Μία θεατρική σεζόν με μαύρο χιούμορ

Η παρουσίαση του νέου προγράμματος του θεάτρου Πόρτα έγινε με τρόπο που ταιριάζει γάντι στο νέο προφίλ που έχει καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς δόθηκε λιγότερη έμφαση στο τυπικό και το απρόσωπο και περισσότερη έμφαση στην ιδέα της συνάντησης για χαλαρή συζήτηση. Για αυτό τον λόγο επιλέχθηκε ένα καινούργιο μπαράκι στη Φειδίου, το Frau Bar, αντί του θεάτρου της Μεσογείων.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Πόρτα, και υπό το βλέμμα της ψυχής του θεάτρου, Ξένιας Καλογεροπούλου, έδωσε τη βασική γραμμή της σεζόν. «Το βασικό είναι ότι σε αυτόν τον υπερπληθωρισμό που διακατέχει το ελληνικό θέατρο, να κάνουμε μία μικρή μείωση», ανέφερε για τον εξορθολογισμό του προγράμματος. «Στόχος είναι να δημιουργήσουμε ένα πιο ξεκάθαρο στίγμα […] να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι σε αυτό που θέλουμε να προτείνουμε, ώστε να μη διασπούμε πολύ την προσοχή και να προλαβαίνει κανείς να δει όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα μπορεί», διευκρίνισε.

Και ποιο είναι αυτό το στίγμα; Το μαύρο χιούμορ! Αυτός είναι και ο βασικός άξονας που συνδέει τις τρεις θεατρικές παραστάσεις που θα κάνουν φέτος πρεμιέρα στο Πόρτα - ο δεύτερος είναι ότι και οι τρεις βασίζονται σε γνωστά μυθιστορήματα. Η πρώτη παράσταση χρονικά παράσταση που θα ανέβει είναι η «Δίκη του Κ.», η οποία βασίζεται στο μυθιστόρημα «Η Δίκη» του Φραντς Κάφκα και θα κάνει πρεμιέρα στις 18 Νοεμβρίου. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο ίδιος ο Μοσχόπουλος.

Στις 6 Δεκεμβρίου θα κάνει πρεμιέρα η παράσταση «Μαύρο Χιόνι-το ημερολόγιο ενός μακαρίτη», η οποία βασίζεται στο αυτοβιογραφικό «Θεατρικό Μυθιστόρημα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ και θα τη σκηνοθετήσει ο Κώστας Φιλίππογλου. Η τελευταία παράσταση της… τριλογίας είναι η «Μύτη», η οποία βασίζεται στην ομότιτλη νουβέλα του Νικολάι Γκόγκολ. Μία δουλειά που αναλαμβάνουν οι Patari Project υπό τη Σοφία Πάσχου.



Και επειδή μία βασική στόχευση του Πόρτα είναι η οικογένεια, βλέπουμε και φέτος αρκετά συναφή πρότζεκτ. Το «Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο», το οποίο ξεκίνησε πέρυσι από τον ίδιο χώρο και έκανε και μία θερινή περιοδεία, επιστρέφει στη Μεσογείων από τις 9 Οκτωβρίου (είναι μία από τις τρεις επιστροφές παραστάσεων στο Πόρτα, μαζί με τον «Θεατροποιό» και το «Οι αναστατώσεις του Οικότροφου Τέρλες») και θα συνεχιστεί σίγουρα μέχρι την περίοδο των Χριστουγέννων.

Τότε -και συγκεκριμένα στις 18 Δεκεμβρίου- θα κάνει πρεμιέρα και η παράσταση για παιδιά (μικρά και… μεγάλα) με τίτλο «Ένας Δράκος…μα ποιος Δράκος;». Πρόκειται για μία διασκευή του «Δράκου» του Γιεβγκένι Σβαρτς από την Ξένια Καλογεροπούλου και τον Θωμά Μοσχόπουλο, με τους δύο δημιουργούς να ετοιμάζουν μια σκηνική σύνθεση για μικρούς -και όχι μόνο- θεατές, με καυστικό χιούμορ, παιγνιώδεις ανατροπές που μπλέκουν το παραμύθι, την παραβολή και τη σάτιρα μέσα από έντονη θεατρικότητα.



Το πρότζεκτ, όμως, που μας κέντρισε περισσότερο την περιέργεια έχει καταγωγή το Αγρίνιο. Είναι μία ιδέα που συνέλαβε η Κατερίνα Καραδήμα (η οποία επίσης σκηνοθετεί και ερμηνεύει), που απευθύνεται σε βρέφη από 8 μηνών έως νήπια 4 ετών. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία μιας ολόκληρης μέρας ενός μωρού μέσα στο σπίτι, η οποία περιλαμβάνει χρώματα, παιχνίδια, μπάλες, αλλά και τη μαμά που άλλοτε είναι εκεί γύρω και άλλοτε δεν είναι.

Τέλος, συνεχίζονται για τρίτη χρονιά τα θεατροπαραγωγικά προγράμματα «Παραμύθια με την Ξένια» (η κ. Καλογεροπούλου αφηγείται παραμύθια σε παιδιά 4-8 ετών) και «(Δεν) είμαι ΠΡΟ», το οποίο απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους (10-18 ετών) και παρουσιάζεται μέσα στη σχολική τάξη.



Όσο για τις Τρίτες Παράλληλες, το μουσικό πρόγραμμα του θεάτρου που παρουσιαζόταν κάθε Τρίτη, μαζεύτηκαν λίγο, γιατί ο αριθμός των συναυλιών πέρυσι φάνηκα κάπως υπερβολικός για τα δεδομένα της πόλης. Το πρόγραμμα, το οποίο από φέτος μετακομίζει στις Πέμπτες και μετονομάζεται σε Άλλες Παράλληλες, χωρίζεται σε τέσσερις κύκλους, που περιλαμβάνουν μουσική, χορό και performances. Την καλλιτεχνική διεύθυνση μουσικού προγράμματος διατηρεί ο Κορνήλιος Σελαμσής και την καλλιτεχνική διεύθυνση χορευτικού προγράμματος ο Χρήστος Παπαδόπουλος.

Στον πρώτο κύκλο («Μουσική - Περί έρωτα») θα παρουσιαστούν πέντε ακροάματα που σχετίζονται με τον Έρωτα και τις πνευματικές και σαρκικές πτυχές του. Στον δεύτερο κύκλο η Ίρις Καραγιάν μας προτείνει μία παραγωγή που συνδέει δημιουργικά τον ήχο, την κίνηση και το φως. Ίσως όμως ο κύκλος που θα συζητηθεί περισσότερο είναι ο τρίτος, που περιλαμβάνει μία χορωδία ανέργων, οι οποίοι θα επιχειρήσουν να «συνενώσουν μέσα από το μουσικό μέρος τα βιώματα αυτής της ιδιαίτερης κατάστασης που ζούμε σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα», σημείωσε ο Θωμάς Μοσχόπουλος. Ο δε τέταρτος κύκλος περιλαμβάνει συναυλίες ανάλογες με αυτές που έκανε πέρυσι η Νατάσσα Μποφίλιου, οι οποίες θα ανακοινωθούν προσεχώς. Ούτως ή άλλως, ο Μάιος -ο μήνας που θα ξεκινήσουν- είναι ακόμη μακριά.