Το πρώτο μυθιστόρημα της αγαπημένης Δήμητρας Παπαδοπούλου, «Ο έρωτας είναι παιχνίδι μωρό μου», κυκλοφορεί στις αρχές Μαΐου σε όλα τα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Λίγα λόγια για την υπόθεση: Σε μια γειτονιά των Εξαρχείων, εμείς, ανέμελοι φοιτητές στον απόηχο του Μάη του ’68, ανοίγαμε φιλοσοφικές συζητήσεις, πέφταμε σε τοίχους, βγαίναμε σε ξέφωτα. Εξερευνούσαμε τη ζωή, γευόμασταν, παρασυρμένοι απ’ τις ορμόνες μας, την αγάπη σαν λουλούδια της άνοιξης.
Η ηλικία μας τέτοια που έψαχνε τον έρωτα σαν τη μεγάλη επανάσταση της δική μας ύπαρξης, κι εγώ, παρότι ήξερα από βάσανα, ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά τον Βασίλη, φοιτητή της Νομικής, που στο μάτι του σιγόβραζε ένας εκρηκτικός μηχανισμός.
Τον Βασίλη τον λαχτάρησα με το καλημέρα κι έμελλε μαζί του αυτό το βαθιά αχάιδευτο που ένιωθα μέσα μου να απαιτήσει προσοχή και τρυφερότητα.
Αλλά όπως σε όλα τα παιχνίδια, το μόνο που απομένει είναι οι μεγάλες ψευδαισθήσεις. Πλάι του έμαθα τι σημαίνει ξόδεμα, καψούρα, μοιραστήκαμε την αθωότητα των νιάτων μας και τις κοινωνικές πιέσεις, αλλά και τις απαιτήσεις των γονιών μας. Μακριά του έμαθα πόσο αμείλικτα μας προσπερνά ο χρόνος κι ότι φεγγάρια κι ηλιοβασιλέματα καταλήγουνε πληγή, χωρίς το αντικείμενο του πόθου σου.
Είδα τον εαυτό μου να μεγαλώνει, να εκπληρώνει όνειρα που κορίτσι ακόμη όταν ήμουν τα απωθούσα, να γλυκαίνω εκεί που κάποτε αντιδρούσα. Είδα την εποχή μου να αλλάζει και να παρακμάζει σε μια εποχή που απώθησε την επαφή και το συναίσθημα.
Το βίωμα της ηρωίδας αυτού του βιβλίου δεν είναι αυτοβιογραφικό. Περιλαμβάνεται μέσα η συνισταμένη του ψυχισμού πολλών ατόμων της εποχής εκείνης και περιοχής. Ίσως και πολλών πιτσιρικάδων σε διάφορες γωνιές του κόσμου και του χρόνου…
Σε αυτό το βιβλίο εντέλει εγώ δεν είμαι εγώ, αλλά όλα τα ταλαιπωρημένα πρόσωπα μιας γενιάς σε αναζήτηση της προσωπικής υπαρξιακής ταυτότητας και στο χάσιμο του πιο μεγάλου αληθινού ψέματος. Του Έρωτα.
Ο διακεκριμένος επιστήμονας φωτίζει τα κρυμμένα μυστικά του διαστήματος, εξηγεί γιατί είναι απίθανο να είμαστε μόνοι στο σύμπαν, θεωρεί ότι η εποίκηση του Αρη δεν είναι ένα βιώσιμο πρότζεκτ και επισημαίνει την αποστολή που έχουμε ως ανθρωπότητα στον πλανήτη Γη.
Με απόλυτη επιτυχία και με μετρήσιμα αποτελέσματα, που αποδεικνύουν ότι η συνεργασία ιδιωτικού - δημόσιου τομέα μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά, ολοκληρώθηκαν τα έργα βιώσιμης διαχείρισης νερού στο Δήμο Τανάγρας, κατά τη δεύτερη φάση του προγράμματος Zero Drop Mornos.