Σεσιλιά Ατιά: Η πρώην κυρία Σαρκοζί δεν έχει τύψεις

Η Σεσιλιά Ατιά γεννήθηκε με το επίθετο Σιγκανέ. Μετά τον γάμο της με τον δημοσιογράφο Ζακ Μαρτάν -παρουσία του τότε δημάρχου του Νεϊγί και μέλλοντα συντρόφου της Νικολά Σαρκοζί- πήρε το επίθετο του συζύγου της. Από αυτό τον γάμο απέκτησε δύο κόρες, την Τζουντίθ και τη Ζαν-Μαρί. Ξανασυνάντησε τον Νικολά Σαρκοζί το 1994. Δύο χρόνια αργότερα πήρε διαζύγιο από τον πρώτο της σύζυγο για να τον παντρευτεί. Μαζί του έγινε πρώτη κυρία της Γαλλίας και απέκτησε τον Λουί, με τον οποίο συνυπογράφει το πρόσφατο βιβλίο της. Παρά το γεγονός ότι στη συνέντευξή μας δηλώνει ντροπαλή ως σύζυγος του προέδρου, ανέλαβε δυναμικά δράση και κατάφερε οι πέντε Βουλγάρες νοσοκόμες που κρατούνταν αιχμάλωτες στη Λιβύη από το 1999 ως το 2007 να απελευθερωθούν και να επιστρέψουν στη χώρα τους.

Οπως αναφέρει στη συζήτησή μας, προέρχεται από μητέρα Βελγοϊσπανίδα και πατέρα Λευκορώσο με τσιγγάνικες ρίζες. Πολίτης του κόσμου πλέον, ζει με τον τρίτο σύζυγό της, τον διαφημιστή Ρισάρ Ατιά, στη Νέα Υόρκη, από όπου και πραγματοποιήσαμε την τηλεφωνική μας συνέντευξη. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει στον συνομιλητή της η διαύγεια, αλλά και η γενναιοδωρία που διέπει τη σκέψη της.  



GALA: Για ποιον λόγο επιλέξατε να συγγράψετε αυτό το βιβλίο με τον γιο σας Λουί Σαρκοζί και όχι με κάποια από τις δύο κόρες σας;
Σεσιλιά Ατιά: Θα μπορούσα να το είχα γράψει με κάποια από τις δύο κόρες μου. Η διαφορά ήταν ότι ο Λουί έκανε σπουδές Φιλοσοφίας, Θεολογίας και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ενώ περιλαμβάνονται και θέματα που αναπτύσσουμε μαζί - κοινωνικά θέματα. Οταν σκεφτήκαμε να φτιάξουμε αυτό το βιβλίο αρχικά λέγαμε να το κάνουμε με διάφορους συνομιλητές - για παράδειγμα, με δημοσιογράφους. Οταν εξετάσαμε το θέμα με τον εκδότη, μου είπε ότι θα μπορούσα σε όλο το βιβλίο να κάνω μια συζήτηση με τον γιο μου Λουί. Κάπως έτσι το αποφασίσαμε.

G.: Τι σας ώθησε να δημοσιεύσετε κάτι τόσο προσωπικό όπως οι επιστολές ανάμεσα σε εσάς και τον γιο σας Λουί;
Σ.Α.: Δεν είναι κάτι προσωπικό. Οπως προανέφερα, αναλύουμε κυρίως κοινωνικά θέματα, όπως το κίνημα #metoo ή μιλάμε για την παιδεία, την πυρκαγιά στη Notre Dame ή την κλιματική αλλαγή. Χρησιμοποιήσαμε παραδείγματα από την οικογενειακή μας ζωή για να παρουσιάσουμε καλύτερα αυτά τα θέματα, τα οποία ωστόσο αφορούν και ενδιαφέρουν όλο τον κόσμο. Ο γιος μου με δίδαξε πως χωρίς φιλοσοφία δεν μπορούμε να πετύχουμε στη ζωή.

