18 σημεία για μια βόλτα στο Τρίγωνο

Ο 11ος περίπατος των atenistas στην Αθήνα - OPEN WALK ATHENS #11: Τρίγωνο Αθήνας- ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή με ιδιαίτερη επιτυχία. Αλλά, ο περίπατος άφησε μια υπέροχη κληρονομιά. Έναν οδηγό. Με 18 ξεχωριστά σημεία στο Ιστορικό Τρίγωνο της πρωτεύουσας.

Για όλους όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν την εμπειρία του περιπάτου ο οδηγός των 18 σημείων μπορεί να τους αποζημιώσει …

1.
2 πρώην γραφεία, νυν διαμέρισμα στον 6ο (Νικίου 17 & Αιόλου, 6ος)
Το διαμέρισμα βρίσκεται σε ένα μοντέρνο, εξαώροφο κτίριο γραφείων, στη μαρμάρινη είσοδο του οποίου αναγράφονται ο πολιτικός μηχανικός, Κώστας Β. Θανόπουλος, και το έτος ανοικοδόμησης, 1957. Βασικό χαρακτηριστικό του κτιρίου είναι η τριπλή όψη του που καθορίζεται από τις οδούς Αιόλου, Χρυσοσπηλιωτίσσης και Νικίου. Πολλοί το παρομοιάζουν με το θρυλικό κτίριο της Νέας Υόρκης, το Φλατάιρον, το οποίο έχει επίσης τριγωνική κάτοψη και αποτελεί ορόσημο για τη μεγαλούπολη. Το κτίριο ήταν κάποτε γεμάτο από επαγγελματίες και μικροβιοτέχνες, ενώ τώρα σιγά σιγά μετατρέπεται σε κτίριο διαμερισμάτων. Στον τελευταίο όροφο θα μπορέσουμε να δούμε ακριβώς τη διαμόρφωση δύο γραφείων σε διαμέρισμα. Η κατασκευή είναι στο στάδιο της ολοκλήρωσης.

2.
Athens4 Hotel (Πολυκλείτου 4)

Η οδός Πολυκλείτου, που φέρει το όνομα του γλύπτη του μέτρου και της συμμετρίας από την κλασσική αρχαιότητα, για πολλά χρόνια έσφυζε από ζωή, με μεγάλη επαγγελματική και εμπορική δραστηριότητα σχετική με την κλωστοϋφαντουργία ήδη από το 1930. Μέσα στο πολυσύχναστο και πολύβουο κέντρο της πόλης, εδώ βρίσκονταν βιοτεχνίες και καταστήματα υφασμάτων και ειδών μοδιστρικής που προμήθευαν επαγγελματίες και ιδιώτες με υφάσματα, κρόσσια, δαντέλες, κορδόνια, κουμπιά. Με την συρρίκνωση της βιομηχανίας υφάσματος από τη χώρα και την αλλαγή των συνηθειών των καταναλωτών, όπως η στροφή στο πρετ-α-πορτέ, πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν και άλλες οδηγήθηκαν σταδιακά στις εισαγωγές των ειδών αυτών από το εξωτερικό και το λιανεμπόριο. Εως τη δεκαετία του 1980, στον αριθμό 4 στεγαζόταν η εταιρεία ΜΟΔΑ ΑΕ.
Σήμερα, το λιτό βιομηχανικό κτίριο στεγάζει ένα κομψό ξενοδοχείο μπουτίκ που προσφέρει ξεχωριστό σχεδιασμό και ενσωματώνει στη διακόσμησή του εκλεκτά υφάσματα και στοιχεία αποδίδοντας έτσι σεβασμό στο παρελθόν και την ιστορία της περιοχής και του κτηρίου.

