Η σιωπή μιας σπουδαίας φωνής

Σήμερα συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια μετά τον -για πολλούς αναμενόμενο- θάνατο της Amy Winehouse, μιας από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας, από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Με αυτή την αφορμή, βγήκε στις αίθουσες την προηγούμενη εβδομάδα το ντοκιμαντέρ “Amy” του σκηνοθέτη Asif Kapadia, το οποίο επιχειρεί να ρίξει φως στη σύντομη και πολυτάραχη ζωή της και, φυσικά, δεν αφήνει κανέναν στο απυρόβλητο.



Το 2012, έναν μόλις χρόνο μετά τον θάνατο της Winehouse, ήταν οι γονείς της και η δισκογραφική εταιρεία της που αποφάσισαν ότι έπρεπε να γυριστεί ένα ανάλογο ντοκιμαντέρ. Το τελικό αποτέλεσμα όμως τους σόκαρε. Βασισμένο σε περισσότερες από 100 συνεντεύξεις και τεράστιο αρχειακό υλικό, ξεδιπλώνει μια παλιά συνταγή επιτυχίας αλλά και δράματος. Χωρισμένη οικογένεια, τεράστιο ταλέντο, ένας λάθος σύζυγος, πολλά ναρκωτικά, απρόσμενα γρήγορη επιτυχία, αλκοόλ, μια καταθλιπτική προσωπικότητα, πίεση για περισσότερες περιοδείες, το κυνήγι των παπαράτσι και η ακόρεστη δίψα του κοινού για περισσότερη Amy.

Όπως αφήνει να εννοηθεί το ντοκιμαντέρ, όλοι αυτοί οι παράγοντες συνετέλεσαν στο δραματικό τέλος μιας τραγουδίστριας που κατάφερε να μείνει στην ιστορία με μια χούφτα μόνο τραγούδια, που ήταν όμως αριστουργήματα. Ο πατέρας της δήλωσε ότι το ντοκιμαντέρ «λέει μεγάλα ψέματα και ανακρίβειες», όμως τόσο ο σκηνοθέτης όσο και η υπόλοιπη ομάδα της παραγωγής διαβεβαιώνουν ότι ούτε εκείνοι ήταν προετοιμασμένοι για μια τόσο σκληρή πραγματικότητα -όπως αυτή ξεδιπλωνόταν από το υλικό που είχαν στη διάθεσή τους-, εντούτοις όλα τα ντοκουμέντα είναι, δυστυχώς, αληθινά.



Για τη μεγάλη της επιτυχία, το “Rehab”, στο οποίο οι στίχοι λένε ότι ο πατέρας της δεν ήθελε να πάει η κόρη του σε κέντρο αποτοξίνωσης, ο πρώτος της μάνατζερ, Nick Shymansky, δήλωσε ότι «γράφτηκε ακριβώς επειδή ο κ. Winehouse δεν πίστευε ότι η Amy χρειαζόταν αποτοξίνωση, κάτι για το οποίο πρέπει να έχει μετανιώσει πικρά». Το γεγονός παραμένει, ότι αν η Amy ζούσε θα είχε ακόμα πάρα πολλά να δώσει. Το παιχνίδι των ευθυνών όμως δεν μοιάζει να έχει καμία σημασία. Όλοι και όλα φταίνε που σώπασε μια από τις μεγαλύτερες φωνές όλων των εποχών.