Εκπέμπουν «SOS» οι... αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι!

Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας Independent, που δημοσιεύει έρευνα του Woods Hole Oceonographic Institution (WHOI), υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για μείωση του πληθυσμού των αυτοκρατορικών πιγκουίνων στο μισό, λόγω του λιωσίματος των πάγων από το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη, το γνωστό σε όλους μας «global warming», είναι η αιτία για το λιώσιμο των πάγων. Οι πάγοι λιώνουν με τόσο γρήγορους ρυθμούς, ώστε οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι υπολογίζεται ότι θα αφανιστούν μέχρι το τέλος του αιώνα.

Ούτε μία από τις 45 αποικίες των αυτοκρατορικών πιγκουίνων στην Ανταρκτική δεν θα διασωθεί και, σύμφωνα με τις έρευνες, τα επόμενα 15-20 χρόνια θα αφανιστεί ο μισός πληθυσμός των θηλαστικών αυτών.

«Εάν οι πάγοι στις θάλασσες μειωθούν όπως προβλέπουμε, και συνεχίζουν να επηρεάζουν τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους, όπως και στην περιοχή Terre Adelie, τον 20ό αιώνα, καμία από τις αποικίες τους, ούτε οι νοτιότερες στη θάλασσα Ross, δεν θα μπορούν να παρέχουν καταφύγιο και όλα αυτά μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα» λέει μία εκ των συγγραφέων της επιστημονικής έρευνας, η Dr Stephanie Jenouvrier.

Γι' αυτό μαζί με τους συναδέλφους της θεωρούν οτι το είδος πρέπει πια να χαρακτηριστεί «εκλιπόμενο».

Και ακόμα και αν το χαρακτηρίσουν έτσι, η έρευνα δηλώνει, πως δεν θα αλλάξει αυτό δραματικά το μέλλον του είδους. Απλώς, με άλλου τύπου ενέργειες, θα μπορούσε να μειωθεί η ταχύτητα της εξαφάνισής του.

Για παράδειγμα, καταφύγια στη θάλασσα Ross, αλλά και σωστές πρακτικές ψαρέματος θα βοηθούσαν τους πιγκουίνους να αντέξουν περισσότερο.

Αυτή η μελέτη προκύπτει μετά από έρευνες 50 ετών, στην περιοχή Terre Adelie, στην ανατολική Ανταρκτική, με τους βιολόγους να επιστρέφουν εκεί κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες ώστε να συλλέξουν στοιχεία.

«Το να ονομάσουμε τον Αυτοκρατορικό Πιγκουίνο «εκλιπόμενο είδος» αντανακλά την επιστημονική εκτίμηση των απειλών που αντιμετωπίζει το Ανταρκτικό οικοσύστημα κάτω από τις αλλαγές του κλίματος» δήλωσε ο Hal Caswell, διπλωματούχος του WHOI και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Amsterdam.

«Όταν ένα είδος κινδυνεύει, τότε διορθώνοντας άλλα πράγματα, μπορούμε να το βοηθήσουμε με ποικίλους τρόπους, που ίσως να μην είναι εμφανείς από την αρχή» συμπλήρωσε.