3.
Metapolis / μεσοπολεμικό κτίριο (Καΐρη 6)
Πρόκειται για ένα κτίριο/στοά. Σχεδιασμένο έτσι ώστε η κίνηση του δρόμου από την οδό Καϊρη να εισέρχεται εντός του κτιρίου, να συνεχίζει ανεμπόδιστα στον όροφο και ταυτόχρονα στο μικρό αστικό κενό προς την οδό Πολυκλείτου. Το υπόγειο ήταν κάποτε το μεγαλύτερο κέντρο ηλεκτρολογικού εξοπλισμού ενώ στο ισόγειο μαζί με τα καταστήματα γενικού εμπορίου βρίσκεται το ιστορικό οπλοδιορθωτήριο της οικογένειας Παπαϊωάννου. Στους ορόφους ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να βρει μικρές βιοτεχνίες και εργαστήρια, ενώ αν κανείς συνεχίσει στη στοά προς την οδό Πολυκλείτου θα βρεί τα καταστήματα με είδη συσκευασίας το ένα δίπλα στο άλλο.
Στον 3o όροφο βρίσκεται ο χώρος του Metapolis όπου και μπορείτε να δειτε την έκθεση “10 χρόνια φωτογραφικής ομάδας Μetapolis” που τα κλείνει φέτος.

4.
Πολυκατοικία του ‘50, Μπορούμε, βεράντα (Καΐρη 2, 5ος )
Εξαώροφη πολυκατοικία σε σχέδια των Ν. Ιμπριάλου και Ν. Σακελλαρόπουλου. Την κατασκευή, η οποία ξεκίνησε το 1954 και ολοκληρώθηκε το 1957, ανέλαβε ο αρχιτέκτονας-μηχανικός Τσίλης. Το 2004 έγινε ανακαίνιση των κοινόχρηστων χώρων και της εξωτερικής πόρτας. Στο υπόγειο είχε γίνει πρόβλεψη για καταφύγιο σε περίπτωση βομβαρδισμού, γι’ αυτό και έχει χρησιμοποιηθεί έξτρα μπετόν. Το 1960 είχε τα γραφεία της εδώ η Siemens και σήμερα η μη κερδοσκοπική οργάνωση “Μπορούμε” (στον 5ο όροφο). Το “Μπορούμε” είναι μία μη κερδοσκοπική οργάνωση με σκοπό τον περιορισμό της σπατάλης φαγητού και την καταπολέμηση του υποσιτισμού στην Ελλάδα. Από το 2012 έχουν περισώσει και προσφέρει συνολικά πάνω από 18 εκατομμύρια μερίδες φαγητού σε εκατοντάδες κοινωφελείς φορείς όλης της Ελλάδας.

5.
Abhaya Yoga Home (Αιόλου 43, 3ος)
Το κτίριο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μορφολογίας κτιρίου γραφείων της δεκαετίας του ’60, με γραφεία στους ορόφους κι εμπορικά καταστήματα στο ισόγειο. Η όψη έχει διαμορφωθεί με τοιχοπέτασμα και είναι οργανωμένη με διαδοχικά ανοίγματα. Στο ισόγειο υπάρχει στενή, μονόπλευρη στοά. Το Abhaya Yoga Home δημιουργήθηκε πρόσφατα από το NYSY Studios, το οποίο λειτουργεί στο Σύνταγμα από το 2004. Και οι δύο χώροι λειτουργούν ως τόποι συνάντησης και πρακτικής μιας μεγάλης κοινότητας ανθρώπων με αγάπη για τη γιόγκα και το πιλάτες, όπου μπορείτε επίσης να νοιώσετε τα πολλαπλά οφέλη του διαλογισμού και άλλων εναλλακτικών θεραπειών.

