Πώς μπορεί να αποκαλυφθεί μία ολόκληρη πόλη μέσα σε μόλις 180 δευτερόλεπτα, τουτέστιν τρία λεπτά; Από το Πεκίνο στη Βαρκελώνη και από το Μόντρεαλ στο Σίδνεϊ η παγκόσμια σειρά «180 δευτερόλεπτα στην πόλη» (#180sec), μία παραγωγή του Ινστιτούτου Goethe και της Γερμανικής Σχολής Δημοσιογραφίας, μας ταξιδεύει με έναν διαφορετικό τρόπο σε διάφορες πόλεις του πλανήτη καταγράφοντας αυτά που μας ενώνουν κι αυτά που μας χωρίζουν.
Η πόλη, οι άνθρωποι, το παρόν και το μέλλον διαπλέκονται μέσα σε 180 δευτερόλεπτα δίνοντας το στίγμα της εκάστοτε περιοχής. Στον 5ο κύκλο της σειράς το κεντρικό θέμα είναι οι «Ξένοι». Μέσα από τις ιστορίες τους γνωρίζουμε την κάθε πόλη και τον πολιτισμό της. Κάπως έτσι, ο κυνηγημένος από τη Χαμάς Παλαιστίνιος συγγραφέας Bassim Al-Nabris μας ξεναγεί στη Βαρκελώνη, ο Πορτογάλος Jose στο Μπορντό της Γαλλίας, η Shobana από τη Σρι Λάνκα στο Σίδνεϊ…
Η έννοια του ξένου όμως δεν περιορίζεται μόνο σε εθνικό επίπεδο. Η Νυρεμβέργη αποκαλύπτεται μέσα από τα μάτια του Μίκαελ, που έχει ανοίξει εκεί τον πρώτο ξενώνα για ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ πρόσφυγες, ενώ στο Μόντρεαλ μας ξεναγεί ο R, που πάσχει από σχιζοφρένεια και παραμένει ένας ξένος για την πόλη του.
Η Αθήνα πρωτοτυπεί με μία ταινία 180 δευτερολέπτων του Νίκου Πάστρα. “#180sec Athens: newcomer” είναι ο τίτλος της και στο ρόλο του «ξένου» είναι ένα μωρό μερικών μόλις ημερών που ανακαλύπτει την πόλη μέσα από τους ήχους της. Γι’ αυτό ο νέος αυτός κόσμος είναι ένα ολοκαίνουριο τοπίο. Κάπως έτσι, οι κόρνες των αυτοκινήτων, οι σειρήνες των περιπολικών, οι φωνές των οδηγών, τα γέλια των περαστικών τρυπώνουν από το παράθυρο φτιάχνοντας ένα –γνώριμο σ’ εμάς- ψηφιδωτό της Αθήνας.
Μέχρι τώρα έχουν ανέβει στο κανάλι του Goethe Institut στο Youtube 13 τρίλεπτα φιλμ, που μας ταξιδεύουν στο Τόκιο, τη Βαρκελώνη, τη Ρώμη, το Μόντρεαλ, τη Νυρεμβέργη, τη Λειψία, το Μπορντό, τις Βρυξέλλες, το Όσλο, το Σαν Σεμπαστιάν, το Πεκίνο, το Σίδνεϊ και την Αθήνα. Μπορείτε να τις απολαύσετε όλες είτε στο site του
Goethe είτε στο
Youtube.
Εδώ σας δίνουμε την ευκαιρία να δείτε την ταινία του Νίκου Πάστρα για την Αθήνα, που συγκριτικά με τις υπόλοιπες είναι πιο αφαιρετική.
