Γιώργος Αποστολόπουλος

Και είναι γεγονός ότι τα περισσότερα παραδοσιακά εμβόλια έχουν σώσει ανθρώπινες ζωές. Τα περισσότερα. Γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις που κατέστρεψαν ζωές και μην πει κανείς ότι αυτό αποτελεί θεωρία συνωμοσίας.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα περίεργο φαινόμενο. Σαγηνευτικός πολιτικά σαν την Κίρκη που σου ανοίγει νέους δρόμους.
Θυμίζει πολιτικό αναψυκτικό, διότι «πάει με όλα».

Κάνει σημαία την ελευθερία, παρόλο που την υιοθετεί αλά καρτ.

Πλασάρεται ως εκσυγχρονιστικό ρεύμα, αποκρύπτοντας ωστόσο τις βαθύτερες μεσαιωνικές του αντιλήψεις.

Προβάλλει το μοντέλο του οικονομικά επιτυχημένου ως τέλειο πρότυπο, παραβλέποντας βασικές ηθικές αξίες.

Δυσανασχετεί με την εκκλησία προφασιζόμενος ορθολογισμό αλλά στην πραγματικότητα γιατί έχει αλλεργία στην κοινωνική δικαιοσύνη της Χριστιανικής διδασκαλίας.

Χαρακτηρίζει συλλήβδην κάθε αντίθετη άποψη ως γραφική και αναχρονιστική.

Εκφράζεται συχνά με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς για τους φτωχούς και τους αδύναμους που παρουσιάζει ως λιγότερο ικανούς να επιτύχουν. Στην ακραία του μορφή μάλιστα, αυτός ο στρεβλωμένος δαρβινισμός θυμίζει φυλετικές θεωρίες αφού έχει διατυπωθεί η άποψη ότι οι «επιτυχημένοι» διαθέτουν ανώτερο DNA από τους «αποτυχημένους».

Διακατέχεται από τάση για θεοποίηση της τεχνολογίας είτε ψηφιακής είτε ιατρικής, στην πραγματικότητα με σκοπό το εύκολο κέρδος.

Παραδοσιακό του όχημα στη χώρα μας αποτελούν κεντροδεξιές παρατάξεις, στις οποίες κυριάρχησε ως «πολιτικός ξενιστής». Καθώς όμως αποτελεί ένα ευφυές και ευπροσάρμοστο ιδεολογικό μόρφωμα, διεισδύει σαν «ιός» και σε αριστερούς χώρους, τροποποιώντας με ευκολία το «χρώμα» του και απομιμούμενος θεωρίες «διεθνισμού» και «ανοιχτής κοινωνίας».

Αν και επιφανειακά ευαγγελίζεται την προσωπική ελευθερία, τη δημοκρατία και τον προοδευτισμό, υποκρύπτει πολλούς θολούς αστερίσκους.

Σε μία δημοκρατική Πολιτεία όπως η Ελληνική, γυναίκες και άντρες «διαχειρίζονται» το σώμα τους ελεύθερα και αυτό το δικαίωμα είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πρόκειται για κορυφαία κατάκτηση, πανανθρώπινη και όχι «νεοφιλελεύθερη». Ούτε βέβαια το δικαίωμα στην άμβλωση ή το δικαίωμα έκφρασης της αντίθετης άποψης είναι αποτέλεσμα δράσης κάποιων «νεοφιλελεύθερων αγωνιστών». Αποτελεί επιτυχία της κοινωνίας που ανέδειξε το πνεύμα της ατομικής ελευθερίας έως τον υπέρτατο πυρήνα του. Αυτόν της αυτόβουλης διάθεσης του ανθρωπίνου σώματος. Και κάπου εδώ οι αστερίσκοι του νεοφιλελευθερισμού αποκαλύπτουν τις δυστοπικές υποσημειώσεις τους.
Η παρούσα Κυβέρνηση, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που εξέδωσε, δύναται υπό προϋποθέσεις να επιβάλλει υποχρεωτικούς εμβολιασμούς.

Αυτή η αποτρόπαια πρακτική αντίκειται όχι μόνο σε θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα άλλα έχει εφαρμοστεί μόνο από τους ναζί στο Άουσβιτς κατά των Εβραίων, των μειονοτήτων, των αναπήρων και των αντιπάλων του καθεστώτος. Η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ γνωρίζοντας το κακό Γερμανικό παρελθόν σε τέτοια θέματα, έσπευσε να τονίσει την προαιρετικότητα των εμβολίων.

Φυσικά, δεν ισχυρίζομαι ότι θα εφαρμοστεί απαραίτητα κάτι τέτοιο. Ακόμα και «η δυνατότητα» όμως και μάλιστα με πειραματικά εμβόλια που δεν έχουν δοκιμαστεί για μακροχρόνιες παρενέργειες, προκαλεί ανατριχίλα.
Φαντάζεστε δεμένους ανθρώπους να οδηγούνται σε Κέντρα Εμβολιασμών ή απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης ή Ειδικά Ποινικά Δικαστήρια για μη εμβολιασμένους;

Και αναρωτιέμαι. Βρέθηκε ένας «νεοφιλελεύθερος» να αντιταχθεί σε αυτήν την ανόσια Πράξη της Κυβέρνησης που ακόμα και εάν δεν εφαρμοστεί, μένει ως παρακαταθήκη για ένα μελλοντικό εφιαλτικό καθεστώς; Όχι βέβαια. Όπως δεν βρέθηκε σχεδόν κανείς να μιλήσει για άλλες φρικτές πράξεις που συμβαίνουν όπως οι κλειτοριδεκτομές, το trafficking, το εμπόριο οργάνων ή η «οικονομική ανάπτυξη» με οίκους ανοχής από τους οποίους ελάχιστοι είναι αδειοδοτημένοι.

Για τους νυν Κυβερνώντες ωστόσο, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Σημασία έχουν τα 25.000.000 εκατομμύρια εμβόλια που αγοράζουν, αριθμός αντίστοιχος με τα… αιγοπρόβατα που ζουν στην Ελλάδα. Για να μη θυμηθούμε τα εκατομμύρια εμβόλια του 2009.

Τελικά ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με νεοφιλελεύθερες προθέσεις;