Βασίλης Στεφανακίδης

Τα παραδείγματα αρκετά για να συναχθούν συμπεράσματα, που δεν κολακεύουν καθόλου τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατά τα άλλα θέλει να κάνει προγραμματική αντιπολίτευση ενώ στην πράξη κάνει δομική.

Πρώτη περίπτωση τα ΕΛ.ΠΕ., για τα οποία, σύμφωνα με το μνημονιο, είχε δεσμευτεί να πουλήσει το Δημόσιο το ποσοστό του. Αφού λοιπόν επί των ημερών της παντοκρατορίας του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν δύο άγονες προσπάθειες να βρεθεί αγοραστής, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωράει στην πώληση του ποσοστού μέσω της διαδικασίας του βιβλίου προσφορών. Στα κάγκελα ο ΣΥΡΙΖΑ για την ανάλγητη κυβέρνηση Μητσοτάκη που με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της ξεπουλάει τα ασημικά του κράτους.

Παράδειγμα δεύτερο. Με βάση τον νόμο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, η νυν κυβέρνηση προχωρά τις διαδικασίες διαγωνισμού παραχώρησης περιοχών όπου είναι πιθανό να βρεθεί πετρέλαιο σε υποψήφιους επενδυτές. Ξανά στην αντεπίθεση γιατί αφελληνίζεται ο εθνικός ορυκτός πλούτος.

Παράδειγμα τρίτο. Μέχρι την 7η Ιουλίου ο ΣΥΡΙΖΑ ορκιζόταν πως έχει κάνει τα πάντα για να προχωρήσει η επένδυση του Ελληνικού και πως είναι θέμα ημερών να ξεκινήσουν οι μπουλντόζες, αναγνωρίζοντας παράλληλα τη σημαντικότητα αυτής της επένδυσης.

Μόλις ανέλαβε η παρούσα κυβέρνηση διαπιστώθηκε ότι οι εκκρεμούσες ΚΥΑ θα μπορούσαν να σαπίζουν το θέμα για χρόνια ακόμα. Με γρήγορες διαδικασίες και αποφάσεις τελικά ξεκόλλησε και άνοιξε ο δρόμος άμεσης έναρξης των έργων. Τι βρήκε να πει ο ΣΥΡΙΖΑ; Πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει γην και ύδωρ στον Λάτση παρακάμπτοντας θεσμούς και κρατικά όργανα. Πλήρης παράκρουση!

Προχωρά ο διαγωνισμός για την πώληση των μετοχών του Δημοσίου στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει και λέει πως όλη η προετοιμασία έγινε επί των ημερών του. Ξεχνά βέβαια να αναφέρει ότι πήγαν να το δώσουν για ένα κομμάτι ψωμί -και ευτυχώς το πήραν χαμπάρι στην Κομισιόν και σταμάτησαν τον διαγωνισμό- γιατί τώρα το Ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει σχεδόν τα τριπλάσια λεφτά. Δίνονται οι αυξήσεις στις συντάξεις χηρείας που είχε κόψει ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα λένε ότι αυτές οι αυξήσεις θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερες. Αναρτώνται οι προσωπικές διαφορές που προκύπτουν για τους συνταξιούχους από την εφαρμογή του δικού τους νόμου Κατρούγκαλου, 200.000 συνταξιούχοι εισπράττουν θετική διαφορά αλλά για τους υπόλοιπους που έχουν αρνητική δεν κόβεται η σύνταξη, αλλά απλά καταγράφεται. Και τι βγαίνουν να πουν; Πως θα επικρέμαται επί της κεφαλής τους αυτή η αρνητική διαφορά και είναι θέμα χρόνου και συγκυριών να περικοπούν οι συντάξεις.

Ανακοινώνονται επενδύσεις που ήταν κολλημένες όλα τα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ (Σκουριές, μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα κ.λπ.) και το μόνο που έχουν να πουν είναι ότι τα δίνουν όλα στους καπιταλιστές και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Φέρνουν τη ΔΕΗ στο χείλος της χρεοκοπίας και πριν ακόμα ανακοινώσει η κυβέρνηση πώς θα τη σώσει αρχίζουν τα φερέφωνά τους, αλλά και οι υπεύθυνοι της κατάντιας της, να καταγγέλλουν πως σκόπιμα η κυβέρνηση την απαξιώνει για να τη χαρίσει στη συνέχεια στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα και ξεκινά αγώνες για να μην πουληθούν οι λιγνιτικές μονάδες, ξεχνώντας ότι επί των ημερών τους έγιναν δύο άγονοι διαγωνισμοί για μονάδες στη Μεγαλόπολη και την Κοζάνη!

Μα θα πει κανείς, γιατί δίνουμε σημασία στο τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού μόλις πριν από τρεις μήνες ο λαός τον καθαίρεσε και ανέθεσε τη διακυβέρνηση στον Μητσοτάκη. Φρονώ επ’ αυτού πως επειδή οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε κοντή μνήμη, όλος αυτός ο παραλογισμός, το θράσος και η τοξικότητα σιγά-σιγά θα περάσουν στην καθημερινή πολιτική επιχειρηματολογία και όλους αυτούς τους υποκριτές θα τους βρούμε ξανά μπροστά μας.