Ερωτηματικά για την υλοποίηση της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας

Μπορεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να πανηγύριζε μετά την Σύνοδο Κορυφής για την συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία, ωστόσο μόνο νίκη της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι. 

Η συμφωνία αντίθετα: 

-επιβραβεύει την πολιτική αποτροπής της ΕΕ 

-τα σύνορα της Ελλάδας παραμένουν κλειστά, 

-η υποδοχή προσφύγων από τις χώρες μέλη θα είναι σε εθελοντική βάση,

-το βάρος για την ανάσχεση του προσφυγικού ρεύματος πέφτει στην Τουρκία και στην Ελλάδα

- Ελλάδα θα πρέπει σε σύντομο χρονικό διάστημα να δημιουργήσει έναν μηχανισμό για την υλοποίησή της παράλληλα με την διαχείριση των περίπου 50.000 προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στο έδαφός της. 

Η συμφωνία είναι φτιαγμένη ώστε να σταματήσει την προσφυγική ροή προς την Ευρώπη και να σταλεί το μήνυμα στους πρόσφυγες ότι το ταξίδι τους θα σταματά κάπου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Έτσι όσοι φθάνουν από την Κυριακή και μετά στην Ελλάδα θα επιστρέφονται στην Τουρκία εφόσον δεν εγκρίνεται η αίτηση ασύλου τους.

Αυτό προϋποθέτει ότι η ελληνική κυβέρνηση μετά την καταγραφή τους στα hot spots θα έχει εξασφαλίσει χώρους φιλοξενίας για την παραμονή τους και παράλληλα θα δημιουργήσει έναν μηχανισμό που θα υποδέχεται και θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τις αιτήσεις ασύλου.

Προς τούτο θα δεχθεί και διοικητική υποστήριξη από την ΕΕ. Το ότι προβλέπεται πως όσοι δικαιούνται ασύλου θα συνεχίζουν στις χώρες της ΕΕ που θα τους δέχονται σε εθελοντική βάση, δημιουργεί το πρώτο πρόβλημα. Οι γραφειοκρατικές διατυπώσεις θα είναι χρονοβόρες που σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να δημιουργήσει υποδομές για την προσωρινή εγκατάσταση των χιλιάδων προσφύγων που βρίσκονται στην χώρα και όσων θα συνεχίσουν να έρχονται. Οι υποδομές που υπάρχουν μέχρι τώρα και που δεν επαρκούν ούτως ή άλλως είναι για προσωρινή φιλοξενία μερικών ημερών ή εβδομάδων και όχι μηνών για όσους πρόσφυγες θα περιμένουν να εγκριθεί η αίτηση ασύλου τους και στην συνέχεια να βρεθεί χώρα της ΕΕ που θα τους δεχθεί. 

Παράλληλα θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας δεύτερος μηχανισμός για την επιστροφή στην Τουρκία όσων δεν εγκρίνεται η αίτησή τους. Στην πραγματικότητα Τουρκία και Ελλάδα επιφορτίστηκαν με την αναχαίτιση του προσφυγικού  και μεταναστευτικού ρεύματος. Τον πρώτο λόγο έχει η Τουρκία που θα πρέπει να σταματήσει τις παράνομες αλλά οργανωμένες αποστολές προσφύγων από τα παράλιά της από τα κυκλώματα των δουλεμπόρων. 

Ενδεικτική είναι η πρώτη αντίδραση της ΝΔ η οποία ενώ χαιρετίζει ως θετικό το γεγονός της επίτευξής της, εντούτοις εκφράζει επιφυλάξεις αφού το κείμενο είναι πολύπλοκο και ασαφές. Αυτό δημιουργεί ερωτηματικά αναφέρει η ανακοίνωση: 

1ον. Θα είναι εφαρμόσιμο στην πράξη;

 2ον. Και εάν είναι, θα φέρει τα αποτελέσματα που επειγόντως χρειάζεται η χώρα; 

 3ον. Τι θα πει, για παράδειγμα, ότι η εφαρμογή από τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. θα γίνεται σε εθελοντική βάση; 

 Μέχρι να απαντηθούν έμπρακτα τα ερωτήματα αυτά, η Ελλάδα θα παραμένει με κλειστά σύνορα στο Βορρά και δεκάδες χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες».

Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα μένει με τους 50.000 πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται ήδη στο έδαφός της αφού η συμφωνία δεν τους περιλαμβάνει και όσους θα προστεθούν με παράνομο τρόπο αφού βεβαίως η ροή θα ελαττωθεί αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα σταματήσει εντελώς. Ήδη μετά το  κλείσιμο των βόρειων συνόρων οι πρόσφυγες αναζητούν άλλες οδούς για να συνεχίσουν τον δρόμο τους για την Ευρώπη, ενώ στους χώρους φιλοξενίας στην Ειδομένη και στον Πειραιά δρουν κυκλώματα που υπόσχονται στους πρόσφυγες ότι θα τους μεταφέρουν μέσω Αλβανίας και Ιταλίας. 

Το Συντονιστικό πάντως προσπαθεί να αποσυμφορήσει την Ειδομένη και το λιμάνι του Πειραιά όπου οι συνθήκες είναι απάνθρωπες και να οργανώσει την μεταφορά των προσφύγων σε άλλες οργανωμένες δομές εντός της χώρας. Σε κάθε περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι δεν θα καταφύγει στην χρήση βίας για την εκκένωση της Ειδομένης και παράλληλα το Συντονιστικό προσπαθεί να δημιουργήσει μέσα στην επόμενη εβδομάδα άλλες 10.000 θέσεις προσωρινής φιλοξενίας. 

Εν τω μεταξύ προκαλούν ανησυχία οι καθημερινές πια συμπλοκές μεταξύ προσφύγων κυρίως Σύρων και Αφγανών καθώς και τα περιστατικά εγκληματικότητας, βιασμοί ή απόπειρες βιασμών.