Οι ιδιοκτήτες της βραχονησίδας «Πάτροκλος» ζητούν από το Ελ. Δημόσιο 400.000.000 ευρώ

Στην αντεπίθεση πέρασαν οι ιδιοκτήτες της πολυσυζητημένης βραχονησίδας Πάτροκλος (Γαιδουρονήσι) απέναντι από το Σούνιο. 

Διεκδικούν δικαστικά από  Ελληνικό Δημόσιο λίγο λιγότερο από τα  400.000.000 ευρώ,  λόγω της  δήμευσης της περιουσίας τους που έχει ως αποτέλεσμα να τους προκαλέσει  ανεπανόρθωτη ζημιά, καθώς δεν μπορούν εδώ και δεκαετίες να  πωλήσουν, εκποιήσουν ή   εκμεταλλευτούν της περιουσία τους.

Για την  Οδύσσεια του Πάτροκλου στον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη  έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες και έχουν γίνει εκατοντάδες άκαρπες μελέτες και διαπραγματεύσεις με τρανταχτά ονόματα, όπως είναι  του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, κ.λπ.

Πάντως, όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες για την πώληση της βραχονησίδας έχουν αποτύχει, παρά το παγκόσμιο ενδιαφέρον που κατά διαστήματα έχει εκδηλωθεί, ενώ όπως έντονα λέγεται το διάστημα αυτό  έχει αναζωπυρωθεί  το Ισραηλινό επενδυτικό ενδιαφέρον για τον Πάτροκλο.

Η βραχονησίδα γνώρισε δόξες  το 1997-1998, όταν εκδηλώθηκε έντονο ενδιαφέρον για την αξιοποίησης της και την μετατροπή της στην μεγαλύτερη τουριστική επένδυση της  Μεσογείου ύψους 16 δισ. δολαρίων.      
 
Τα σχέδια προέβλεπαν την κατασκευή  καζίνο με το όνομα «Μίδας», ξενοδοχεία   100.000 κλινών, πάρκα, κ.λπ. 

Το βασικότερο όμως όλων ήταν ότι τα σχέδια  προέβλεπαν  δύο υποθαλάσσιες σήραγγες που θα ένωναν τον Πάτροκλο με το Λαύριο, κάτι που  για την εποχή εκείνη εθεωρείτο πρωτόγνωρο  κολοσσιαίο έργο.

Το επιχειρηματικό ενδιαφέρον είχε εκδηλωθεί  από  ισραηλινό όμιλο τουριστικών επενδύσεων. Η επένδυση αυτή των 16 δις. δολαρίων ουδέποτε ευδοκίμησε καθώς εξελιχθεί σε πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο με την εμπλοκή  του  όνοματος του  Σαρόν. 

Ο Σαρόν είχε κατηγορηθεί στο Ισραήλ, ότι κατόπιν πιέσεων τις οποίες είχε δεχθεί από τον γιο του Τζιλάντ, δωροδοκήθηκε από τον ισραηλινό επιχειρηματία Ντέιβιντ Απελ, για να προωθήσει σχέδιο δημιουργίας τουριστικού θερέτρου στον Πάτροκλο. 

Μάλιστα, την εποχή εκείνη ο Απελ συναντήθηκε 15 φορές με έναν από τους ιδιοκτήτες, τον Πέτρο Γιατράκο, ενώ ταυτόχρονα είχε δρομολογηθεί και μια προσπάθεια   επηρεασμού Ελλήνων πολιτικών για την επίτευξη της συμφωνίας. 

Μέτα την άκαρπη αυτή προσπάθεια, ακολούθησαν   και άλλες  επενδυτικές προτάσεις  (από Σιγκαπούρη,  από Έλληνα εφοπλιστή το 2013 κ.λπ.) οι οποίες τελικά και αυτές δεν ευδοκίμησαν. 

Η  βραχονησίδα Πάτροκλος είναι ακριβώς απέναντι από το Σούνιο στον Σαρωνικό κόλπο. Η  έκταση της ανέρχεται περίπου στα  3.000 στρέμματα  και είναι σε απόσταση μόλις 850 μέτρων από την ξηρά.