6.
Retrosexual (Αγίας Ειρήνης 3)
Ενα από τα πρώτα κτίρια μετά την απελευθέρωση που έχει αποκατασταθεί στο πλαίσιο της αυθεντικότητας και αναπτύσεται σε 3 επίπεδα αυτό το vintage shop με έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, φωτιστικά, χαλιά, ρούχα και μια εντυπωσιακά μεγάλη συλλογή από μηχανές polaroid, όλα σε λειτουργία και άψογη κατάσταση, είναι μερικοί από τους θησαυρούς που θα δείτε εκεί. Ο χώρος δημιουργήθηκε από τον βιομηχανικό σχεδιαστή Joe Pe, φανατικό συλλέκτη που ήθελε ένα χώρο να εκφράσει αυτό το πάθος δημιουργώντας αυτό το ιδιαίτερο κατάστημα. Η περιοχή του κέντρου της Αθήνας ήταν η πιο κατάλληλη γι’ αυτήν του την κίνηση και το μαγαζί του που παρουσιάζει αντικείμενα από τους τρεις τελευταίους αιώνες περιλαμβάνει αντικείμενα βιομηχανικόυ design από όλο τον κόσμο.
Στο υπόγειο του καταστήματος μην αμελήσετε να θαυμάσετε την έκθεση αυθεντικών ελληνικών συσκευασιών.

7.
Στοά Κουρτάκη, Βιβλιοπωλείο Φωταγωγός -Εκδόσεις Ροδακιό (Κολοκοτρώνη 59Β -βάθος στοάς Noel)
Η στοά Κουρτάκη βρίσκεται μεταξύ Κολοκοτρώνη και Λίμπονα και είναι στην πραγματικότητα το πέρασμα που δημιουργούν δύο κτίρια κτισμένα το 1880 και 1928. Πλέον δεν οδηγεί κάπου, καθώς βρίσκεται εκεί το μπαρ Noel και στο βάθος το φιλόξενο βιβλιοπωλείο Φωταγωγός και οι εκδόσεις Ροδακιό. Η στοά είναι πάντα γεμάτη από χαρούμενο κόσμο – έχει και το όνομα και τη χάρη. «Ανήκε στην οικογένεια Κουρτάκη, και ήταν η έδρα γραφείων της ομώνυμης οινοποιίας (στη γνωστή με τη ρετσίνα). Οι φήμες λένε πως ο πατέρας Κουρτάκης το 1928 ήταν παντρεμένος με μία Γαλλίδα, την Ανιές. “Η Ανιές πάρκαρε την Jaguar μέσα στη στοά και πήγαινε βόλτες με το άλογό της μέχρι την Ακρόπολη” μας λέει η κ. Τζούλια Τσιακίρη, διευθύντρια των εκδόσεων Ροδακιό. Παράλληλα, περιμετρικά της στοάς υπήρχε ένας μικρόκοσμος με μαγαζάκια, όπως καφενεία, κουρεία, κορδελάδικα, κ.ά. Σήμερα, το βιβλιοπωλείο “Φωταγωγός” είναι ένα ενεργό πολιτιστικό κύτταρο της πόλης και συχνά φιλοξενεί ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις και εκθέσεις φωτογραφίας από νέους καλλιτέχνες, ενώ στις προθήκες του φιλοξενούνται βιβλία και εκδόσεις ιδιαίτερου περιεχομένου.

8.
Δερματουργείο (Ρόμβης 32, υπόγειο)
Το υπόγειο ενός κτιρίου του 1896 φιλοξενεί έναν ιδιαίτερο κόσμο δύο δημιουργών: του Παναγιώτη Δρακόπουλου που διατηρεί δερματουργείο και φτιάχνει ξεχωριστής επιμέλειας δερμάτινες τσάντες και του Θοδωρή Καλαγάνη που δημιουργεί καλλιτεχνήματα από μέταλλο, ξύλο, μάρμαρο και είχε από το 1971 το εργαστήριο του σε διάφορους δρόμους της περιοχής (Χαβρίου, Πραξιτέλους, Ρόμβης).
Το ιδιαίτερο αυτό υπόγειο φέρει ιστορία 125 χρόνων και σημεία του μοιάζουν απαράλλακτα, ιδίως η πέτρινη τοιχοδομή του με τα πολλά επίπεδα αλλά και τα χοντρά δοκάρια ενός αιώνα που φέρουν ανάγλυφα στην όψη τους το πέρασμα του χρόνου. Στο παρελθόν, το υπόγειο αυτό ήταν ο χώρος απομόνωσης για τον ποιητή της οικογένειας που κατέβαινε εδώ για να συγκεντρωθεί αλλά και να φέρει νερό μιας και στο υπόγειο αυτό υπήρχε και πηγάδι! Αργότερα χρησιμοποιήθηκε από εμπόρους της περιοχής κυρίως ως αποθήκη.

