Μετάλλαξη Όμικρον: Κέρδη και κίνδυνοι
Γιάννης Αντύπας

Γιάννης Αντύπας

Μετάλλαξη Όμικρον: Κέρδη και κίνδυνοι

Πριν από λίγες εβδομάδες έγραφα για την ανάγκη από το «Ο» να πάμε στο «Ω». Σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων η μετάλλαξη «Ο» μπορεί να είναι το «Ω» της πανδημίας. Η υψηλή μεταδοτικότητα σε συνδυασμό με την πιο ήπια νόσηση επιταχύνει τη λεγόμενη ανοσία της αγέλης, χωρίς να προκαλεί υπέρμετρη επιβάρυνση στο σύστημα υγείας και, κυρίως, χωρίς να προκαλεί αυξημένο κόστος σε ανθρώπινες ζωές.

Αλλά, για κάθε οικογένεια η στατιστική είναι απλά μία επιστήμη. Η ουσία είναι η προστασία της υγείας της. Οπότε, αυτό που προέχει είναι να μην χαλαρώσουμε τα μέτρα για την προστασία μας, έστω και αν αργήσει λίγο η ανοσία του κοινωνικού συνόλου. Γιατί ο ιός συνεχίζει να σκοτώνει, συνεχίζει να προκαλεί διασωληνώσεις και θέλει προσοχή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η «Ο» έβαλε τον κορωνοϊό σε κάθε ελληνικό σπίτι. Δεν ακούς πλέον τύπους να λένε ότι δεν υπάρχει. Ότι δεν έχουν γνωρίσει κανέναν που να έχει κολλήσει. Όμως, ενίσχυσε και εκείνους που λένε ότι... μια γριπούλα είναι. Λάθος μεγάλο. Δεν έχουμε ακόμη στοιχεία για αυτό. Μπορεί να είναι πιο ήπια η νόσηση, αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της «Ο». Οι επιστήμονες ακόμη καταγράφουν τις παρενέργειες της νόσησης από τις προηγούμενες μεταλλάξεις, οι οποίες μόνο αμελητέες δεν είναι. Με αυτό το σκεπτικό, όχι κύριοι: δεν είναι λύση να κολλήσουμε. Δεν παίζουμε τζόκερ με τον κορωνοϊκό. Γιατί η στατιστική μοιάζει πιο θετική για εμάς, αλλά ο κίνδυνος παραμένει.

Ένα θετικό αποτύπωμα της «Ο» είναι ότι έβαλε και τα τεστ σε κάθε σπίτι. Ξεπεράσαμε τις 500 χιλιάδες, γεγονός που δείχνει ότι η παρακολούθηση του ιού θα μπορούσε να είναι από την αρχή πιο έντονη, αν δεν τα περιμέναμε όλα από το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας είχε εμπλακεί πιο ενεργά. Είναι ένα μάθημα που πρέπει να μελετήσουμε καλά, καθώς κανείς δεν έχει συμβόλαιο με το μέλλον. Οι πανδημίες είναι μέσα στη ζωή. Κανείς δε μπορεί να πει «τα λέμε σε 100 χρόνια ξανά, εμείς τη βγάλαμε τη σειρά μας». Θα ήταν μεγάλο λάθος μία τέτοια αντιμετώπιση.

Με την... ευκαιρία της πανδημίας θα πρέπει να δούμε και την οργάνωση της κοινωνικής μας ζωής και ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων. Δεν είναι δυνατόν να δεχθούμε την τύχη να αποφασίζει ποιος θα κλείσει και ποιος θα συνεχίσει να λειτουργεί. Ούτε να περιμένουμε το κράτος-πατερούλη να πάρει μέτρα. Σε έκτακτες συνθήκες θα πρέπει να προβλέπεται η άμεση εφαρμογή μέτρων που θα διασφαλίζουν ότι όσοι χτυπήθηκαν από την τύχη θα έχουν την ευκαιρία που δικαιούνται για να επιβιώσουν. Και με ίσους όρους για όλους. Γιατί, πολύ φοβάμαι πως η οριζόντια λογική στα μέτρα, η λογική «να δώσουμε στους μικρούς ή σε όσους έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη», είναι μάλλον προβληματική.

Στον τουρισμό έχουμε φωνές που μιλούν για νόθευση του ανταγωνισμού. Στον χώρο της μισθωτής εργασίας κάποιοι έλαβαν περισσότερα από όσα έπαιρναν και άλλοι αναγκάστηκαν να ζουν με ψίχουλα. Επειδή ήταν η «πρώτη φορά» στην εποχή μας λάθη μπορούν να αναγνωριστούν. Αρκεί να μη συνεχίζονται. Να εντοπίζονται και να γίνονται διορθωτικές κινήσεις. Για να μην έχουμε μόνο κινδύνους και ζημιές. Να... βγει και κάτι από όλη αυτή την περιπέτεια.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
δειτε ολες τις ειδησεις

Δείτε Επίσης

Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies

Μάθετε περισσότερα εδώ

Αποδοχή