Οι ακροάσεις της Ταράτσας!

Ο στιχουργός Γεράσιμος Ευαγγελάτος είναι και εκείνος ένα «παιδί» μουσικού διαγωνισμού. Συγκεκριμένα, το 2004 διακρίνεται στο διαγωνισμό ανάδειξης Νέων Καλλιτεχνών της καλλιτεχνικής Εταιρίας "Μικρή Άρκτος". 

Την ίδια, κιόλας, χρονιά συμμετέχει στο δίσκο "Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου" με τα τραγούδια "Ασπιρίνη" (Μουσική: Κώστας Τσίρκας, Ερμηνεία: Νατάσσα Μποφίλιου), "Μια Βροχή" (Μουσική: Κώστας Τσίρκας, Ερμηνεία: Ελεονώρα Ζουγανέλη) και "Το Χαλί" (Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης, Ερμηνεία: Μαρία Δημητρούλα).

Ο δρόμος έχει ανοίξει και ο Ευαγγελάτος με όπλο τους στίχους του μετέχει στο πεδίο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και τα καταφέρνει να καθιερωθεί χάρις και στις επιλογές των συνεργασιών του. Σήμερα, είναι ένας δόκιμος ποιητής της καθημερινότητας των ανθρώπινων σχέσεων στο αστικό τοπίο.

Φέτος το καλοκαίρι αποδέχθηκε τη πρόταση του Φοίβου Δεληβοριά και συμμετείχε ως μέλος της κριτικής επιτροπής ενός αλλιώτικου μουσικού διαγωνισμού – του Ζαρντινιέρα Academy που ήρθε να πλαισιώσει και να ενισχύσει με νεανική ορμή το project της Ταράτσας του Φοίβου.

Ο διαγωνισμός εξ αρχής είχε επιτυχία. Οι συμμετοχές ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Ύστερα από συνολικά 304 συμμετοχές και πάνω από 500 τραγούδια, οι 50 που διάλεξε η προκριματική επιτροπή των ραδιοφωνικών παραγωγών από toradiofono.gr, παρουσίασαν τα τραγούδια τους μπροστά στην κριτική επιτροπή που αποτελούσαν οι: Μαρία Βουμβάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Φοίβος Δεληβοριάς, Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Άγγελος Παπαδημητρίου, Άγγελος Τριανταφύλου και Κατερίνα Σταματάκη από την Prospero.  Από αυτές τις διαδικασίες ξεχώρισαν 24 τραγούδια, από τα οποία τελικά θα παρουσιαστούν και θα διεκδικήσουν τα όποια έπαθλα στη γιορτή της 30ης Σεπτεμβρίου 12.

Ζήτησα από τον φίλο Γεράσιμο Ευαγγελάτο να μας γράψει δυο λόγια για την συμμετοχή και την εμπειρία του. Ανταποκρίθηκε. Με απίστευτη ευγένεια και γρηγοράδα. Χθες έφτασε στο messenger αυτό το κείμενο. Το φιλοξενώ εδώ: «Όταν ο Φοίβος μοιράστηκε μαζί μου την ιδέα της Ταράτσας έμεινα με το στόμα ανοιχτό (όπως άλλωστε συνηθίζω κάθε φορά που τον ακούω να μιλάει): έκανε μια τρελή ιδέα φτιαγμένη από το υλικό των ονείρων να ακούγεται τόσο φυσική και πραγματοποιήσιμη, που αναρωτήθηκα πως και δεν την είχε σκεφτεί κάποιος άλλος τόσο καιρό. Κι όμως όσο κι αν έσπαγα το κεφάλι μου δε μπορούσα να φανταστώ κανέναν που θα έφερνε εις πέρας αυτή την τρέλα με το χιούμορ, τον επαγγελματισμό και την κομψότητά του Φοίβου.

Όταν μου πρότεινε να συμμετάσχω στην επιτροπή ανάδειξης των νέων τραγουδοποιών που θα αποτελούσαν την παρακαταθήκη αυτής της φιλόδοξης σειράς εμφανίσεων, δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να αρνηθώ (όσο κι αν νιώθω αμήχανα μπροστά σε κάθε απόπειρα κρίσης της τέχνης) αφενός γιατί στο Φοίβο δε λες όχι, αφετέρου γιατί είχα μια διαβολεμένη περιέργεια να δω τί είδους ανθρώπινο δυναμικό θα συμμετείχε σε έναν διαγωνισμό έξω από το πλαίσιο των τηλεοπτικών talent show και των δικών τους ιδιότυπων κανόνων. 

Βρισκόμενος λοιπόν ανάμεσα στα εκλεκτά μέλη την επιτροπής τη μέρα της ακρόασης διαπίστωσα με ανακούφιση αυτό που μέσα μου ήλπιζα: άνθρωποι με ταλέντο, ξεχωριστές προσωπικότητες, αγάπη για το τραγούδι αλλά και το minimum άγχος για φήμη και δόξα ζουν και δημιουργούν χωρίς εκπτώσεις ανάμεσά μας, περιμένοντας την προσοχή μας.

Ο Φοίβος έδωσε (και προς τιμήν του) ένα βήμα, χώρο και χρόνο ζωτικούς μέσα στο πρόγραμμα του, αλλά και την τρυφερότητα που είχαν ανάγκη αυτά τα παιδιά για να μοιραστούν με το κοινό ένα κομμάτι της ψυχής τους. Και πραγματικά όσους κατάφερα να δω κατά τη διάρκεια των παραστάσεων της ταράτσας τους είδα να αστράφτουν και να κερδίζουν τις καρδιές των θεατών από τις πρώτες νότες. 

Εύχομαι ανεξάρτητα από νικητές (οι οποίοι άλλωστε δεν είναι παρά μια πρόφαση για παιχνίδι), οι ακροατές, η δισκογραφία και τα ραδιόφωνα να αγκαλιάσουν αυτά τα παιδιά με την αγάπη και την προσοχή που τους αξίζει κι εκείνα ύστερα από πολλά πολλά χρόνια καριέρας να ανακαλούν το ξεκίνημα τους σε μια καλοκαιρινή ταράτσα με θέα την ακρόπολη και μάγο - κονφερανσιέ ένα Φοίβο».