«Ανόητε, πρόσεχε, έρχεται το τέλος...»

«Δεν πρόκειται να σταματήσει, μιλάμε για μίσος. Μόνο αν με δει νεκρό θα σταματήσει να ασχολείται μαζί μου», δήλωνε ο Σωκράτης Γκιόλιας από το μικρόφωνο του Ράδιο 9, εννοώντας ευθέως τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Προανήγγειλε έτσι ρητώς και δημοσίως τη θανατική του καταδίκη, δεδομένων και των στοχοποιημένων επιθέσεων που δεχόταν από τον πρώην εργοδότη του. Κι όμως, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την εκτέλεση του Σωκράτη Γκιόλια, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος δεν έχει κληθεί ακόμα να καταθέσει στη Δικαιοσύνη. Ούτε ως εκείνος που -τουλάχιστον- θα ανακουφιζόταν από πιθανό θάνατο του Γκιόλια, όπως υποδείκνυε σε ανύποπτο χρόνο ο αδικοχαμένος δημοσιογράφος. Ούτε καν για να δώσει εξηγήσεις για το τι εννοούσε σε όσα μεθοδικά, μήνες πριν από τη δολοφονία, απηύθυνε εις βάρος του. Ωστόσο, ήδη η οικογένεια του νεκρού έχει ζητήσει να καταθέσει, επιτέλους, στις αστυνομικές αρχές ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής.

Είναι διαδεδομένη η εντύπωση ότι αρκετά απ’ όσα κατά καιρούς μνησίκακα, κακεντρεχή και απαξιωτικά σχόλια εναντίον συγκεκριμένων προσώπων εμφανίζονται στα μίντια αποτελούν συγκυριακά προϊόντα επιπολαιότητας. Εντούτοις, όσα απ’ αυτά δείχνουν εκφοβιστικά οργανωμένα και επαναλαμβάνονται συστηματικά θεωρείται παρακινδυνευμένο να εκτιμηθούν ως ανεύθυνα. Ιδιαίτερα όταν προβλέπουν δυσάρεστες εξελίξεις, ενδεχόμενες βλάβες και ζημιές ή προοιωνίζονται αρνητικές συνέπειες και μελλοντικούς κινδύνους σε όσους απευθύνονται. Πόσο μάλλον όταν γίνονται σε πρώτο πρόσωπο και εμπεριέχουν προειδοποιήσεις και απειλές. Οσο κι αν αυτές καλύπτονται με αινιγματικά, μυστηριώδη και ενίοτε νεφελώδη εκφραστικά πέπλα δεν παύουν να καταδεικνύουν στοχοποίηση - μέθοδο που δεν απέφυγε ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος τόσο στη στήλη του «Αλ Κάιντα» στο zougla.gr όσο αργότερα και στην εφημερίδα «Veto», επιτιθέμενος κατά του πρώην στενού του συνεργάτη Σωκράτη Γκιόλια, όταν ζούσε, με εκφράσεις του στυλ: «Μετά από αυτό, όπως καταλαβαίνεις, δεν πρέπει να υπάρξει έλεος...». Ως εκ τούτου, αρκετοί διερωτώνται πόσο πια ποιητικό ακαταλόγιστο μπορεί να πιστωθεί στον γνωστό δημοσιογράφο και τηλεοπτικό παρουσιαστή όταν απευθυνόταν ευθέως στον μετέπειτα δολοφονημένο με τη φράση: «Ανόητε, πρόσεχε, έρχεται το τέλος, είπε ο διπλανός του όταν ακούστηκε το μπαμ - και τέλειωσε ο ανόητος».