9.
Μεσοπολεμική πολυκατοικία – “Πριγκιπώ” (Κολοκοτρώνη 34, 3ος)
Mεσοπολεμική μοντερνιστική πολυκατοικία κτισμένη των δεκαετία του ’30. Στην όψη του το μακρόστενο μπαλκόνι στον 1ο όροφο υπογραμμίζει το κατώφλι και αποτελεί βάση για τους μικρούς προβόλους. Τα στηθαία κάνουν συμπαγή τα μπαλκόνια που άλλοτε θα είχαν περίτεχνα κιγκλιδώματα και τα τελειώματά τους υπογραμμίζονται από το ελάχιστο γραμμικό μεταλλικό τελείωμα. Χαρακτηριστικά στοιχεία στο εσωτερικό του κτιρίου είναι το ασανσέρ εποχής με διατηρημένο το κέλυφός του, οι μαρμάρινες σκάλες, το ρόδινο χρώμα στα μωσαϊκά με τους σχεδιασμένους αρμούς, αλλά και η κομψή και ανάλαφρη μεταλλική σκάλα υπηρεσίας, ένα σύνολο που λειτουργεί ως υπόμνηση των λεπτών αισθημάτων και όχι των εντυπωσιακών φωνών.

10.
Κτίριο 70s – σχολή TangοSteps (Αγίου Μάρκου 11, 6ος)
Τυπικό κτίριο γραφείων της δεκαετίας του ’70, με τοιχοπέτασμα στην όψη και διακριτά ύψη ορόφων. Στο ισόγειο υπάρχει ευρύχωρη εσωτερική στοά όπου αναπτύσσονται διαδοχικά εμπορικά καταστήματα ενώ στους ορόφους κυριαρχούν τα γραφεία. Στον 6ο όροφο βρίσκεται η σχόλη TangoSteps που μυεί τους μαθητές της στο αργεντίνικο tango, το οποίο είναι κυρίως ένα συναίσθημα που χορεύεται. Χορεύοντας κανείς tango μαθαίνει να δημιουργεί και να εκφράζεται ελεύθερα αλλά και να είναι σε απόλυτη αρμονία με τον.
11.
Τσιγκογραφείο – Χρυσοτυπείο Χατζηιωάννου (Χρυσοσπηλιωτίσσης 7, 3ος)
Η επιχείρηση ιδρύθηκε το 1946 από τον Π. Χατζηιωάννου, ο οποίος υπήρξε υπάλληλος του πρώτου τσιγκογράφου στην Ελλάδα. Η καλύτερη περίοδος της επιχείρησης ήταν από 1990 έως το 2005. Έχει σταθερή πελατεία λόγω αυτής της 70χρονης πορείας στον χώρο, αλλά και λόγω της ιστοσελίδας που διατηρεί http://www.xatzioannou.gr. Κάποιες από τις εργασίες τους είναι χρυσοτυπία και πυρογραφία για κουτιά, κλισέ και μήτρες για τυπογραφία, μετάλλια και πλακέτες απονομών, σήματα για πέτα. Επίσης, δημιουργεί κοσμήματα και διακοσμητικά που αγοράζονται από ιδιώτες. Στο τσιγκογραφείο γίνεται, επίσης, χάραξη σε ατσάλι και φωτοχάραξη σε ασήμι, που δίνει και μια μοναδικότητα στο τελικό αποτέλεσμα λόγω των ελαχίστων αντιτύπων. Από τις 70 επιχειρήσεις που υπήρχαν εκείνη την εποχή στην Αθήνα, λόγω της αλλαγής της τεχνολογίας, ο αριθμός αυτός έχει συρρικνωθεί σε μόλις 9 σε ολόκληρη την Ελλάδα.
12.
Κτίριο πρώην χαρτεμπορίας (Χρυσοσπηλιωτίσσης 3)
Ιστορικό κτίριο της δεκαετίας του ’20 και ένα από τα ελάχιστα δείγματα αθηναϊκού εκλεκτικισμού που πιθανολογείται ότι αρχικά ανήκε στην οικογένεια Τσάτσου. Υπάρχουν ενδείξεις ότι χρησιμοποιούταν ως κατοικία, ενώ άλλες πηγές αναφέρουν ότι εκεί φυλάσσονταν οι άμαξες της οικογένειας. Το 1963 στο ισόγειο και στον ημιώροφο άνοιξε η αποθήκη χάρτου “Α&Β Σπηλιωτόπουλος” όπου και παρέμεινε ως το 2000, ένα από το καλύτερα και γνωστότερα καταστήματα στο είδος του. Οι δύο πάνω όροφοι στέγαζαν επαγγελματικά γραφεία. Το κτίριο ανήκει στο Ίδρυμα Χατζηκώνστα (ορφανοτροφείο) και είναι κληροδότημα, πράγμα που σημαίνει πως η αξιοποίησή του έχει “κολλήσει” στη γραφειοκρατία. Το γραφείο του Εμπορικού Τριγώνου φρόντισε να ανοίξει και να καθαριστεί το κτίριο για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια, και το “λειτουργεί” ως χώρο εκθέσεων τέχνης.
Την συγκεκριμένη περιόδο φιλοξενείται η έκθεση φωτογραφίας “Ζωντανή ιστορία του Τριγώνου – οι άνθρωποί του”. Παλαιοί και νέοι έμποροι, καταστηματάρχες, δημιουργοί και εκπρόσωποι φορέων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μπαίνουν στο κάδρο σπουδαστών φωτογραφίας.

