Στιβ Μπλέιμ στο Gala: «Η ζωή μου πριν και μετά το MTV»

Ο Στιβ Μπλέιμ έγινε γνωστός ως βασικός παρουσιαστής-ρεπόρτερ αλλά και διευθυντής Eιδήσεων του MTV Europe από το 1987 έως το 1994. Ο ρόλος του ως ο δημοσιογράφος που έπαιρνε συνεντεύξεις από τα μουσικά είδωλα της εποχής, δίνοντας φωνή στη μουσική κουλτούρα της Ευρώπης και μια παγκόσμια διάσταση, τον καθιέρωσε ως πρόσωπο-σημείο αναφοράς για τη σχέση ποπ, μουσικής τηλεόρασης και νεότητας. Λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της Paramount Global ότι οι μουσικές εκδοχές του MTV στην Ευρώπη -MTV Music, MTV 80s, MTV 90s, Club MTV και MTV Live- θα διακοπούν στις 31 Δεκεμβρίου 2025, τον συνάντησα στο «Chelsea», το αγαπημένο του στέκι στο Παγκράτι όπου μένει μόνιμα τα δύο τελευταία χρόνια.



Gala: Εζησες την εκρηκτική εποχή όπου το MTV διαμόρφωνε την ποπ κουλτούρα. Για σένα, ποιο ήταν το πραγματικό game changer, η αισθητική των βιντεοκλίπ, η παγκόσμια εμβέλεια ή οι VJs που έγιναν σταρ;

Στιβ Μπλέιμ: Το MTV ένωσε μουσική, πολιτική, ταυτότητα και αίσθηση του ανήκειν για μια ολόκληρη γενιά σε όλη την Ευρώπη. Είχα την τύχη να είμαι μέρος του, ως παρουσιαστής, αλλά και ως συνδημιουργός του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονταν η μουσική, τα νέα και η κουλτούρα σε εκατομμύρια νέους. Η επιρροή του ήταν τεράστια, όχι μόνο μουσικά, αλλά και στην τηλεόραση, το design, τη διήγηση, το branding. Το MTV έκανε τα τραγούδια οπτικά: οι καλλιτέχνες έγιναν brands με δικό τους ύφος, αφήγηση και ταυτότητα. Απέκτησαν αύρα, σχεδόν όπως οι θρύλοι του Χόλιγουντ. Και όλα αυτά μέσα σε τρίλεπτα βίντεο. Η οπτική γλώσσα άλλαξε με ένα στυλ που ακόμα επηρεάζει τη διαφήμιση, τον κινηματογράφο και τα social media. Η παρουσίαση έγινε πιο προσωπική, πιο διαλογική. Εκπομπές όπως το «MTV Unplugged» ή τα πρώτα reality, έσπασαν τους κανόνες. Και το «MTV News» που παρουσίαζα εγώ είχε τεράστια επίδραση. Χωρίς αυτό, η σημερινή ψυχαγωγική δημοσιογραφία ίσως να μην υπήρχε με τη μορφή που ξέρουμε. Σήμερα, το YouTube πήρε τη σκυτάλη. Ομως, υπάρχει διαφορά: το MTV έλεγε: «Αυτό είναι cool». Το YouTube ρωτά: «Τι θέλεις να δεις;». Και αυτό αλλάζει ριζικά τον τρόπο που βιώνεται και διαδίδεται η κουλτούρα.




G.: Πώς ένιωσες όταν πριν από μερικές εβδομάδες ανακοινώθηκε το τέλος του MTV;

Στ.Μπλ.: Δεν ζω στο παρελθόν, αλλά είμαι συνδεδεμένος με μια εποχή εξαιτίας του MTV. Η είδηση μού θύμισε όλα όσα πετύχαμε εκείνη την περίοδο, αλλά και το πού βρίσκομαι σήμερα. Τότε ήμουν σε ένα κανάλι της ποπ κουλτούρας, αλλά εν τω μεταξύ εξελίχθηκα σε ένα δημιουργικό άτομο: έκανα το τηλεπαιχνίδι «Where is the money» που προβλήθηκε σε πολλές χώρες, έχω γράψει δύο βιβλία, καθώς και συμμετάσχει σε πολλά events, σημαντικές συνεντεύξεις κ.ά. Για μένα, όλο αυτό μου θύμισε τι κάνω καλύτερα: είμαι ένα κανάλι επικοινωνίας και προς τα εκεί κατευθύνομαι ξανά. Δεν είμαι στενοχωρημένος, υπάρχουν κι άλλες ευκαιρίες στη ζωή για όλους μας. Το MTV όπως το ήξερα έχει τελειώσει εδώ και καιρό. Αυτή η ανακοίνωση απλώς σηματοδοτεί το τέλος μιας φάσης και την αρχή μιας νέας.




