Επίδαυρος: Χαμός για τους αμφιλεγόμενους Όρνιθες με τα σουτιέν και τις ζαρτιέρες

Η καλλιτεχνική έκφραση λένε πολλοί ότι πρέπει να είναι ελεύθερη και να μην υπόκειται σε περιορισμούς. Τι συμβαίνει όμως όταν σε ένα θέατρο με ισχυρούς συμβολισμούς όπως το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου ένας σκηνοθέτης επιλέγει να παρουσιάσει μια θεατρική παράσταση με ζαρτιέρες και σουτιέν;

Αυτό έκανε ο Νίκος Καραθάνος παρουσιάζοντας μια δική του εκδοχή για τους Όρνιθες του Αριστοφάνη παρουσιάζοντας στη σκηνή του θεάτρου, μεταξύ άλλων, τον Χρήστο Λούλη να φορά ένα γυναικείο λευκό στηθόδεσμο.

Ο σκηνοθέτης, πάντως, είχε προαναγγείλει τις προθέσεις του όταν διεμήνυε πριν την παράσταση ότι «πάμε να φτιάξουμε εκείνο που δεν γίνεται, μια πολιτεία έξω από τη δική μας».

Και μπορεί να εξασφάλισε την εισπρακτική επιτυχία το διήμερο 20-21 Αυγούστου οπότε το θέατρο της Επιδαύρου γέμισε από χιλιάδες κόσμου, ωστόσο τα σχόλια που ακούστηκαν ήταν ανάμεικτα.

Για εκείνους που μιλούσαν με κολακευτικά σχόλια για την παραμυθένια εξωτική πολιτεία και για τις καλές ερμηνείες του ίδιου του σκηνοθέτη, του Χρήστου Λούλη, του Άρη Σερβετάλη ή της Νατάσσας Μποφίλιου, υπήρχαν και εκείνοι που έκαναν λόγο για υπερβολή, φλυαρία και μελό στιγμές.







Ανεξάρτητα από τις θετικές ή αρνητικές κριτικές η παράσταση θα συνεχίσει κανονικά την καλλιτεχνική της διαδρομή με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση να ανακοινώνει ότι ανοίγει την Κεντρική Σκηνή της πριν την επίσημη έναρξη της σεζόν για να παρουσιάσει για 5 παραστάσεις τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου στις 17, 18, 21, 22, & 23 Σεπτεμβρίου 2016. 

Η υπόθεση 

Το έργο αφηγείται την ιστορία δύο φίλων, του Πεισθέταιρου και του Ευελπίδη, που εγκαταλείπουν την πόλη τους, την Αθήνα, για να αναζητήσουν μια νέα πολιτεία. Και τη βρίσκουν στη χώρα των πουλιών, που την ονομάζουν «Νεφελοκοκκυγία». Τα πουλιά δέχονται τους δύο ξένους, τους δίνουν φτερά και όλοι μαζί ρίχνονται με ενθουσιασμό στην ανοικοδόμηση ενός τείχους στους αιθέρες, που αποκόπτει την επικοινωνία ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους. Η ευδαιμονία της νέας πολιτείας στηρίζεται σε αυτή την πρωτόγνωρη ιδέα. Φαντασία και πραγματικότητα, άνθρωποι, θεοί και ζώα μπλέκονται μοναδικά σε έναν κόσμο που έχει τη σοβαρότητα του παιχνιδιού, τη ρευστότητα του ονείρου και τη γλυκιά μελαγχολία της ζωής. Ο Αριστοφάνης έλαβε το δεύτερο βραβείο στα Μεγάλα Διονύσια του 414 π.Χ. με τους Όρνιθες, που θεωρείται από κορυφαίους μελετητές το καλύτερο από τα σωζόμενα έργα του. Το έργο είναι γραμμένο σε μια εποχή όπου η ειρήνη δοκιμαζόταν σκληρά (Νικίειος ειρήνη), ενώ η επιχείρηση στη Σικελία ήταν σε εξέλιξη και την πολιτική κατάσταση της Αθήνας διαχειρίζονταν ακατάλληλα πρόσωπα.