Τον Πάτροκλο τον αγόρασε  το 1961 ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Γιατράκος από την Αικατερίνη Μπενάκη-Ξύδη και με την πάροδο των ετών  περιήλθε  σε τρεις κληρονόμους της οικογένειας του δικηγόρου.

Το 1998 ο Πάτροκλος χαρακτηρίστηκε  αρχαιολογικός χώρος (σώζεται οχυρωμένο  στρατόπεδο και πύργος κλασικών χρόνων), αλλά και «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους», ενώ το 1982 η βραχονησίδα υπήχθη  σε ζώνη απόλυτης προστασίας στην οποία απαγορεύεται κάθε είδους δόμηση.

Το περασμένος έτος με υπουργική απόφαση απαγορεύθηκε   ρητά κάθε δικαιοπραξία σε ιδιωτικά νησιά ή νησίδες και σε ακίνητα που βρίσκονται  σε ιδιωτικά νησιά, εφόσον αυτά έχουν χαρακτηριστεί αρχαιολογικοί χώροι.

Δηλαδή, ο  Πάτροκλος «νέκρωσε παντελώς» οριστικά, καθώς  δεν μπορεί  να μεταβιβαστεί, πωληθεί, ενοικιαστεί κ.λπ. 

Προ του αδιεξόδου αυτού η  οικογένεια Γιατράκου προσέφυγε στην Δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι η πλήρης αδράνεια και δήμευση της βραχονησίδας  που έχει γίνει εδώ και δεκαετίες με ενέργειες της Πολιτείας,  στην πραγματικότητα  αποτελεί  «υφαρπαγή και άτυπη απαλλοτρίωση» χωρίς την καταβολή αποζημίωσης. 

Επισημαίνουν ότι  η απαγόρευση πώλησης, μίσθωση, εκμετάλλευσης, κ.λπ., είναι αντίθετη στις επιταγές του Συντάγματος  και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)  που προστατεύουν την περιουσία. 

Παράλληλα, η δήμευση αυτή προσκρούει   και στις διατάξεις του  νόμου 3028/2002 ο οποίος προβλέπει ότι σε περίπτωση ουσιώδους περιορισμού χρήσης ακινήτου καταβάλλεται πλήρης αποζημίωση στον ιδιοκτήτη του.

Την ίδια στιγμή η μακροχρόνια δέσμευση της βραχονησίδας η οποία βρίσκεται σε προνομιούχα τουριστική περιοχή, πλέον του ότι είναι παράνομη, έρχεται σε αντίθεση με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Συμβουλίου της Επικρατείας.
   
Σε περίπτωση που δεν ανακληθούν οι δεσμεύσεις στον Πάτροκλο, τότε ζητούν από τους συμβούλους Επικρατείας να υποχρεώσει το Ελληνικό Δημόσιο  να  καταβάλει πλήρη αποζημίωση για την στέρηση της ιδιοκτησίας τους.
   
Αν δεν γίνει και αυτό, τότε να απαλλοτριωθεί αμέσως η βραχονησίδα και να καταβληθεί το σχετικό τίμημα. 
   
Αλλά και αν ακόμη όλα αυτά δεν γίνουν, τότε ζητούν να ανταλλαγή ο Πάτροκλος με άλλη έκταση του Δημοσίου αντίστοιχης αξίας. 
   
Παράλληλα, η οικογένεια Γιατράκου διεκδικεί να της επιδικαστεί αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 105 του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα  για παράνομη συμπεριφορά των εκπροσώπων του Δημόσιου που της επέφερε εξαιρετικά επαχθή και ανεπανόρθωτη ζημιά.
     
Ακόμη,   διεκδικεί την καταβολή  αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
     
Η αποζημίωση που ζητεί η οικογένεια Γιατράκου να  επιδικαστεί, δεν μπορεί  να είναι κατώτερη της αντικειμενικής αξίας της βραχονησίδας.
   
Η οικογένεια επικαλείται έκθεση πολυεθνικής εκτιμητικής εταιρείας, σύμφωνα με οποία η εμπορική αξία του Πάτροκλου με εξαιρετικά μέτριους υπολογισμούς ανέρχεται στα 392.400.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται η πολλαπλάσια αξία του ακινήτου. 
   
Η δε αντικειμενική αξία της βραχονησίδας υπερβαίνει τα 200.000.000 ευρώ, όπως επικαλούνται στο δικόγραφό τους.