Δημήτρης Δανίκας

Ας πάρουμε ως πιθανό σενάριο μια υποψία που περιφέρεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής επικράτειας. Ο γείτονας, ο «τρελός» και φυσικά τραμπούκος θα εξακολουθεί να πορεύεται από προκλητικότητα σε προκλητικότητα και από το ένα γεωτρύπανο στο άλλο. Ταυτοχρόνως πλήθος απειλών. Πλήθος εκβιασμών. Και πλήθος, ως «απάντηση» οι επισκέψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σε κάθε γωνιά των συμμάχων και των φίλων μας

Ετσι συσσωρεύεται άφθονη αρνητική ενέργεια. Ετσι κάποια στιγμή ανάβει η σπίθα και έτσι θερμό επεισόδιο. Η μεγάλη ανατριχίλα

Τι θα συμβεί; Φυσικά θα ορμήσουμε και θα πολεμήσουμε. Ας πούμε ότι μπορούμε ακόμα και να τον νικήσουμε. Υπόθεση εργασίας κάνω. Όμως για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει η διάρκεια των πολεμικών αναμετρήσεων να είναι μεγάλη. Θα συμβεί;

Όχι δεν θα συμβεί. Και γιατί όχι; Επειδή τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα είναι ταυτόχρονα και μέλη του ΝΑΤΟ. Και τότε; Μην αμφιβάλλετε. Θα μπουν στη μέση οι Αμερικανοί και οι ΝΑΤΟικοί. Η ανάφλεξη θα «σβηστεί» και τότε αναγκαστικά όλοι μαζί θα καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι συζητήσεων και διαπραγματεύσεων

Τι θα διαπραγματευτούμε; Τα δικά μας κεκτημένα και τις δικές τους απαιτήσεις. Τόσο απλά και τόσο κυνικά. Με απλά λόγια συζήτηση και διαπραγμάτευση σημαίνει «δίνω-παίρνω». Τότε όλα αυτά που τώρα δεν θέλουμε να κουβεντιάσουμε, τότε θα αναγκαστούμε να τα κουβεντιάσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων

Η φράση των αξιωματούχων της Γερμανίας και μάλιστα της σοσιαλδημοκρατικής πτέρυγας είναι χαρακτηριστική. Τα λέει όλα: «Βρείτε τα». Τι να «βρούμε»; Οσα
αποφεύγουμε ακόμα και να τα θίξουμε

Με απλά λόγια πόλεμος με διάρκεια Ουκρανίας η τέλος πάντων μερικών εβδομάδων ούτε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Με απλά λόγια «κάτσε τώρα να τα κουβεντιάσεις». Πρέπει να τα βρείτε!

Και οι απορίες πέφτουν βροχή: ποιο το πιθανότερο σενάριο σε περίπτωση θερμού επεισοδίου; Κι αν συμβεί ποιος πολιτικός και ποιος κυβερνητικός πιστεύει ότι οι σύμμαχοι και οι φίλοι θα παρέμβουν προκαταβολικά με το μέρος της Ελλάδας;

Κι αν εμείς πιστεύουμε η βαυκαλιζόμαστε με την ιδέα ότι οι σύμμαχοι και φίλοι θα παρέμβουν προκαταβολικά, τότε το επόμενο ερώτημα είναι «γιατί δεν το κάνουν τώρα;» Και αφού δεν το κάνουν τώρα. Και αφού στο παρασκήνιο όλοι, πλην Γαλλίας, μας συμβουλεύουν να τα βρούμε, τότε ποιο το ρεαλιστικό σενάριο; Ποια η πιθανή κατάληξη τόσων προκλήσεων και τόσων απειλών;

Ποια η κατάληξη αυτής της κορύφωσης; Να υποχωρήσει ο Ερντογάν και να βάλει την ουρά του κάτω από τα σκέλια. Το πιστεύετε; Αμφιβάλλω

Να παρέμβουν, προκαταβολικά οι Αμερικανοί; Δεν το βλέπω. Τότε;

Τότε, φοβούμαι και τρέμω, όταν καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι με τον «τρελό», τον «χρεοκοπημένο» και «απομονωμένο», τότε λοιπόν το όποιο κυβερνητικό προσωπικό παρέα με πολλούς πολιτικούς, θα γυρίσουν προς τη μεριά των πολιτών, των ψηφοφόρων όλων των πλευρών, και θα πούνε «τι να κάνουμε παιδιά, η κατάσταση είναι τέτοια που θέλουμε δεν θέλουμε θα το καταπιούμε κι αυτό»

Μακάρι να διαψευστώ. Μακάρι ο τραμπούκος να υποχωρήσει. Μακάρι οι φίλοι και σύμμαχοι να παρέμβουν προκαταβολικά. Μακάρι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου να είναι οχυρωμένα μέχρι το λαιμό. Και μακάρι το Αιγαίο να παραμείνει, εσαεί, θάλασσα ιδιοκτησίας ελληνικής!