Οι Deep Purple στο... άπειρο

Το 2016 ήταν μία καλή χρονιά για τους Deep Purple. Ξεκίνησε με την ένταξη της παλιοπαρέας του Ίαν Πέις , του αείμνηστου Τζον Λορντ , του Ρίτσι Μπλάκμορ , του Ρότζερ Γκλόβερ, του Ίαν Γκίλαν

, του Ροντ Έβανς, του Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ και του Γκλεν Χιουζ (οι οποίοι πέρασαν από την μπάντα σε διάφορες περιόδους της ιστορίας της) στο Rock and Roll Hall of Fame, τον περασμένο Απρίλιο. Το πιο σημαντικό, όλοι επιβίωσαν από αυτή την καταραμένη χρονιά που πήρε τόσο κόσμο στον λαιμό της (ο Ίαν Πέις τη γλίτωσε με ένα μικρό εγκεφαλικό).

Και τώρα, οι Deep Purple είπαν να κλείσουν τη χρονιά ανακοινώνοντας μία νέα διεθνή περιοδεία το 2017, την The Long Goodbye Tour, η οποία θα ξεκινήσει από τη Βρετανία τον επόμενο Νοέμβριο και από τον τίτλο της υπάρχει μία υποψία ότι θα μπορεί να είναι και η τελευταία (όχι ότι βάζουμε και το χέρι μας στη φωτιά). Η νέα περιοδεία έχει σκοπό να υποστηρίξει το νέο άλμπουμ του συγκροτήματος, το οποίο όπως ανακοινώθηκε θα κυκλοφορήσει στις 7 Απριλίου και θα έχει τον τίτλο “inFinite” - τρία χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ, “NOW What?!”, που πήγε αρκετά καλά στα charts.



Ενόψει, λοιπόν, αυτών των χαρμόσυνων γεγονότων, οι Deep Purple ανέβασαν σήμερα, Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου, και το πρώτο τους τραγούδι που θα ενταχθεί στο νέο άλμπουμ, το οποίο θα έχει τίτλο “Time For Bedlam”, ενώ στο Facebook ανέβασαν artwork του νέου δίσκου. Όσο για τον τίτλο του δίσκου, ο Ίαν Γκίλαν είπε: «Αν το πάρεις κυριολεκτικά, μπορείς -λογικά- να θεωρήσεις ότι το “Finite” [“πεπερασμένος”] περιγράφει τη ζωή των Deep Purple, με μία ξεκάθαρη αρχή και ένα νεφελώδες τέλος. Τι γίνεται όμως με το πρόθεμα “in”; Η λέξη “άπειρος” [“infinite”] είναι ένα τρισδιάστατο, δίκοπο σπαθί. Περιγράφει κάτι που προχωρά για πάντα σε όλες τις κατευθύνσεις, σαν το χρονικό αντίστοιχο του “παντοτινός” [...]».

»Ο Στίβεν Χόκινγκ είχε υποστηρίξει (στο «Ένα σύντομο χρονικό του χρόνου») ότι πριν από το Big Bang δεν υπήρχε τίποτα. Αυτό θα έθετε τέλος στην ιδέα ότι το σύμπαν μας είναι άπειρο, καθώς [ο Χόκινγκ] δίνει ένα σημείο έναρξης, το οποίο δεν είναι αποδεκτό βάσει της έννοιας. Επομένως, το σύμπαν του Χόκινγκ είναι «πεπερασμένο» εξ ορισμού, είτε συμφωνεί είτε όχι.

»Είναι ειρωνικό πως [ο Χόκινγκ] σφάλλει (όλοι οι επιστήμονες σφάλλουν, τελικά). Το σύμπαν είναι άπειρο, που σημαίνει ότι δεν θα τελειώσει ποτέ, αλλά και ότι δεν ξεκίνησε ποτέ, και επακόλουθο αυτού είναι ότι εμείς δεν υπάρχουμε.

»Υπάρχει μία μεταφυσική λύση σε όλο αυτό, όμως θα πρέπει να περιμένει μέχρι να ολοκληρωθεί η περιοδεία, επειδή {δόξα τω Θεώ) υπάρχουν μόνο 24 ώρες σε μία ημέρα (προς το παρόν) ή 10 ώρες σε μία μετρική ημέρα». Δεν ξέρω πόσο καλό θα είναι ολόκληρο το άλμπουμ, όμως ο σερ Ίαν είναι ήδη σε mood ψυχεδέλειας!