13.
Μεσοπολεμικό κτίριο / ατελιέ ζωγράφου (Πραξιτέλους 33)
Η αθηναϊκή αυλή στρέφεται καθ’ ύψος σε ένα κέλυφος του μοντέρνου κινήματος στα χρόνια μεταξύ ’20-’30. Η αδρή εξωτερική όψη με πελεκητό σοβά (αρτιφισιέλ) και το χρώμα μέσα στη μάζα του κονιάματος δεν τυφλώνει στο αττικό φως. Η γωνία του κτιρίου δεν θα μπορούσε να είναι αδιάφορη στις ροές της πόλης, «σβήνει» προς τη διασταύρωση του οδικού δικτύου με καμπύλη η οποία τονίζεται από τα ανοίγματά της. Το στέγαστρο προς το δρόμο προστατεύει την εμπορική κίνηση του δρόμου προς τα ισόγεια καταστήματα, ενώ στο εσωτερικό του κτιρίου βρίσκεται ένας δεύτερος εμπορικός δρόμος. Από ένα κατώφλι μπαίνεις στην καρδιά του κτίσματος, στο αίθριο, το οποίο καλύπτεται με μια ιδιαίτερη μεταλλική κατασκευή ραδινών διατομών και μη διαπερατών υαλοπινάκων που διαχέουν ομοιόμορφα το φως σε όλο το ύψος. Στους πάνω ορόφους ανεβάζει το κυκλικό κλιμακοστάσιο, ενώ γύρω από το αίθριο κινείται ο διάδρομος, πάνω στον οποίο βρίσκονται όλα τα μικρά γραφεία που μοιράζονται τους κοινούς χώρους υγιεινής. Παλαιότερα, κάθε μικρό γραφείο ήταν κι ένα ραφτάδικο αντρικών ρούχων που συν-λειτουργούσε το ένα δίπλα στο άλλο. Σήμερα τα μικρά γραφεία ενώνονται και γίνονται εργαστήρια ή μεγαλύτερα γραφεία, αλλά πάντα κοιτούν προς το γεωμετρικό αίθριο.

