Το ΔΝΤ ζητά την ενσωμάτωση της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους στα δημοσιοοικονομικά των χωρών

Την ανάγκη ενσωμάτωσης της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους, ή αλλιώς DSA, στα δημοσιονομικά των κρατών παρουσιάζει το ΔΝΤ στην τελευταία ανάλυσή του σχετικά με τις οικονομικές κρίσεις και τα μακροοικονομικά σοκ.

Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να προβλεφθούν τυχόν κίνδυνοι εκτροχιασμού των κυβερνήσεων, όπως επισημαίνει το Ταμείο.

Μέχρι τώρα, πολύ λίγα στοιχεία είναι γνωστά για τη δυναμική των κρατικών περιουσιακών στοιχείων, δηλαδή, δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που οι κυβερνήσεις να χρησιμοποιούν πραγματικά - ή να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν - προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις κακές οικονομικές συνθήκες.

Μάλιστα, το ΔΝΤ επισημαίνει ότι δεδομένου του μεγάλου αντικτύπου των χρηματοπιστωτικών κρίσεων στην καθαρή οικονομική αξία των κυβερνήσεων, αλλά και του ότι οι κυβερνητικές υποχρεώσεις αυξάνονται μετά από μεγάλες διαταραχές στις χρηματιστηριακές αγορές, είναι σημαντικό οι κυβερνήσεις να γνωρίζουν πότε το χρέος τους τείνει να συσσωρευτεί επικίνδυνα.

Η συσσώρευση πρόσθετου χρέους φαίνεται να είναι μια πολύ πιο διαδεδομένη αντίδραση μεταξύ των κυβερνήσεων, όταν οι οικονομικές συνθήκες απαιτήσουν παρεμβάσεις σταθεροποίησης.

Το ΔΝΤ στην ανάλυσή του, μελετά τον μηχανισμό μετάδοσης των κρίσεων του ενεργητικού σε περιόδους οικονομικής αναταραχής, η οποία σχετίζεται με τη διάσωση των κυβερνητικών τραπεζών: όταν η χρηματοπιστωτική κρίση συνδέεται με την τραπεζική κρίση, οι κυβερνήσεις διαπιστώνουν ότι αυξάνουν τόσο την ευθύνη τους όσο και τις θέσεις ενεργητικού τους αναλαμβάνοντας τον έλεγχο των ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που διασώθηκαν.

Οι κυβερνητικές υποχρεώσεις και τα περιουσιακά στοιχεία φαίνεται να είναι αμφότερα αντικυκλικά, δηλαδή να ανταποκρίνονται αρνητικά στις διαταραχές του ΑΕΠ.

Ωστόσο, το αποτέλεσμα για τις υποχρεώσεις των κυβερνήσεων είναι διπλάσιο από ό, τι για τα χρηματοοικονομικά τους περιουσιακά στοιχεία.

Επίσης το ΔΝΤ παρατηρεί τα σημαντικά οφέλη από τη βελτίωση στην καθαρή οικονομική αξία μιας χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι, μακροπρόθεσμα, μια κυβέρνηση θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πολιτικές σταθεροποίησης των ισολογισμών για να δώσει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη.

Από την άλλη πλευρά, το ενδιαφέρον στις διακυμάνσεις των επιτοκίων και της παγκόσμιας μεταβλητότητας τείνουν να αυξάνουν τα επίπεδα τόσο των κυβερνητικών υποχρεώσεων όσο και των περιουσιακών στοιχείων.

Άρα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, η ενσωμάτωση του DSA στους κρατικούς προϋπολογισμούς θα δίνει απαντήσεις στη δομή των κεφαλαίων και την κατανομή του χαρτοφυλακίου, ενώ μέσω αυτού θα μπορεί να ανιχνευτεί ο σημαντικός ρόλος των διακυμάνσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών.

file:///C:/Users/webuser/Downloads/wp1893.pdf