Επιστήμονες φυτεύουν κοράλλια στο βυθό της Θάλασσας της Νότιας Κίνας

Μέσα στη σιωπή της βαθιάς θάλασσας η Χουάνγκ Χούι το μόνο που μπορεί να ακούσει είναι οι φυσαλίδες που βγαίνουν από την μπουκάλα οξυγόνου της. Το οπτικό της πεδίο είναι λίγα μόλις μέτρα. Αισθάνεται μικρή και μόνη. Φυτεύει κοράλλια στο μέγεθος της παλάμης της, ελπίζοντας οτι μία μέρα θα γίνουν δάσος. Εάν το όνειρό της γίνει πραγματικότητα το δάσος θα είναι πολύχρωμο, μέσα στο οποίο θα κολυμπάνε τα ψάρια.

Βιολόγος κοραλλιών του Ινστιτούτου Ωκεανολογίας της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, το οποίο υπάγεται στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, η Χουάνγκ έχει μελετήσει τα κοράλλια πάνω από 20 χρόνια.

Τώρα αυτή και η ομάδα της δημιουργούν μία μεγάλη πιλοτική ζώνη για την καλλιέργεια κοραλλιών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το κοράλλι θεωρείται είδος τροπικού δάσους ή πηγή ζωής του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Αν και καλύπτει λιγότερο από δύο χιλιόμετρα της περιοχής του βυθού, αποτελεί τον βιότοπο του 30% σχεδόν των θαλάσσιων ειδών, καθιστώντας τους κοραλλιογενείς υφάλους μεταξύ των πιο διαφορετικών οικοσυστημάτων στον πλανήτη. Τα κοράλλια συμβάλλουν παγκοσμίως στο εισόδημα μισού δισεκατομμύριου ανθρώπων, αποφέροντας δισ. δολάρια από τον τουρισμό και την αλιεία. Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας αντιπροσωπεύει το 2,57% των θαλάσσιων πόρων παγκοσμίως, καταλαμβάνοντας την όγδοη θέση.

Τα κοράλλια απαιτούν ακριβείς συνθήκες διαβίωσης: το νερό δεν μπορεί να είναι ούτε πολύ ζεστό ούτε πολύ κρύο, η ιδανική θερμοκρασία κυμαίνεται από 23 έως 27 βαθμούς Κελσίου. Η πίεση δεν μπορεί να είναι υπερβολικά υψηλή, η αλατότητα πρέπει να είναι μέτρια και σταθερή και το περιβάλλον καθαρό. Τα κοράλλια συμβιώνουν με τα φύκια «zooxanthellae» τα οποία τους παρέχουν τροφή και τους δίνουν το χρώμα τους. Εάν το περιβάλλον είναι ακατάλληλο τα φύκια zooxanthellae φεύγουν και τα κοράλλια γίνονται εκ νέου λευκά και στη συνέχεια πεθαίνουν.

Η υποβάθμιση των κοραλλιογενών υφάλων κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Περισσότερο από το ένα τρίτο των κοραλλιογενών υφάλων παγκοσμίως υποβαθμίζονται σοβαρά. Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό είναι τα θερμότερα νερά, η οξίνιση των ωκεανών, η ρύπανση των θαλάσσιων υδάτων, η αυξημένη υπεριώδης ακτινοβολία, η καταστροφική αλιεία και η παράκτια οικοδόμηση. Οι επιστήμονες προέβλεψαν οτι θα κοράλλια θα εξαφανιστούν μέσα σε 50 χρόνια, προκαλώντας την καταστροφή ολόκληρου του θαλάσσιου οικοσυστήματος.

Η Χουάνγκ θυμάται ακόμα την πρώτη φορά που έκανε υποβρύχια κατάδυση. Ήταν το 2002 στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας όπου είδε μία συστάδα από κοράλλια, γεμάτα ψάρια, αστακούς και αχινούς. « Ηταν εκπληκτικά, συναρπαστικά» λέει η Χουάνγκ. Η ομάδα της έχει διερευνήσει όλους τους κοραλλιογενείς υφάλους στην Κίνα, οι οποίοι έχουν σχεδόν 300 είδη κοραλλιών. Ωστόσο η Χουάνγκ λέει οτι τα τελευταία χρόνια έχουν δει σε πολλά μέρη νεκρούς λευκούς κοραλλιογενείς υφάλους, ένα θέαμα που πάντα της προκαλεί θλίψη. Οι επιστήμονες αναρωτιούνται τώρα εάν τα κοράλλια μπορούν να φυτευτούν στον βυθό όπως τα δέντρα στην ξηρά, σε μία προσπάθεια να επεκταθεί σημαντικά η έκταση των κοραλλιογενών υφάλων.
Η Χουάνγκ έχει ως πυξίδα την μέθοδο αναδάσωσης στη γη για την καλλιέργεια των κοραλλιών. Κατ 'αρχάς, η ομάδα της φυτεύει ένα φυντανάκι στο φυτώριο. Όταν αυτό μεγαλώσει, το μεταφυτεύουν εκεί που πρέπει. Στην αρχή καλλιεργούν τα ταχέως αναπτυσσόμενα είδη και στη συνέχεια τα πιο ανθεκτικά. Τα κοράλλια μπορούν να αναπαραχθούν τόσο με την ένωση των γαμετών, όσο και χωρίς αυτούς. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, οι επιστήμονες μπορεί να εργάζονται στο βυθό της θάλασσας για μέρες προκειμένου να πάρουν τα γονιμοποιημένα αυγά για περαιτέρω μελέτη. Έχουν αποκτήσει την μέθοδο τεχνητής γονιμοποίησης περισσότερων από 10 κοραλλιογενών ειδών.

