Η ολική επαναφορά του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Η πόλη φόρεσε τα καλά της και το κοινό επέστρεψε στις αίθουσες με ασφάλεια
Ματίνα Νταλλαρή
Η Θεσσαλονίκη τις τελευταίες δέκα ημέρες θύμισε στους κατοίκους και τους επισκέπτες της, τις προ κορωνοϊού ημέρες. Φόρεσε τα καλά της και υποδέχτηκε έναν θεσμό που έχει αγαπηθεί πολύ, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Φέτος διεξήχθη για 24η φορά και απέδειξε ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τον μεγάλο του «αδερφό», το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της πόλης.
Αντίθετα αποτελεί ίσως την καλύτερη αφορμή για να επισκεφτεί κανείς τη Θεσσαλονίκη. Κάθε μέρα προβάλλονται καταπληκτικά ντοκιμαντέρ από πολλές χώρες του πλανήτη και δημιουργοί έρχονται στην πόλη για να παρουσιάσουν σε παγκόσμια πρεμιέρα το έργο τους.
Αυτή τη φορά η κίνηση ήταν πολύ αυξημένη έπειτα από δύο χρόνια αναστάτωσης λόγω της πανδημίας. Ο κόσμος επέστρεψε στο φεστιβάλ και οι αίθουσες ήταν γεμάτες, με όλα τα μέτρα για τον κορωνοϊο να είναι αυξημένα και να τηρούνται στο ακέραιο, γεγονός που δημιουργουσε έντονη αίσθηση ασφάλειας. Η αυλαία έπεσε την Κυριακή, σε συγκινητικό κλίμα, στο Ολύμπιον.
Το Φεστιβάλ έδειξε για ακόμη μία φορά τα αντανακλαστικά του με προβολές για την Ουκρανία, ενώ και το ντοκιμαντέρ που κέρδισε το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος», πήγε στο Σπίτι από θραύσματα / A House Made of Splinters του Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ που είναι μία παραγωγή από Δανία-Φινλανδία-Σουηδία και Ουκρανία.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: Καθώς ο πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία επιβαρύνει σημαντικά τις άπορες οικογένειες που ζουν κοντά στην πρώτη γραμμή του πυρός, μια μικρή ομάδα κοινωνικών λειτουργών επιδεικνύει τρομερή αποφασιστικότητα, εργαζόμενη ακατάπαυστα σ’ ένα ειδικό ορφανοτροφείο. Σκοπός της ομάδας είναι η δημιουργία ενός σχεδόν μαγικού περιβάλλοντος, στο οποίο τα παιδιά θα ζουν με ασφάλεια όσο οι κρατικές και δικαστικές αρχές αποφασίζουν το μέλλον τους και αυτό των οικογενειών τους.
Στο πρόγραμμα προστέθηκαν και έκτακτες προβολές σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές του δεκαημέρου ήταν η εμφάνιση της Νατάσας Σιντέγεβα και η προβολή του ντοκιμαντέρ για την πορεία της ως ιδιοκτήτριας του μοναδικού ανεξάρτητου κανάλιου της Ρωσίας, DoZhdTV. Η Σιντέγεβα μίλησε ζωντανά για τις περιπέτειες της στην προβολή της ταινίας “F@ck this Job” σε μια συγκλονιστική βραδιά.
Κλείσιμο
Το Φεστιβάλ φιλοξένησε επίσης ένα καταπληκτικό αφιέρωμα στη Λάιλα Πακάλνινα, τη μεγαλύτερη εν ζωή Λετονή δημιουργό, αλλά και το τμήμα podcast, που είχε κάνει πρεμιέρα στο περσινό ΦΝΘ. Αλλωστε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν από τα πρώτα κινηματογραφικά φεστιβάλ σε ολόκληρο τον πλανήτη που ενέταξε στο πρόγραμμά του τμήμα podcast, διερευνώντας τις συγγένειες αυτού του νέου είδους με τον κινηματογράφο. Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι το φεστιβάλ αφορά και τα παιδιά και τους νέους με το τμήμα NextGen. Φέτος προβλήθηκαν ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, δια ζώσης και online, δίνοντας τη δυνατότητα σε οικογένειες να απολαύσουν μαζί κινηματογραφικές στιγμές.
Ο διακεκριμένος επιστήμονας φωτίζει τα κρυμμένα μυστικά του διαστήματος, εξηγεί γιατί είναι απίθανο να είμαστε μόνοι στο σύμπαν, θεωρεί ότι η εποίκηση του Αρη δεν είναι ένα βιώσιμο πρότζεκτ και επισημαίνει την αποστολή που έχουμε ως ανθρωπότητα στον πλανήτη Γη.
Με απόλυτη επιτυχία και με μετρήσιμα αποτελέσματα, που αποδεικνύουν ότι η συνεργασία ιδιωτικού - δημόσιου τομέα μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά, ολοκληρώθηκαν τα έργα βιώσιμης διαχείρισης νερού στο Δήμο Τανάγρας, κατά τη δεύτερη φάση του προγράμματος Zero Drop Mornos.