G.: Η απόφασή του να ενταχθεί σε αμερικανική στρατιωτική σχολή στην ηλικία των 13 ετών έγινε για να ανακόψει την προσκόλλησή του σε σας; Πώς την ερμηνεύσατε;

Σ.Α.: Δεν υπήρχε καμία απολύτως ανάγκη να κόψει κάποια τέτοια σχέση μαζί μου. Εγώ είμαι κοντά στα παιδιά μου, αλλά όχι προσκολλημένη σε αυτά. Εχουν τη δική τους ζωή και το σέβομαι. Ο Λουί είχε πάθος με οτιδήποτε στρατιωτικό καθώς και με το αξιακό σύστημα που αποτελεί τη βάση της στρατιωτικής εκπαίδευσης, π.χ. ο σεβασμός της σημαίας. Σήμερα ο Στρατός διατηρεί αξίες που στον υπόλοιπο κόσμο χάνονται. Από πολύ μικρός γοητευόταν από τη στρατιωτική ζωή, τον στρατηγικό σχεδιασμό, τον Ναπολέοντα, τη ζωή του στρατηγού Πάτον, τον Τσόρτσιλ. Και το βρίσκω πολύ θαρραλέο και αξιοθαύμαστο το να ακολουθείς το πάθος σου. Επομένως, δεν είχε να κάνει με το κόψιμο μιας σχέσης με τη μητέρα του.
G.: Οπότε ήθελε να...

Σ.Α.: Ηθελε να ζήσει το πάθος του μακριά από τους περιορισμούς που του έθετε το επίθετό του στη Γαλλία. Είχε την ανάγκη να υπάρξει σε ένα κοινωνικό σύνολο ως ξεχωριστή οντότητα και όχι ως ο γιος του Σαρκοζί. Ζήτησε μάλιστα να αλλάξει επίθετο για να το καταφέρει. Αυτή η εμπειρία ήταν σωστή επιλογή για τον ίδιο επειδή του άνοιξε τα μάτια προς έναν άλλον κόσμο και αυτό τον διευκόλυνε να διευρύνει τη σκέψη του. Εμαθε τι σημαίνει να είσαι Αμερικανός και μυήθηκε σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, στον οποίο ήταν ένας ακόμη άνθρωπος ανάμεσα σε πολλούς και όχι κάποιος με ξεχωριστό status. Ηταν κάτι που ενώ κάποιες φορές μοιάζει με κακή απόφαση, τελικά του έκανε μεγάλο καλό. Του έδωσε αυτοπεποίθηση, ευρύτητα σκέψης και την ικανότητα να μπορεί να κάνει διάκριση μεταξύ του καλού και του κακού. Παρότι ήταν ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα για τον ίδιο, τον ωφέλησε.
G.: Αν χρειάζεται κάποια στιγμή να κοπεί ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα σε μητέρα και γιο, ποιος πρέπει να το κάνει;

Σ.Α.: Ο γιατρός. Στην περίπτωσή μας, τον έκοψε πριν από 22 χρόνια όταν ο Λουί βγήκε στον κόσμο. Δεν παρουσιάστηκε ποτέ η ανάγκη να γίνει μετά. Οταν είμαστε κοντά στα παιδιά μας -και έχω την ίδια επικοινωνία και εγγύτητα με τις κόρες μου- δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να κοπεί κάποιος ομφάλιος λώρος για δεύτερη ή τρίτη φορά. Αφησα όλα τα παιδιά μου να πετάξουν, γιατί αυτός είναι ο ρόλος του γονιού: να βοηθήσει τα παιδιά του να απογειωθούν, αλλά και να είναι εκεί στην περίπτωση που πέσουν.
G.: Τι εύχεστε για το μέλλον του;



Σ.Α.: Υπάρχει μια φράση που συνοψίζει κάτι που θα μπορούσα να το συζητάω με τις ώρες. Ολα όσα εύχομαι σε αυτόν και στις αδελφές του είναι να γίνουν ό,τι αισθάνονται για τους εαυτούς τους. Τα παιδιά γεννιούνται με μια προσωπικότητα. Ο κόσμος στον οποίο γεννιούνται την επηρεάζει και την τροποποιεί καμιά φορά. Θέλω να πάνε προς τα εκεί που νιώθουν ότι πρέπει να πάνε και να είναι ευτυχισμένα. Η ζωή είναι πολύ δύσκολη και πολύπλοκη για όλους μας, αλλά αν πετύχει να χτίσει μια επαγγελματική και προσωπική ζωή που θα ανταποκρίνεται στην προσωπικότητά του, τότε η ευχή μου θα έχει πραγματοποιηθεί.