Σταχυολογώντας η ΕΛ.ΑΣ. μόνο μερικά από όσα αμέσως απηύθυνε στον Σωκράτη Γκιόλια, λίγους μόνο μήνες πριν πέσει νεκρός από τις σφαίρες των εκτελεστών ξημερώματα στην Ηλιούπολη, θα τα έκρινε ενδεχομένως επαρκή για να τον καλέσει να τα διευκρινίσει. Δεν το έκανε ποτέ, όμως, η Αστυνομία στο πλαίσιο μιας αρχικής αδικαιολόγητης κωλυσιεργίας, η οποία φαίνεται να συνεχίζεται ως σήμερα. Ωστόσο, τα γραπτά ντοκουμέντα υπάρχουν και προφανώς είναι στη διάθεσή της. Φράσεις που αναφέρονται στον διαχειριστή του blog troktiko κρίνονται από ανυπόφορα προκλητικές έως ωμά εκδικητικές. Ενδεικτικά οι φράσεις «Είναι αλήθεια, τον βρωμιάρη του τρωκτικού θα τον πάμε μέχρι το τέλος...» ή «Ενα στοιχηματάκι (bet) ότι θα εκπλαγούν δυσάρεστα όλοι μαζί ; Θα επανέλθουμε σύντομα...», «Είπαμε θα ξεβρομίσει η μπλογκόσφαιρα από αλήτες, ρουφιάνους, δημοσιογράφους και θα γίνει...» και ακόμα σε πλάγιο τόνο «Μη δίνεις σημασία, σε λίγο καιρό δεν θα τους θυμάται ούτε η μάνα τους...» αποτελούν, σύμφωνα με έμπειρους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, όχι μόνο παροξυμένες αντιδράσεις κακεντρέχειας, αλλά πότε συγκαλυμμένες και πότε ανοιχτές απειλές εξόντωσης του άτυχου, όπως αποδείχθηκε, Γκιόλια. Εντούτοις, στο πλαίσιο μιας ανεξήγητης ερμητικής επιπολαιότητας της Αστυνομίας ουδέποτε ζητήθηκαν από τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο εξηγήσεις για τις αφοριστικές του δηλώσεις σε παροιμιώδες στυλ: «Είπαμε, πρώτα η σταύρωση και μετά η σούβλα...» και «Η σιωπή ισοδυναμεί με ενοχή κι όταν σκάσει το κανόνι θα είναι αργά...». Χώρια οι υπό εκκρεμότητα απειλές του, όπως οι: «Περιμένετε, λοιπόν, να δείτε την τελευταία πράξη του έργου, που όλοι οι αρουραίοι οι οποίοι σήκωσαν κεφάλι κατόπιν εορτής... τι άδοξο τέλος θα έχουν...» ή «Αν κάνει τον κόπο να περάσει από το συγκεκριμένο Τμήμα και ρίξει μια ματιά στους τοίχους, θα καταλάβει γιατί σε λίγο θα είναι αργά...». Πολλώ δε μάλλον όταν ο ίδιος ο μετέπειτα δολοφονημένος δημοσιογράφος, ανήσυχος από τις συγκεκριμένες επιθέσεις, θεωρούσε τον εαυτό του θύμα κλιμακούμενης στοχοποίησης. Ακόμη δε περισσότερο μάλιστα όταν ο Σωκράτης Γκιόλιας σε εκμυστηρεύσεις σε συγγενικό του πρόσωπο κατονόμαζε τον γνωστό τηλεοπτικό δημοσιογράφο ως αυτόν που θα τον σκότωνε.

 Υπό το πρίσμα, όμως, των συγκεκριμένων δηλώσεων οι οποίες ουδέποτε διερευνήθηκαν επαρκώς, μερίδα υψηλόβαθμων ενστόλων της Αστυνομίας κάνει πλέον λόγο για σχετική αρχική νωθρότητα, ίσως και απροθυμία, της Υπηρεσίας να καλέσει για κατάθεση τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ώστε να εξηγήσει ποια ήταν τα κίνητρά του για τις εκτιμούμενες ως φραστικά μοχθηρές επιθέσεις κατά του Σωκράτη Γκιόλια. Ωστόσο, θεωρείται ότι καθώς νέα στοιχεία ερευνώνται και παλιότερα συσχετίζονται και επανεξετάζονται, ποτέ δεν είναι αργά για εξηγήσεις του νοήματος των φράσεων: «Δεν είναι ώρα για συζητήσεις φιλολογικού ενδιαφέροντος, γιατί τα πράγματα ζόρισαν πολύ. Μόνο που το κουμπούρι, όταν το βγάζεις, πρέπει και να ρίξεις, διαφορετικά πας άκλαυτος», όπως τις διατύπωνε ρητώς σε ηλεκτρονική μορφή ή εντύπως ο γνωστός δημοσιογράφος.