Κινέζοι επιστήμονες κάνουν έρευνες για την αναπαραγωγή χωρίς την ένωση των γαμετών. Κόβουν κοραλλιογενείς υφάλους σε κλαδιά μεγέθους ενός δακτύλου και μετά από κάποια καλλιέργεια, τα κολλάνε σε τεχνητές κοραλλιογενείς περιοχές. Καρφώνουν ράφια στο βυθό και κρεμάνε πάνω τους σχοινιά. Στη συνέχεια, στερεώνουν τα κοραλλιογενή μοσχεύματα στα σχοινιά για να φτιάξουν «κοραλλιογενή δέντρα» ή χρησιμοποιούν ένα δίχτυ για πλωτό κρεβάτι και φυτεύουν επάνω του κοράλλια.

«Αυτός είναι ο κήπος του νηπιαγωγείου. Εδώ είναι μόνο φυντανάκια. Εάν φυτευθούν απευθείας στον πυθμένα, θα είναι ευάλωτα στα ιζήματα και στα θαλάσσια ρεύματα. Ετσι περιμένουμε να αναπτυχθούν και στη συνέχεια τα μεταφυτεύουμε στο βυθό» εξηγεί η Χουάνγκ. «Στόχος μας είναι να αναζωογονήσουμε ολόκληρο το οικοσύστημα των κοραλλιογενών υφάλων, όχι μόνο τα κοράλλια, αλλά και φύκια, κοχύλια και άλλους οργανισμούς που ζουν αρμονικά» προσθέτει η Χουάνγκ.

Η υποθαλάσσια καλλιέργεια κοραλλιών είναι πιο δύσκολη από τη φύτευση δέντρων στη γη. «Αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυσκολίες, όπως οι ζημιές που προκαλούνται από ανθρώπινες δραστηριότητες και τυφώνες. Τα νεοσύστατα κοράλλια είναι αρκετά εύθραυστα, έτσι οι τυφώνες αποτελούν σοβαρές απειλές» εξηγεί η Χουάνγκ.

Ο βοηθός της Γιανγκ Τσιανχούι προσθέτει: «Κατά τη διάρκεια των νυχτερινών επιχειρήσεων ενδέχεται να συναντήσουμε δηλητηριώδη πλάσματα, κάτι που είναι αρκετά επικίνδυνο. Αν συμβεί αυτό, πρέπει να λάβουμε έκτακτα μέτρα». Η φύτευση κοραλλιών στη θάλασσα αποτελεί επίσης μία σκληρή και δαπανηρή δουλειά. « Μετά την επιτυχή φύτευσή τους πρέπει να βρούμε τρόπους για να μειώσουμε το κόστος» λέει η Χουάνγκ.

Μέχρι σήμερα η ομάδα της Χουάνγκ έχει φυτέψει με επιτυχία περίπου 100.000 τετραγωνικά μέτρα κοραλλιογενών υφάλων. Το 2016 ο ρυθμός επιβίωσης των φυτευμένων κοραλλιών ήταν 75%. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μεγαλώνουν πολύ αργά. Τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα είδη μεγαλώνουν περίπου 10 εκατοστά ετησίως, ενώ κάποια μεγαλώνουν λιγότερο από 1 εκατοστό. Θα χρειαστούν δεκαετίες ή και εκατοντάδες χρόνια πριν σχηματιστεί ένα μεγάλης κλίμακας υποθαλάσσιο δάσος.

« Καθώς αναζητούμε τρόπους για την αναζωογόνηση του οικοσυστήματος των κοραλλιών, θα πρέπει επίσης να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση για την προστασία του περιβάλλοντος, προκειμένου να περιορίσουμε τους παράγοντες που προκαλούν υποβάθμιση των κοραλλιών» λέει η Χουάνγκ.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