G.: Αν δεν είχε καλές σχέσεις με τον πατριό του, Ρισάρ Ατιά, πώς θα το αντιμετωπίζατε;
Σ.Α.: Αυτή η ερώτηση δεν τέθηκε ποτέ ως θέμα στην πραγματικότητα, αφού έχω τρία παιδιά τα οποία από την πρώτη στιγμή που γνώρισαν τον άνδρα μου ήταν εξαιρετικά ανοιχτά και ανεκτικά. Ο άνδρας μου, από την άλλη, είναι ένας άνθρωπος της οικογένειας, επίσης πολύ ανοιχτός στην καρδιά και τα αισθήματά του. Επιπλέον, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί έχω να κάνω με έξυπνους ανθρώπους. Τα παιδιά με την ευφυΐα τους ήξεραν πώς να φερθούν για να δημιουργήσουν αυτή τη μεγάλη μοντέρνα οικογένεια. Ο Ρισάρ άνοιξε την αγκαλιά του στα παιδιά μου και τα «φιλοξένησε» χωρίς να προσπαθεί να πάρει τη θέση του πατέρα, ξέροντας πώς πρέπει να φερθεί ένας πατριός που περιβάλλεται με αγάπη και σεβασμό. Τα παιδιά, από την άλλη, δεν επιδίωξαν να αντικαταστήσουν τον πατέρα τους. Προσπάθησαν μαζί μου να δημιουργήσουν μια πραγματική και υπεύθυνη οικογένεια, μια μικρή δημοκρατία που να λειτουργεί πολύ καλά.
G.: Συναντήσατε τον Νίκο Αλιάγα όταν σας φωτογράφισε για το γαλλικό «Gala». Ποια είναι η αίσθηση που αποκομίσατε από τη συνάντησή σας;

Σ.Α.: Δεν τον ήξερα καθόλου προηγουμένως, μόνο από την τηλεόραση. Βρίσκω ότι είναι μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα με πάθος και αγάπη γι’ αυτό που κάνει, έχει αυτή τη θέρμη του μεσογειακού, του Ελληνα που αγαπώ πολύ. Είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα και μου άρεσε πολύ. Απόλαυσα τη φωτογράφησή μας.

G.: Ο πρώην σύζυγός σας Νικολά Σαρκοζί αναφερόταν ποτέ στις ελληνικές του ρίζες;
Σ.Α.: Οχι μόνο μου μιλούσε, αλλά πηγαίναμε μαζί και στη Θεσσαλονίκη. Ξέρετε, ζήσαμε 23 χρόνια μαζί και δεν υπήρχε κάποιο κομμάτι της ζωής του που να μην το γνωρίζω. Γνωρίζω τα πάντα γύρω από τις ελληνικές του ρίζες.
G.: Πώς είναι πλέον η σχέση σας μαζί του;
Σ.Α.: Πολύ καλή, έχουμε ένα παιδί μαζί που σήμερα έχει γίνει άνδρας. Τον ανατρέφουμε και οι δύο και βλεπόμαστε τακτικά, αν και εγώ ζω στις ΗΠΑ και εκείνος στη Γαλλία. Αλλά και ο νυν σύζυγός μου αγαπάει πολύ τον Νικολά - πολλές φορές γευματίζουμε ή παίρνουμε δείπνο όλοι μαζί.

G.: Πόσο καιρό τού πήρε για να σας συγχωρέσει;
Σ.Α.: Οχι, δεν υπάρχει συγχώρεση σε αυτή την περίπτωση. Ζούμε σε μια εποχή όπου τα ζευγάρια μετά από 20-25 χρόνια ζουν δύσκολες περιόδους. Οι γονείς μου έμειναν μαζί ολόκληρη τη ζωή τους και ονειρευόμουν ότι το ίδιο θα συνέβαινε και σε μένα. Η συμβίωσή μας ήταν μια περίοδος με μεγάλη δημοσιότητα - περάσαμε περίπλοκες και δύσκολες στιγμές. Και όπως πολλά μοντέρνα ζευγάρια, χωρίσαμε. Μόνο που ο σύζυγός μου τότε ήταν πρόεδρος της Γαλλίας και όλα γίνονταν δημόσια. Δεν υπάρχει όμως θέμα αμαρτίας και συγχώρεσης, είμαστε ένα ζευγάρι που πέρασε τη δική του θύελλα.

G.: Παρ’ όλα αυτά, δίνετε την εντύπωση μιας προσωπικότητας που δεν φοβάται να εκτεθεί.
Σ.Α.: Δεν είχα άλλη επιλογή επειδή ο Νικολά ήταν πολιτικός και τα media διψούν για τη ζωή των πολιτικών. Επρεπε να συνηθίσω, παρότι ήμουν ντροπαλή. Δεν μου αρέσει καθόλου να εκθέτω τη ζωή μου, αλλά από τη στιγμή που ο πρώην άνδρας μου έγινε υπουργός Εσωτερικών, τα media άρχισαν να ενδιαφέρονται για εμάς. Ημουν υποχρεωμένη να εκτίθεμαι σε μια εποχή όπου όλοι μιλούσαν στη Γαλλία για διαφάνεια.

