι. Θέλω ο πρωθυπουργός μου, από όποια πλευρά κι αν προέρχεται, να τα πάει όσο το δυνατόν καλύτερα και να φέρει αποτελέσματα. Δεν με ενδιαφέρει η ιδεολογία, η θεωρητική και φιλοσοφική προσέγγιση, θέλω να δω αποτελέσματα. Από την αρχή της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα χορτάσαμε θεωρία, αλλά δεν είδαμε πολλές πράξεις. Δείξε μου έναν που θα βελτιώσει πρακτικά και πραγματικά την Ελλάδα μου και εγώ θα τον ψηφίσω, χωρίς να σε ρωτήσω καν σε ποιο χώρο ανήκει!

Μετά από τόσα ταξίδια, πού αλλού θα μπορούσατε να μείνετε μόνιμα πέρα από τη Θεσσαλονίκη;
Σάκης: Η Καλαμαριά πιάνεται, που είναι και άλλος δήμος; Εκτός Ελλάδας, αν με ρωτάς, οι topεπιλογές μου είναι Αυστραλία και Σαν Φρανσίσκο.

Γιώργος: Αν είναι να μετακομίσω για να μείνω κάπου αλλού, τα επικρατέστερα μέρη θα ήταν το Ρίο Ντε Ζανέιρο και το Μαϊάμι. Θεωρώ ότι και τα δύο μέρη συνδυάζουν καλή ζωή και το να μπορείς να δουλεύεις συγχρόνως και να εξελίσσεσαι.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.