Καταιγισμός ύβρεων

Παράλληλα με τις ευθείες ή έμμεσες απειλές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, τόσο στη στήλη του στον ιστότοπο που διατηρεί όσο και στην τέως υπό κυκλοφορία εφημερίδα του, κρίνεται πλέον ως εμφανής και η προσπάθειά του να απαξιώσει στην κοινή γνώμη τον πρώην συνεργάτη του. Θεωρείται ακόμα πως επιτηδείως πρόβαλε το επιχείρημα ότι ο ίδιος «έδιωξε» τον χαρακτηριζόμενο από τον ίδιο «επιλήψιμο, παραδόπιστο και φιλάργυρο όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε Γκιόλια» από συνεργάτη του, ενώ ήταν γνωστό ότι ο νεκρός πλέον δημοσιογράφος είχε παραιτηθεί από τις 26 Οκτωβρίου 2009, ύστερα από έναν έντονο καβγά που είχε μαζί του τηλεφωνικά. Ακόμα και στενοί συνεργάτες του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου είχαν αποδώσει τις εκ των υστέρων εξάρσεις θυμού του μετά καταιγισμού ύβρεων εναντίον του Σωκράτη Γκιόλια ως προσχηματική κάλυψη ενός πλαστού ισχυρισμού. Ομως ούτε αυτές οι εσωτερικές ενστάσεις εμπόδισαν τον γνωστό τηλεπαρουσιαστή και δημοσιογράφο από φραστικές επιδρομές του ύφους «Τρελή θεούσα του “troktiko” που καβάλαγες τον Εφραίμ από σπίτι σε σπίτι. Ετοιμάσου για ψυχρολουσίες». Μια προειδοποίηση που συνοδεύτηκε από τη νηπενθή επωδό «Είναι μια δουλειά (συγνώμη για την εργολαβία) που δεν θέλουμε να την μοιραστούμε με άλλους... Περαστικά και υπομονή...».

Εμπειροι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής είχαν εξαρχής διαγνώσει, πάντως, ως επεξεργασμένη διάθεση συκοφάντησης του Γκιόλια με τους τεχνηέντως αποδιδόμενους από τον Τριανταφυλλόπουλο χαρακτηρισμούς του ως «θρησκόληπτου», «ακροδεξιού» και «διαπλεκόμενου» δημοσιογράφου. Ολα αυτά με διατυπώσεις που ξεπερνούσαν την αιώρηση ενός σύννεφου εχθροπάθειας καταλήγοντας στην απροκάλυπτη επίκληση της βίας του τύπου: «Με τα ακροδεξιά αποβράσματα και τους λιγδιάρηδες, η κόντρα θα φτάσει μέχρι τέλους... Εγινε κατανοητό; Εάν όχι, υπομονή, η tv-αλκάιντα έχει τον τρόπο της...».

Ως εκ τούτου τα ίδια στελέχη της Αστυνομίας δεν απέκλειαν, υπό την εκτόξευση τόσης λάσπης εναντίον του από τον συγκεκριμένο ανεμιστήρα, να στοχοποιηθεί από ακροαριστερές και τρομοκρατικές οργανώσεις. Το ότι αυτές οι υποθέσεις στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν δραματικά στον Σωκράτη Γκιόλια, ενώ η «Σέχτα Επαναστατών», η οποία τον εκτέλεσε με 20 σφαίρες χρησιμοποίησε τους ίδιους ακριβώς χαρακτηρισμούς στην προκήρυξή της, κρίθηκε ως σύμπτωση. Δεν έχει διαφύγει, άλλωστε, την προσοχή η αγωνιώδης προσπάθεια του Τριανταφυλλόπουλου να αποδείξει ανήμερα της δολοφονίας του Γκιόλια στις 19 Ιουλίου 2010 πως επρόκειτο για τρομοκρατικό χτύπημα και όχι για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Την επομένη της κηδείας επανήλθε στέλνοντας «μήνυμα» στους στενούς συνεργάτες και συναδέλφους του αδικοχαμένου δημοσιογράφου που από την πρώτη στιγμή δεν δέχτηκαν «ελαφρά τη καρδία» πως η εκτέλεση ήταν έργο τρομοκρατών. Ενδεικτικά έγραφε ότι «Πριν γίνει οποιαδήποτε έρευνα, οι άθλιοι της δημοσιογραφίας απεφάνθησαν ότι επρόκειτο για μαφιόζικο χτύπημα, λες και ο Σωκράτης μέσα από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές και το μπλογκ του, είχε πάρε - δώσε με μαφιόζους». Τοποθέτηση που λες και ήθελε μεμιάς να ακυρώσει όλα όσα είχε προσάψει στον εκτελεσμένο μπροστά στα μάτια της εγκύου γυναίκας του δημοσιογράφο για ανίερες συμμαχίες, ανήθικες διαπλοκές, προστασία από συμφέροντα και παρασκηνιακή διαπλοκή με κυκλώματα. Ούτε αυτές οι αντιφάσεις και τα υπονοούμενα, όμως, ούτε τα κενά μιας μονότονης αφήγησης που αποσκοπούσε στη χειραγώγηση της κοινής γνώμης κρίθηκαν εξ αντικειμένου σπουδαία ή ύποπτα για περαιτέρω διερεύνηση από τις Αρχές.

«Ανόητε, πρόσεχε, έρχεται το τέλος...»