Ματίνα Ηρειώτου

Αυτοί οι άνθρωποι που είδαν την εμπορευματοποίηση στη χορηγία, δεν έχουν ακούσει ποτέ για φροντιστήρια, για ιδιαίτερα, για βιομηχανία σχολικών βοηθημάτων, για αιμορραγία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο από τις ελληνικές οικογένειες για την -κατά τα άλλα άσπιλη και αμόλυντη από την εμπορευματοποίηση- δωρεάν Παιδεία; Αν όχι, ας ρωτήσουν και τον τελευταίο μαθητή τους που έχει τελειώσει την τρίτη δημοτικού.

Ξέρουν, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, πόσοι μαθητές δεν ξεπάγιασαν στα σχολεία τους, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, χάρη στις χορηγίες πετρελαίου; Ξέρουν πόσα σχολεία απέκτησαν υποδομή που το χρεοκοπημένο κράτος δεν θα παρείχε ποτέ, χάρη σε χορηγούς;

Κι ακόμη: Μεταξύ αυτών των συνδικαλιστών εκπαιδευτικών, ένας φιλόλογος δεν υπήρχε, να εξηγήσει τί σήμαινε χορηγία στην Αρχαία Αθήνα; Στους μαθητές του δεν δίδαξε ποτέ ότι η παγκόσμια κληρονομιά του αρχαίου δράματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το θεσμό της χορηγίας ή πιστεύει (και διδάσκει) ότι η εμπορευματοποίηση ξεκίνησε από τον... Αισχύλο;

Υποκρισία λοιπόν. Γιατί αλλιώς θα μιλήσουμε για βλακεία. Επικίνδυνη βλακεία.