Εξόριστοι του Δημήτρη Κατή- Η μεγαλύτερη ροκ/μέταλ μπάντα στην Ελλάδα

Το 1989 ο νεαρός τότε συνθέτης, στιχουργός και κιθαρίστας, Δημήτρης Κατής, ιδρύει το συγκρότημα Εξόριστοι, στα Βριλήσσια της Αττικής. Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ «σπάει» όλα τα κατεστημένα της ροκ και μέταλ στην Ελλάδα και γράφει ιστορία στον χώρο αυτό της μουσικής. Πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά ο ελληνικός στίχος πλαισιώνει την hard rock και heavy metal μουσική. Η ιδέα είναι του Δημήτρη που πιστεύει στην απόλυτη μελωδικότητα της ελληνικής γλώσσας. 

Δεύτερη μεγάλη καινοτομία του είναι ο επικός ήχος, πρωτόγνωρος όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, με μικρο-εξαιρέσεις στο εξωτερικό που όμως είναι εντελώς διαφορετικές ηχητικά και στιχουργικά  από το μουσικό δημιούργημα του Κατή. Ο όρος «epic metal» καθιερώνεται παγκοσμίως από τον Δημήτρη Κατή και τους δικούς του Εξόριστους, μέχρι τότε κυριαρχούσε ο όρος power metal. Tρίτη καινοτομία του Δημήτρη είναι, η θεματολογία των στίχων, που είχε να κάνει με την μυθολογική, και ιστορική Ελλάδα, με τρόπο όμως πάντοτε παραβολικό, που παρέπεμπε διαχρονικά στη σύγχρονή μας εποχή. Χαρακτηριστικά, πολλοί είναι οι οπαδοί που χαρακτηρίζουν το κομμάτι «Σύνορα Παντού» ως «προφητικό» για την σημερινή κοινωνική και ηθική κατάσταση της χώρας και του κόσμου. 



Το τραγούδι «Κάνω Μια Ευχή» φέρνει την πλατίνα στον συνθέτη για πωλήσεις πέραν των 70.000 την εποχή του 90. Σήμερα ο πλατινένιος δίσκος δεν ξεπερνά τις 3 με 5.000 αντίτυπα. Πρώτη Ροκ /Μεταλ μπάντα στην ιστορία της ροκ στην Ελλάδα που κατακτά πλατινένιο δίσκο. Ουσιαστικά, οι Εξόριστοι, μαζί με την πρώτη τηλεοπτική heavy metal εκπομπή του Δημήτρη Κατή στην ΕΡΤ, “Metalmania”, καθιερώνουν επιτέλους το Heavy metal στην Ελλάδα, και με έναν καθαρά progressive ήχο. 

Ο αείμνηστος Μάνος Ξυδούς τότε προτείνει στον Δημήτρη, να γίνει ο κιθαρίστας ενός νέου γκρουπ, που αργότερα θα έπαιρνε το όνομα «Πυξ Λαξ». Ο Δημήτρης σεβόμενος τη φιλία του με τον Μάνο, απέρριψε την πρόταση υποστηρίζοντας την σταθερότητα της θέσης του στο εντελώς διαφορετικό δημιούργημά του. Κι έτσι οι Εξόριστοι κατέκτησαν τον τίτλο της μεγαλύτερης metal/rock μπάντας στην Ελλάδα, πράγμα που προξένησε φυσικά τον φθόνο και την ζήλεια – ως είθισται – σε κάθε καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνον. 

Μια ακόμη καινοτομία στη μουσική του Δημήτρη ήταν και η μεσαιωνική/κλασσική/αναγεννησιακή ατμόσφαιρα των τραγουδιών που πολλά από αυτά ερμηνεύτηκαν από μεγάλες ορχήστρες, όπως εκείνη της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Κιέβου στην Ουκρανία με πρώτη μετάδοση στο NPR, το αμερικανικό δημόσιο ραδιόφωνο. Αν και οι στίχοι ελληνικοί, το συγκρότημα έχει fans και believers σε Αργεντινή, Παναμά, Μεξικό, Γερμανία και Ουκρανία. Οι πολύ φανατικοί οπαδοί θυμίζουν μία cult ομάδα που σέβεται τις αρχές των ιδεών, που φυσικά ο καθένας τις «μεταφράζει» με δικό του τρόπο, και ακολουθούν την μπάντα σε κάθε εκδήλωσή της. 

Μετά το επικό live του 2015 σε ένα κατάμεστο «Κύτταρο» και αφού είχε προηγηθεί η tour το 2014, οι Εξόριστοι επέστρεψαν πάλι φέτος με μια μεγαλειώδη εμφάνιση στις 20 Γενάρη 2017, στο «Κύτταρο» πάλι, με ένα τέλειο κοινό που τραγουδούσε όλα τα κομμάτια της μπάντας. Ο χώρος θύμιζε γήπεδο αφού ήταν άφθονα τα καπνογόνα και οι σημαίες των οπαδών καθώς κα εκατοντάδες τύπου κεριών έδιναν μια έντονη επική εικόνα στο ακουστικό σύνολο της ερμηνείας. Μπάντα και κοινό σε πλήρη σύνδεση. Χαρακτηριστικό, η πλειονότητα του κόσμου ήταν νέοι μεταξύ 19 και 30. Πράγμα που δηλώνει την πετυχημένη συνταγή του Κατή για μια αέναη διαχρονικότητα. 
Μετά και τα δυο lives, και κυρίως στην Αθήνα, έγινε, ένα άνευ προηγουμένου, αδιαχώρητο στα backstage, με τον κόσμο υπομονετικά σε μια συντεταγμένη ουρά να περιμένει να φωτογραφηθεί με τον Δημήτρη και την υπόλοιπη μπάντα. Οι Εξόριστοι επίσης υπομονετικά – αν και κουρασμένοι – με τέλεια διάθεση, χαμόγελα και πειράγματα ευχαρίστησαν έναν προς έναν υπογράφοντας αυτόγραφα και βγάζοντας φωτογραφίες.  Εννέα μέρες μετά, στις 29 Γενάρη 2017, οι Εξόριστοι εμφανίζονται στην Θεσσαλονίκη και το γνωστό “Eightball”. Ο κόσμος παντού τραγουδά εκστασιασμένος τα κομμάτια που εδραίωσαν την μπάντα. 



