Δημήτρης Δανίκας

Στα τσακίδια εσύ, επειδή από την πολυτελή γραφειάρα σου δεν σου καίγεται καρφί για τίποτα και για κανέναν. Ούτε για τους χιλιάδες βιοπαλαιστές που θα  χάσουν τον ύπνο τους και θα αγωνιούν απελπισμένοι παρέα με το άδειο  πορτοφόλι τους. Ούτε για την κατρακύλα της Σωρρακώσταινας. Ούτε για το εφιαλτικό μέλλον των παιδιών μας!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή δεν έχεις χύσει μισή σταγόνα ιδρώτα σε οποιονδήποτε τόπο εργασίας και ουδέποτε αισθάνθηκες στο πετσί σου μισή ανατριχίλα από τον εφιάλτη της ανασφάλειας και από τα μεροκάματα στα σημερινά «αριστερά» κάτεργα εργασίας!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή η καρέκλα σου είναι «αγορασμένη» από τις γνωριμίες  σου, τις παρεΐστικες συναναστροφές σου και τις «επαναστατικές» μπουρδολογίες σου!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή είσαι η πιο ανάξια, η πιο ανεπρόκοπη και η πιο εύκαμπτη υπηρεσία της εξουσίας!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή η τάχα μου αριστερή επαναστατικότητά σου  εξαντλείται στο κινητό της παλάμης σου και στα «πυροτεχνήματα» του ευτελούς  καφενείου σου!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή ως  συνεπέστατος και πρόθυμος υπηρέτης απολαμβάνεις την ασυλία και την εύνοια της εξουσίας. Παρέα φυσικά με τα προνόμια της πολιτικής και τάχα μου αριστερής ολιγαρχίας!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή, με πρωτοφανή ευκολία και προκειμένου να διατηρήσεις την καρέκλα του παρακοιμώμενου και ανθυποθαλαμηπόλου, είσαι εύχρηστος προς κάθε «βρώμικη» επικοινωνιακή  τακτική της πολιτικής ηγεσίας!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή μέσα στο άδειο από γνώση, βιώματα και ιστορική ουσία καύκαλό σου καταφέρνεις να ισορροπείς  τη θρασύτητά  σου με την αιλουροειδή συμπεριφορά ενός κλασικού πρόθυμου οσφυοκάμπτη σε κάθε πρόσταγμα των  αφεντικών του!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή από τη μια παριστάνεις τον τσάμπα μάγκα προς το  προλεταριάτο, το οποίο υποτίθεται ότι υποστηρίζεις, και από την άλλη ως κλασικός «Yes, Man» του Ελλαδιστάν υπηρετείς με πρωταθλητική δουλοπρέπεια κάθε απαίτηση των δανειστών και των αθέατων και α-θεσμικών ευρωπαϊκών οργάνων!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή με τα πυροτεχνήματά σου, σκηνοθετημένα όλα μέχρι την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια,   τραβάς πάνω σου τα φώτα της  δημοσιότητας, υποδύεσαι τον σάκο του μποξ, αποπροσανατολίζεις και ξεστρατίζεις την κουβέντα και έτσι, ως παρατρεχάμενος της εξουσίας,  εξασφαλίζεις τον επιούσιο τον λαχταριστό!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή η αναρρίχησή  σου οφείλεται αποκλειστικά στις γνωριμίες σου και καθόλου στα ιδιαίτερα  και πολύτιμα γνωστικά εργαλεία σου. Γεγονός που για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνει και διαιωνίζει τη χειρότερη και πιο αθεράπευτη παθογένεια αυτής της μπανανίας. Οτι δηλαδή χωρίς κόπο, χωρίς γνώσεις και χωρίς να στρώσω τα οπίσθιά μου να ξεστραβωθώ, μπορώ να αναρριχηθώ στα πολιτικά σαλόνια αυτής της μπανανίας!

Στα τσακίδια εσύ, επειδή για τίποτα δεν σου καίγεται καρφί. Για καμία κοινωνική  ομάδα και για κανένα ιερό και όσιο αυτής της κατεστραμμένης πατρίδας. Με την προϋπόθεση φυσικά να υποδύεσαι υποδειγματικά την καρικατούρα του εξ απορρήτων της εξουσίας και για τα υπόλοιπα «γαία πυρί μειχθήτω»! 

Στα τσακίδια γιατί είσαι τόσο ασήμαντος, τόσο λιλιπούτειος, τόσο ξεδιάντροπος, τόσο ημιμαθής, τόσο βολεμένος, τόσο κοπανατζής, που αν προφέρω το όνομά σου η γλώσσα μου και το στόμα μου θα παραπονεθούν και θα πονέσουν τόσο  φριχτά που από μόνα τους θα φωνάξουν:  Βρε ουστ, στα τσακίδια!