G.: Είχες μιλήσει τότε για τη «θεϊκή αύρα» του Ντέιβιντ Μπόουι, όπως την ένιωσες στη συνάντησή σας. Τι σου δίδαξε εκείνη η εμπειρία σχετικά με το πώς να χτίσεις τη δική σου προσωπικότητα στην οθόνη;

Στ.Μπλ.: Είχα πει ότι κάποτε προσπαθούσα να είμαι ο Μπόουι μέχρι και στο χτένισμα και στις κινήσεις, αλλά συνειδητοποίησα ότι τα είδωλα είναι ο εαυτός τους, όπως μόνο εκείνοι μπορούν να τον εκφράσουν, όχι πρότυπα προς αντιγραφή. Από εκείνη τη συνάντηση έμαθα ότι η αυθεντικότητα είναι πιο δυνατή από τη μίμηση. Το κοινό καταλαβαίνει αν είσαι ο εαυτός σου. Ο Μπόουι ήταν μορφωμένος, στοχαστικός, ευφυής. Μου έδειξε επίσης ότι η ευαλωτότητα είναι μορφή δύναμης: όλοι έχουμε τραύματα και ιδιορρυθμίες. Εγώ δείχνω τις δικές μου, ελπίζοντας ότι έτσι θυμίζω στους άλλους πως βλέπουν έναν αληθινό άνθρωπο.




G.: Η εμφάνισή σου με τη στολή «Elton meets Carmen Miranda» στη συνέντευξη με τον Ελτον Τζον έχει γράψει ιστορία.

Στ.Μπλ.: Είναι από τις αγαπημένες μου στιγμές. Φορούσα μια στολή με μπανάνες και εξωτικά φρούτα στους ώμους, όταν εμφανίστηκε ο Ελτον Τζον - κι εκείνος με ενθάρρυνε να την κρατήσω. Οταν κάποιος περιμένει τον συνηθισμένο σοβαρό δημοσιογράφο, μια αστεία στιγμή διαλύει την καχυποψία. Ο καλεσμένος χαλαρώνει, γίνεται πιο ανθρώπινος, πιο αυθόρμητος. Και το χιούμορ δείχνει ότι δεν παίρνεις τον εαυτό σου υπερβολικά στα σοβαρά. Αν ο άλλος δει ότι μπορείς να γελάσεις με τον εαυτό σου, καταλαβαίνει ότι δεν είσαι εκεί για να τον παγιδεύσεις, αλλά για να ανακαλύψεις κάτι αληθινό.




G.: Η συνέντευξή σου με τη Μαντόνα στην εποχή του «Erotica» θεωρείται μία από τις καλύτερές της.

Στ.Μπλ.: Ο μόνος τρόπος για να πετύχει μια συνέντευξη είναι να προετοιμαστείς.
Ειδικά με τη Μαντόνα, η οποία δεν συγχωρεί τις ανοησίες. Πολλές συνεντεύξεις τότε επικεντρώνονταν εκτός από το άλμπουμ «Erotica» και στο βιβλίο της «Sex» και γενικότερα στην προκλητική πλευρά της. Εγώ όμως την προέτρεψα να μιλήσει για την πολιτική, αισθητική και συναισθηματική βάση του πρότζεκτ. Ηταν μια εποχή που ζούσε μέσα σε κλίμα έντονων αντιπαραθέσεων - «Erotica», «Sex», αντιδράσεις, δημόσια εικόνα, πολιτική, οικειότητα. Οι περισσότερες συνεντεύξεις πρέπει να ιδωθούν μέσα στο πλαίσιο της εποχής τους. Κι εκείνη βρισκόταν σε μια μοναδική φάση, ήταν ταυτόχρονα λατρεμένη και μισητή.




G.: Με τον Μπόι Τζορτζ μίλησες για δύσκολα θέματα, όπως ο εθισμός.

Στ.Μπλ.: Μπορώ να κάνω δύσκολες ερωτήσεις χωρίς να φανώ επιθετικός. Το κλειδί, όμως, είναι να ακούς. Να αφήνεις τις σιωπές να αναπνέουν. Οι άνθρωποι αποκαλύπτονται στις παύσεις, όχι μόνο μέσα απ' τα λόγια τους. Και το κοινό το νιώθει αυτό. Εξάλλου, ο Μπόι Τζορτζ είναι ανοιχτό βιβλίο, αν και κάθε φορά σε διαφορετική σελίδα. Κι αυτό είναι που τον διατηρεί τόσο ενδιαφέροντα ακόμα και σήμερα.