Στα φωνητικά, η καταπληκτική επιλογή του Δημήτρη Κατή, ο τενόρος Φίλιππος Μοδινός, γιός του αειμνήστου βαρυτόνου Τζών Μοδινού. Μια φωνή που δένει απόλυτα στις επικές συνθέσεις του Δημήτρη Κατή, ο μόνος τραγουδιστής έως τώρα που αποδίδει ζωντανά, τα δύσκολα κομμάτια έτσι ακριβώς όπως πρέπει! Στο μπάσο, ο Αμερικανός από το Los  Angeles, Rich Melville,  μια καθαρά ροκ φυσιογνωμία βγαλμένη από την ιστορία της ροκ. Στα πλήκτρα, ένας πλήρως καταρτισμένος και fan της μπάντας – πριν την είσοδό του στο γκρουπ – Στέλιος Μαργαριτόπουλος. Χαρακτηριστικό το τεχνικό speedy σόλο, κυρίως στην εισαγωγή του κομματιού «Σύνορα Παντού». Στη δεύτερη κιθάρα, ο νέο-εισελθών, Γιώργος Αποστολόπουλος (George Alpha), ο πιο νέος ηλικιακά, φυσιογνωμία συνετή και με σεβασμό, γνωρίζοντας ακριβώς που παίζει και ποιες είναι βαριές απαιτήσεις του Δημήτρη Κατή και η ιστορία της μπάντας. Στις συγκεκριμένες εμφανίσεις, στα τύμπανα έπαιξε ένα παλαιότερο μέλος της μπάντας από τη δεκαετία του 90, ο Αντώνης Ασπρόπουλος. Ενώ στον ήχο ήταν ένα ακόμη παλιό μέλος της μπάντας, ο πρώην μπασίστας του γκρουπ, Χάρης Γερουλάκης.



Το 1994, οι Εξόριστοι εμφανίστηκαν στο μεγαλύτερο βαλκανικό φεστιβάλ “Gitariada” στο Ζάγετσαρ του Βελιγραδίου στην Σερβία. Έπαιξαν μπροστά σε ένα ένθερμο κοινό 40 χιλιάδων. Την κάθε χώρα εκπροσωπούσε μια αντίστοιχη μπάντα, η πρόταση έγινε απευθείας και κατευθείαν στους Εξόριστους. Να σημειώσουμε, ότι η συναυλία έλαβε χώρα στο μέσο ενός καταστροφικού εμφυλίου μεταξύ Σερβίας και Βοσνίας. Επίσης, ο Δημήτρης Κατής απέρριψε την πορεία προς το Βελιγράδι μέσα από τα Σκόπια, ώστε τα διαβατήρια να μην σφραγιστούν με τον ψευδο-όρο «Μakedonia». Έτσι «ταλαιπώρησε» το γκρουπ κάνοντας μια τεράστια παράκαμψη από Βουλγαρία και Ρουμανία σε επικίνδυνους δρόμους.
Οι Εξόριστοι μένουν στην ιστορία ως κλασσική, ιστορική και θρυλική μπάντα, ο κόσμος το ξέρει και γι αυτό συνέχεια όλο νεώτεροι ακολουθούν το σχήμα. Να προσθέσουμε επίσης ακόμη ένα γεγονός, πως είναι η μόνη μέταλ/ροκ μπάντα στην Ελλάδα που γεμίζει από μόνη της με κόσμο το κάθε χώρο στον οποίον εμφανίζεται. Δε χρειάζεται – όπως συνήθως κάνουν άλλοι – να μαζεύονται 4 και 5 μπάντες ώστε να αυξηθεί η προσέλευση.



Η πρόσφατη εμφάνιση φέτος στην Αθήνα και στο «Κύτταρο», αλλά και στην Θεσσαλονίκη, καθώς και η επιστροφή του Δημήτρη από μια επιτυχημένη πορεία στην Αμερική με πολλές βραβεύσεις και διακρίσεις, σηματοδοτεί την εξέλιξη της μπάντας και την υπόσχεση της όχι μόνον για νέο άλμπουμ, που όλοι περιμένουν τόσο καιρό, αλλά και τη δυναμική συνέχιση στις ζωντανές εμφανίσεις της και την επιστροφή της ποιοτικής ροκ και μέταλ στο προσκήνιο.

Να σημειώσουμε τα πιο σπουδαία τραγούδια που ερμηνεύτηκαν φέτος στα 2 μεγάλα Lives σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη: «Εξόριστοι, Κάνω Μια ευχή, Αναμέτρηση Τελική, Δόξα και Τιμή, Σύνορα Παντού, Άννα, Το Σπαθί του Νικητή, Ιαχές Θριάμβου» και πολλά άλλα. Το show των Εξόριστων διαρκεί το λιγότερο 2 ώρες γεμάτες προς την ικανοποίηση του κόσμου που λατρεύει την μπάντα.