G.: Λειτουργήσατε ποτέ ως εμψυχώτρια του Νικολά Σαρκοζί; Χρειάστηκε να μπείτε στη διαδικασία να τον κάνετε να πιστέψει ότι θα τα καταφέρει και ότι θα γίνει τελικά πρόεδρος της Γαλλίας;
Σ.Α.: Δεν νομίζω ότι ήμουν εγώ που τον έκανα να πιστέψει ότι θα γίνει πρόεδρος. Η έμφυτη σιγουριά θεωρώ ότι αποτελεί σημαντικό στοιχείο του είδους των ανθρώπων που γεννήθηκαν για να γίνουν πολιτικοί. Πάντα ήταν πεπεισμένος ότι θα ασκήσει σημαντικά καθήκοντα στη χώρα του, το είχε μέσα του. Εγώ τον συνόδευσα, τον βοήθησα και τον ανακούφισα όποτε χρειάστηκε μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

G.: Εγκαταλείψατε τον σύζυγό σας και δημοσιογράφο Ζακ Μαρτάν για χάρη του Νικολά Σαρκοζί, τον οποίο επίσης εγκαταλείψατε μετά από δύο δεκαετίες για να παντρευτείτε τον τωρινό σας σύζυγο Ρισάρ Ατιά. Μήπως τελικά στα προσωπικά σας έχετε τη νομαδική ψυχή ενός Τσιγγάνου;
Σ.Α.: Θα σας πω ένα πράγμα. Υπάρχουν γυναίκες που έχουν πολλές περιπέτειες και αλλάζουν συχνά σύντροφο. Η διαφορά που έχω με αυτές τις γυναίκες είναι ότι για μένα αυτοί οι άνδρες δεν είναι περιπέτειες, αλλά οι σύζυγοί μου. Η σχέση μου με έναν άνδρα είναι σημαντική στον υπέρτατο βαθμό. Δεν είμαι κάποια που πάει από τον έναν άνδρα στον άλλον. Ο καθένας από αυτούς με τους οποίους σχετίστηκα σήμαινε μια δέσμευση βαθιά και ειλικρινή.

G.: Το τσιγγάνικο DNA που κουβαλάτε από την πλευρά του πατέρα σας εκδηλώθηκε ποτέ στη ζωή σας με κάποιον τρόπο;
Σ.Α.: Δεν αντιλήφθηκα ποτέ κάτι τέτοιο. Γεννήθηκα από Βελγοϊσπανίδα μητέρα και πατέρα Λευκορώσο με τσιγγάνικες ρίζες, γεννήθηκα με αυτό το κεφάλαιο. Πιστεύω ότι παραμένουμε έτσι όπως γεννηθήκαμε μέχρι τη στιγμή που θα θελήσουμε να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας. Τότε βλέπουμε ότι τελικά είμαστε διαφορετικοί. Ισως αυτές οι ρίζες να μου έμαθαν να προσαρμόζομαι πιο εύκολα οπουδήποτε. Για μένα δεν είναι πρόβλημα το να βρίσκομαι στο τραπέζι ενός πρίγκιπα ή ενός απλού ανθρώπου του οποίου δεν μιλάω τη γλώσσα. Επίσης, σε αντίθεση με άλλους ανθρώπους δεν μπορώ να περάσω ολόκληρη τη ζωή μου διαρκώς στο ίδιο μέρος.

G.: Τι σκεφτήκατε όταν ακούσατε ότι ο Μπερνάρ Αρνό, που ήταν κουμπάρος στον γάμο σας με το Νικολά Σαρκοζί, μπήκε στη λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο;
Σ.Α.: Το βρίσκω καταπληκτικό. Για μένα η επιτυχία απαιτεί πάρα πολλή και σκληρή δουλειά από τους ανθρώπους που έχουν ταλέντο. Οπως ο ζωγράφος που πετυχαίνει το έργο του και ο μουσικός που εκτελεί ένα καταπληκτικό κονσέρτο, έτσι και ο επικεφαλής μιας επιχείρησης που πετυχαίνει δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο κριτικής, αλλά επαίνου. Πρέπει να πεις «μπράβο»! Είμαι υπερήφανη που είναι ένας Γάλλος που ξεκίνησε από το τίποτα και έχτισε αυτή την περιουσία. Καμαρώνω επίσης επειδή είναι φίλος μου, ενώ η γυναίκα του περιλαμβάνεται στους ανθρώπους με τους οποίους κάνω παρέα