Monsieur Minimal, ο βασιλιάς των streams

Οχι, δεν είναι πως σου μίλησαν για εκείνον. Είναι ότι εσύ, όταν τον άκουσες, θέλησες να τον ακούσεις ξανά. Να σ’ το πω αλλιώς; Πίσω από την πλάτη της mainstream showbiz, ο Monsieur Minimal φτιάχνει σορμπέ ποπ τραγούδια που τα κάνεις δικά σου από το πρώτο ρεφρέν. Τα streams καταγράφουν το σιωπηλό success story του. Τα live που δίνει με την μπάντα του ξεκινούν θυμίζοντας περφόρμανς μπουάτ και καταλήγουν σε κάθιδρα πάρτυ. Μάλλον υπέροχα για έναν καλλιτέχνη που προσγειώθηκε το 2008 από τα Γιαννιτσά στην Αθήνα και τα τραγούδια του μιλούν για εκείνα που θα τραγουδιούνται πάντα: την αγιότητα της αγάπης, τους προδομένους έρωτες, τα ηλιοκαμένα κορμιά, εκείνα τα περασμένα καλοκαίρια που η μνήμη δεν θα θάψει.

Gala: Και να που κοιτάζοντας πίσω βλέπεις μια γεμάτη δισκογραφία. Eγραψες και κυκλοφόρησες επτά άλμπουμ. Πώς το βιώνεις αυτό;
Monsieur Minimal: Αρχικά ήμουν μόνο ένα παιδί που έλεγε ότι ήθελε να κάνει δίσκο. Τα κατάφερα. Το «Lollipop», ο πρώτος μου, βγήκε το 2008. Hταν τραγούδια όπως το «Love Story», το «Love Is a Circle», το «Missing You», που ακούστηκαν στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση. Από εκεί και πέρα άνοιξε η όρεξη. Εδωσα πράγματα που κι εγώ δεν είχα ιδέα ότι θα μπορούσα. Οταν είσαι νέος, τίποτα δεν είναι δύσκολο. Η μουσική είναι μια ιστορία χωρίς επίλογο. Αναζητώ νέες επιρροές διαρκώς. Συχνά ανατρέχω σε περασμένες δεκαετίες αναζητώντας τον νέο μου εαυτό. Τα χρόνια περνούν, εξελίσσομαι, αλλάζω, πλέον έγινα πατέρας. Περνώ πολύ χρόνο σπίτι. Οι συναυλίες μας έγιναν οι έξοδοί μου από αυτό. Βγαίνω σπάνια πια.



G.: Η πατρότητα τι έφερε στη ζωή σου;
M.M.: Με απελευθέρωσε από τα δεινά του ίδιου μου του εαυτού: τον εγωισμό, τον ναρκισσισμό, την ιδέα ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από εμένα. Ο ερχομός του γιου μου ήταν ένα υπέροχο, χαρμόσυνο και ταυτόχρονα παρηγορητικό γεγονός. Τη χρονιά που ήρθε εκείνος, έφυγε η μητέρα μου. Αν δεν γίνεις γονιός, δεν μπορείς να αντιληφθείς τη διάσταση αυτής της αγάπης.





G.: Η όλη εικόνα σου έχει γερές vintage αναφορές. Διασκεύασες Σπανό, Νικολόπουλο...
M.M.: Το «Αναζήτησις» του Γιάννη Σπανού και το «Υπάρχω» του Χρήστου Νικολόπουλου τα ηχογράφησα με τη Μαρία Παπαγεωργίου. Ο Σπανός ήταν κορυφαίος συνθέτης. Δεν τον γνώρισα ποτέ, αλλά δεν μπορεί, και ως άνθρωπος πρέπει να ήταν υπέροχος. Η διασκευή αυτή ήταν η συνέχεια του «Υπάρχω». Μου αρέσουν τα 70s. Ηθελα το «Erotica» να έχει πολλά από το ύφος εκείνης της δεκαετίας. Να μην ξεχνάμε και το «Σ’ αγαπώ» του Νίκου Μαμαγκάκη που κάναμε με την Ανδριάνα Μπάμπαλη.

G.: Στο «Υπάρχω» υπάρχει εκείνη η στροφή που λέει: «Και θα υπάρχω στα τραγούδια που θ’ ακούς». Πέρα από τον μύθο του, αυτό δεν είναι ένα βαθιά ναρκισσιστικό τραγούδι;
M.M.: Εγώ βλέπω ρεαλισμό. Οταν είσαι ερωτευμένος ή καψούρης ή πονεμένος, πώς νιώθεις; Από ελάχιστα μικρός μέχρι θεός. Νομίζω πως τα πάντα σ’ αυτό το πολύ όμορφο κομμάτι γυροφέρνουν τον έρωτα και την καψούρα. Οταν φτάνεις εκεί, δεν υπάρχει μέτρο. Μου αρέσει, αν και δεν ήταν ποτέ στα ακούσματά μου ο λαϊκός ήχος. Στη μητέρα μου άρεσε πολύ ο Καζαντζίδης.





G.: Πώς νιώθεις όταν στα live το κοινό ανταποκρίνεται στο κάλεσμά σου να ανέβει στην πίστα για να χορέψει;
M.M.: Συνήθως το κάνω κοντά στο τέλος των live, αλλά στην ουσία είναι κάτι που επιθυμώ από την αρχή. Συχνά ο κόσμος είναι κουμπωμένος στο ξεκίνημα. Οταν νιώσω ότι όλα πήγαν καλά, τους προσκαλώ να χορέψουμε.