Tree In Blossom
Πραξιτέλους 37, 2ος
14Κτίριο γραφείων της δεκαετίας ‘70, στενής όψης, με εμπορικό κατάστημα στο ισόγειο, γραφεία στους ορόφους κι εσοχή στο δώμα. Η πρόσοψη διαμορφώνεται με συνεχή ανοίγματα, τα οποία βρίσκονται σε σχετικό βάθος από την τελική επιφάνεια, σχηματίζοντας έτσι έντονα ορθογώνια πλαίσια σε όλο το πλάτος της οικοδομής. Στον 2ο όροφο βρίσκεται το εργαστήριο κατασκευής κοσμημάτων Tree in Blossom άνοιξε πριν από 12 χρόνια στο κέντρο της Αθήνας από την Νεφέλη Καριοφύλλη . Έκτοτε η “θεματολογία” δεν έχει αλλάξει και πολύ… Το ζωικό βασίλειο, τα τάματα και διάφορα στοιχεία της ελληνικής παράδοσης είναι τα βασικά στοιχεία των κοσμημάτων. Τα υλικά που χρησιμοποιoύνται είναι κυρίως μπρούτζος οξειδωμενος και χαραγμένος στο χέρι, υφάσματα και ασήμι. Φυσικά θα πρέπει να αναφέρουμε πως το μόνιμο “χάος” του φιλόξενου εργαστηρίου αυξάνει την έμπνευση και την δημιουργικότητα!
Στο 3ο όροφο υπάρχει ατελιέ ζωγράφου.

15.
Αμπαζούρ Περβολαράκης(Ευριπίδου 1)
Πριν από 60 χρόνια, δημιουργείται το πρώτο κατάστημα “Αμπαζούρ Περβολαράκης” μιας και επί εποχής Λάμψα, οι πλούσιες οικογένειες που ζούσαν στη Μ. Βρετανία ήθελαν κάτι μοναδικό για τα δωμάτιά τους. Τα αμπαζούρ που κατασκευάζονταν από τότε ήταν μοναδικά και χειροποίητα, αλλά κυρίως η όλη κατασκευή ήταν επιλογή του πελάτη, από το σχήμα του μέχρι το ύφασμα και το σχέδιο. Η επιχείρηση είναι οικογενειακή και ο γιος Περβολαράκης σήμερα βρίσκεται διαρκώς στο εργοστάσιο ως υπεύθυνος παραγωγής και επιβλέπει με προσοχή όλα τα στάδια δημιουργίας. Όλα είναι χειροποίητα, από τη συρματουργία μέχρι το ράψιμο του καπέλου, ενώ το κατάστημα φημίζεται για τις προτάσεις του σε επίπεδο αισθητικής και διακόσμησης. Μέχρι σήμερα, τα πάντα είναι επιλογή του πελάτη ενώ τα υφάσματα είναι εισαγωγής και προσεγμένα έτσι ώστε ν’ αναδεικνύουν το αμπαζούρ, αλλά και να επιτυγχάνουν τον κατάλληλο φωτισμό. Στη βιτρίνα του μαγαζιού βρίσκεται η πρώτη ραπτομηχανή Singer του εργοστασίου. Την ημέρα του περιπάτου θα παρουσιαστούν κάποια από τα στάδια κατασκευής του αμπαζούρ, καθώς και αμπαζούρ που έχουν “πρωταγωνιστήσει” σε παλιές ελληνικές ταινίες.

16.
Νεοκλασσικό κτίριο – Γραφεία Nelios & Axia Hospitality (Aγίου Μάρκου 29, 1ος)
Το κτίριο οικοδομήθηκε κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Περί το 1905-1910 αποτυπώθηκε σε μια εξαιρετική φωτογραφία της οδού Αιόλου, όπου διακρίνεται ότι στέγαζε στο ισόγειο το πιλοπωλείο Τσίλια. Μέχρι την εποχή εκείνη (τουλάχιστον) ήταν διώροφο, ενώ αργότερα αφαιρέθηκαν τα κολωνάκια της επίστεψης και προστέθηκε άλλος ένας όροφος. Μεταξύ των ετών 1995-1997 πραγματοποιήθηκε ευρύτατης έκτασης αποκατάσταση-ανακαίνιση. Από το 2016, στον 1ο όροφο, συστεγάζονται οι εταιρείες Nelios και Axia Hospitality, που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό. Η διεθνώς βραβευμένη Nelios είναι η μόνη εταιρεία στην Ελλάδα που καλύπτει πλήρως το φάσμα του digital marketing για ξενοδοχεία και τουριστικές επιχειρήσεις, ενώ η πολυβραβευμένη Axia Hospitality εξειδικεύεται στη διαχείριση ξενοδοχειακών κρατήσεων και θεωρείται μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες στο χώρο του τουρισμού, με περισσότερα από 90 ξενοδοχεία σε 25 προορισμούς. Ανοιχτό 11:00 – 14:30