G.: Οταν ο Κερτ Κομπέιν δεν εμφανίστηκε στο στούντιο, κατέληξες να παίρνεις συνέντευξη από τον Κριστ Νοβοσέλιτς, μπασίστα και συνιδρυτή των Nirvana. Πώς το
χειρίστηκες;

Στ.Μπλ.: Το ζητούμενο είναι να είσαι ευέλικτος, οπότε είδα την απουσία του Κομπέιν ως ευκαιρία για μια άλλη καλή συνέντευξη. Φυσικά απογοητεύτηκα που δεν ήρθε ο Κερτ, ιδίως αφού είχα περάσει μόλις ένα λεπτό μαζί του στα MTV Awards την προηγούμενη χρονιά και ανυπομονούσα. Θυμάμαι μια τεράστια ευθεία από Press tents με τους Πίτερ Γκάμπριελ, Μικ Τζάγκερ, Σάρον Στόουν, Ρου Πολ -σαν ουρά λεωφορείου γεμάτη θρύλους-, που ήταν εκεί για μια δήλωση στο MTV, όμως εκείνο το λεπτό με τον Κομπέιν συμβολίζει το πόσο λίγο χρόνο είχαμε για να απολαύσουμε το ταλέντο του.




G.: Εχεις πάρει συνεντεύξεις και από πολιτικές ή πνευματικές μορφές, όπως ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και ο Δαλάι Λάμα. Πώς είχε αλλάξει η προσέγγισή σου περνώντας από τη μουσική στον πολιτικό και πνευματικό κόσμο;

Στ.Μπλ.: Πήγα ντυμένος όπως θα πήγαινα και σε μια συνέντευξη για το MTV- δεν έκανα καμία παραχώρηση σε πολιτικούς, παρότι τότε ήταν αναμενόμενο να φοράς κοστούμι.
Εκπροσωπούσα το κοινό μου. Οι περισσότεροι βέβαια με κοιτούσαν από πάνω μέχρι κάτω. Οχι όμως ο Γκορμπατσόφ ή ο Λάμα. Γνώριζαν ότι θα μιλήσουν με το Μέσο, όχι με το άτομο. Και το MTV είχε τεράστια δύναμη τότε, όλοι ήθελαν να προσεγγίσουν τη νεολαία. Ο Γκορμπατσόφ νοιαζόταν για τη συμμετοχή των νέων στη δημοκρατία. Ο Λάμα ανησυχούσε για τον θρησκευτικό φανατισμό και έβλεπε ήδη από το 1994 πού κατευθυνόταν ο κόσμος. Θυμάμαι κάτι που μου είπε τότε: «Η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά πράγματα» - του άρεσε να επισκευάζει ραδιόφωνα.




G.: Εχεις πάρει συνεντεύξεις από τον Vangelis και τους Stereo Nova. Τι ξεχωρίζει τους Ελληνες καλλιτέχνες όταν δημιουργούν για διεθνές κοινό;

Στ.Μπλ.: Η μουσική δεν έχει σύνορα, αλλά σίγουρα κάθε χώρα έχει το δικό της ηχόχρωμα. Οι Ελληνες καλλιτέχνες σέβονται αυτή τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο τοπικό και το παγκόσμιο. Αυτό κάνει τη ελληνική μουσική μοναδική - το πάντρεμα της δυτικής αρμονίας με την ανατολική καλλιτεχνία. Η πρόκληση είναι να μάθει ο κόσμος να συντονίζεται με την Ελλάδα αντί η Ελλάδα να επανασυντονίζεται με τον κόσμο.

G.: Στιβ, πώς βρέθηκες από τη Μεγάλη Βρετανία στο Παγκράτι και τα μαθήματα ελληνικών;

Στ.Μπλ.: Η Ελλάδα μού φαινόταν πάντα σαν το πρώτο μου σπίτι, όχι το δεύτερο. Πρόπερσι βρέθηκα εδώ για 29η φορά, έπειτα από 27 χρόνια. Στο MTV, όποτε προέκυπτε κάτι στη χώρα, φρόντιζα να το αναλαμβάνω εγώ. Εχω φοβερές αναμνήσεις και καλούς φίλους εδώ. Οπότε το αποφάσισα. Και ξέρω ότι ενσωματώνεσαι ευκολότερα σε μια κοινωνία όταν γνωρίζεις τη γλώσσα. Το Παγκράτι το λατρεύω, δεν μπορώ να με φανταστώ να μένω αλλού. Εχει τόση ζωή, μπορώ να περπατήσω μέχρι το κέντρο της Αθήνας, να δω το ηλιοβασίλεμα στο Καλλιμάρμαρο. Ενας φίλος μού σύστησε το «Chelsea» που έγινε στέκι μου και μου βρήκε κι ένα διαμέρισμα εκεί. Εσύ!



G.: Τι σχεδιάζεις ως κάτοικος Αθηνών, λοιπόν;

Στ.Μπλ.: Αρκετά πράγματα. Ενα από αυτά είναι τα vidcasts σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Κούρο, έναν νέο δημοσιογράφο της ΕΡΤ σε ρόλο παρόμοιο με τον δικό μου στο MTV. Θα προβάλλουμε διεθνώς Ελληνες δημιουργούς