G.: Τραγουδάς τον έρωτα σε κάθε μορφή και σχήμα του. Πόσο κοντά είναι όλα αυτά με την καθημερινότητά σου;
M.M.: Οσα κάνω καλλιτεχνικά είναι μέρος της γενικότερης αισθητικής μου. Εχει να κάνει με τον τρόπο ζωής που ακολουθώ, τη στάση ζωής, τον τρόπο που σκέφτομαι, τον σεβασμό στον άνθρωπο, την κοινωνία, μέχρι και στην πολιτική φτάνει. Και χαίρομαι όταν τα παραπάνω γίνονται αντιληπτά.

G.: Τι είναι η μουσική για σένα;
M.M.: Mια διέξοδος, μια ψευδαίσθηση για έναν καλύτερο κόσμο.

G.: Πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια ήμουν στην Κωνσταντινούπολη, ακούγαμε ραδιόφωνο και ξαφνικά μπήκε το «Love Story»!
M.M.: Στην Τουρκία το «Love Story» έχει τα διπλάσια streams απ’ όσα έχει στην Ελλάδα. Δεν έχω ιδέα πώς έγινε αυτό. Δεν έκανα κάποια προώθηση. Το 2023 μάς κάλεσαν να παίξουμε σε ένα φεστιβάλ και το 2024, όταν βγάλαμε τον δίσκο «Seven», στο live τραγουδούσαν κομμάτια του. Μέσα στον Νοέμβριο κάναμε ξανά εμφανίσεις στην Κωνσταντινούπολη και για πρώτη φορά στην Αγκυρα. Θυμάσαι όταν πήγαινε η Αντζελα στην Τουρκία και έκανε καριέρα; Εδώ τη χλεύαζαν. Κακώς. Με τους απέναντι οι μουσικές μας κουλτούρες είναι κοντά.

G.: Το «Love Story», πάντως, μόνο στο Spotify έχει πάνω από 5.000.000 αναπαραγωγές. Πώς το μεταφράζεις αυτό;
M.M.: Είναι το κομμάτι που με έβαλε στη μουσική βιομηχανία. Εχει πολλά στοιχεία από έναν νεανικό μου έρωτα. Εναν παντοτινό έρωτα που μετουσιώθηκε σε τραγούδι.

G.: Πότε έφυγες από τα Γιαννιτσά για να έρθεις στην Αθήνα;
M.M.: Το 2008. Και τώρα σκέφτομαι ότι πλησιάζει η ώρα που θα φύγω και από την Αθήνα. Είμαι ένας νέος πατέρας. Η πόλη δεν έχει τίποτα να μου προσφέρει - ούτε σε μένα ούτε στο παιδί μας έτσι όπως θέλουμε να το μεγαλώσουμε. Να επιστρέψω στη φύση. Αυτή είναι η ανάγκη μου τώρα.

G.: Ασε με να σε φανταστώ παλιά. Τότε, από μια περιφερειακή πόλη έγραφες μουσική για τη μεγάλη πόλη;
M.M.: Εγραφα για μια μεγάλη ιδέα: την Αγάπη. Είμαι ένας ονειροπόλος. Βλέποντας όλη μου τη ζωή έτσι, δεν ζούσα σε μια μικρή πόλη, ζούσα στον κόσμο μου. Ο οποίος θα τέλειωνε εκεί που θα σταματούσα να ονειρεύομαι και να ταξιδεύω με τη μουσική.

G.: Τα βράδια πού βγαίνεις;
M.M.: Μα σου είπα, σπάνια βγαίνω. Οταν το κάνω, πάω στο «Au Revoir», στην Πατησίων. Κάποτε μου άρεσε και το «Galaxy», αλλά όχι πια. Ενα πολύ ωραίο μπαρ που άνοιξε πρόσφατα είναι το «Τέλειον». Κάτω από την Πατησίων είναι.

G.: Τη ρόμπα που φοράς στα live αλλά και στο εξώφυλλο του «Easteria» πού την ανακάλυψες;
M.M.: Την έραψε η γυναίκα μου, έχει κάνει σχέδιο μόδας. Ολο αυτό ήταν μια έμπνευση από τον Ντέμη Ρούσο. Εγινε statement - για έναν άνδρα το να φορά ρόμπα φανερώνει μια απελευθέρωση. Καθόλου τυχαία, το κομμάτι «Release Me» ήταν η ναυαρχίδα του άλμπουμ.

G.: Εχεις συνεργαστεί με τον Γιώργο Κοντραφούρη και την Kid Moxie, με τον Δάκη και τη Μαρία Παπαγεωργίου, τη Μαρίνα Σάττι και την Ανδριάνα Μπάμπαλη. Ετοιμάζεις κάποια νέα συνεργασία;
M.M.: Βγάλαμε ήδη με τη Νεφέλη Φασούλη μια διασκευή της «Πάστα Φλώρα» που την ονομάσαμε «Spasta Flora». Εχει ανατολίτικο ήχο που με έχει επηρεάσει έντονα τελευταία. Στο κομμάτι μπουζούκι παίζει ο Χρήστος Σκόνδρας.


G.: Νέο άλμπουμ πότε θα βγάλεις;
M.M.: Το 2026 και θα έχει επανεκτελέσεις από παλιότερα κομμάτια. Εντωμεταξύ, μέσα στον Δεκέμβριο θα κάνουμε αρκετά live ◆