17.
The Cube Athens +ταράτσα (Αιόλου 73)
Στο The Cube Athens “χτυπάει” η καρδιά της startup κοινότητας στην Ελλάδα! Μπορεί κανείς να το επισκεφτεί για να εργαστεί για λίγες ώρες, μέρες και μήνες αλλά και να συμμετέχει στις δράσεις που φιλοξενεί. Στους χώρους του, θα βρει κανείς τις πιο καινοτόμες ελληνικές startups αποτελώντας τον απόλυτο προορισμό για freelancers και digital nomads από όλο τον κόσμο. Ξεκίνησε πριν 6 χρόνια σε άλλη γειτονιά και συνεχίζει από τότε να μοιράζεται τη γνώση και την εμπειρία σε σχέση με το επιχειρείν. Oι πόρτες του είναι ανοιχτές για όποιον επιθυμεί να γνωρίσει την startup κοινότητα και να θαυμάσει την υπέροχη θέα στην Ακρόπολη από τον 6ο όροφο και την ταράτσα του προς έμπνευση!
Στη στοά του κτίριου θα βρίσκεται και η πολυβραβευμένη κινητή καντίνα Food Truck, η πρώτη της Ελλάδας με υγιεινό φαγητό και ειδικά διαμορφωμένο μενού.

18.
Pinnacle Hotel, ψηλότερο σημείο (Αιόλου 75 & Ευριπίδου, ταράτσα)
Το κτίριο είναι τυπικό παράδειγμα αθηναϊκού μοντερνισμού, ένας μίνι «ουρανοξύστης» της δεκαετίας του ’70, του διάσημου για την εποχή αρχιτέκτονα Δημήτρη Βαράγκη, που λειτούργησε για πολλά χρόνια ως ένα από τα πρώτα εμπορικά της Αθήνας με την επωνυμία «Μαύρος». Εκατοντάδες μεταλλικά πάνελ – πλακίδια καλύπτουν την εξωτερική όψη του οικοδομήματος καθιστώντας το μοναδικό. Το όνομα The Pinnacle Athens επελέγη για να σηματοδοτήσει όχι μόνο ότι το κτίριο αποτελεί το ψηλότερο στο εμπορικό τρίγωνο, αλλά και για να εκφράσει το σύγχρονη πραγματικότητα της Αθήνας, ότι δηλαδή είναι στα καλύτερά της, στο ζενίθ της ως τουριστικός προορισμός. Μια συλλογή με πάνω από 300 έργα τέχνης εκτίθεται μόνιμα στους μπορντό βαμμένους τοίχους του κλιμακοστασίου και σε ειδικά διαμορφωμένες προθήκες. Παλιές γκραβούρες, ελαιογραφίες, πορσελάνινοι φλοράλ αμφορείς, μοναδικά γλυπτά, προσωπογραφίες, αλλά και σύγχρονα φωτογραφικά έργα, αθηναϊκές εφημερίδες ακόμα και εξώφυλλα από αγαπημένα περιοδικά συνθέτουν ένα ιδιότυπο κολάζ.
Ανεβαίνοντας μέσω του κλιμακοστασίου-γκαλερί μπορείτε να βρεθείτε στην ταράτσα του ψηλότερου κτίριου της περιοχής του Τριγώνου και να απολαύσετε μια εντυπωσιακή 360ο θέα όλης της πόλης.

Υ.Γ: Ο οδηγός έχει υποστεί τις αναγκαίες προσαρμογές για τη δημοσίευση .