Τα παιχνίδια της Ιστορίας…

Το ιστορικό κτήριο της οδού Σταδίου 19-21 & Λαδά μπορεί μετά τον εμπρησμό του 2012 να βρει έναν ακόμη κύκλο ζωής. Ένα κτήριο που η ιστορία του ξεκινά στα τέλη του 19 ου αιώνα και που τα τελευταία χρόνια έχει συνδεθεί με την προσπάθεια διάσωσης/ επαναλειτουργίας των δύο κινηματογραφικών αιθουσών «Αττικόν» και «Απόλλων». Μια ιστορία με πολλές αλλαγές χρήσεις και ενοίκους στο κτήριο… 

Πάντως, η ελπίδα για το νέο κύκλο ζωής του κτηρίου άρχιζε και πάλι να αχνοφαίνεται από την πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Αμέσως μετά τις εορτές των Χριστουγέννων έγινε μια ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου τα μέλη του οποίου έκαναν δεκτή την εισήγηση του δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη να κηρυχθεί διατηρητέα η χρήση των κινηματογραφικών αιθουσών «Απόλλων» και «Αττικόν» του κτιρίου της οδού Σταδίου.

Ο δήμαρχος Αθηναίων κ.Γιώργος Καμίνης,έλαβε την έγκριση προκειμένου ο δήμος Αθηναίων να υποβάλει αίτημα στην αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με το οποίο θα ζητά το χαρακτηρισμό ως διατηρητέας, της χρήσης των δύο κινηματογραφικών αιθουσών.

Η αποκατάσταση του κτιρίου και η επαναλειτουργία των κινηματογράφων μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική ώστε να ζωντανέψει και πάλι η οδός Σταδίου, που έχει υποστεί σημαντικό αισθητικό, λειτουργικό και οικονομικό πλήγμα, σημείωσε στην εισήγησή του ο κ. Καμίνης.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δήμου Αθηναίων η διατήρηση της χρήσης των δύο ιστορικών κινηματογραφικών αιθουσών, οι προσόψεις των οποίων καταστράφηκαν ολοσχερώς από την πυρκαγιά του 2012, και η αποκατάστασή τους σύμφωνα με τις αρχές της Αποκατάστασης Μνημείων, θα συμβάλλει στην αναβάθμιση του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας.

Αλλά, ας πάμε πίσω στην Ιστορία (με τη βοήθεια του Αρχείου Νεωτέρων Μνημείων http://www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio_more.aspx?id=235): «Tο διώροφο κτίριο που βρίσκεται επί της Σταδίου 19-21, στη διασταύρωση με τη Χρήστου Λαδά (τότε Αγίου Γεωργίου), είναι προϊόν πολλών διαδοχικών φάσεων. 

Το αρχικό εκλεκτικιστικό κτίριο οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller (1837-1923), για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου (1792-1881). Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. 

Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό "Νεομπαρόκ", όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο «Αττικόν», επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη (1874-1944), με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος. 

Το 1930, στο ανανεωμένο πλέον κτίριο, καταγράφονται (πλην του «Αττικόν»), τα παντοπωλεία των Ι. Ζαχαρίου και Σ. Αλεξάνδρου, το ανθοπωλείο του Άγγελου Αγαλιώτη, το κατάστημα κρυστάλλων & πορσελανών του Ν. Λεμοντζόγλου, η αντιπροσωπεία γραφομηχανών Παπασπύρου, τα γραφεία της οικοδομικής επιχείρησης «Πρώτης», των «Τοπικών Σιδηροδρόμων Μακεδονίας» και της «Εταιρείας Οίνων και Οινοπνευμάτων». 

Αργότερα δημιουργήθηκε και η δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα «Απόλλων» στο υπόγειο του κτιρίου, ενώ εγκαταστάθηκαν τα γραφεία της «Σκούρας Φιλμς» και τα καταστήματα Ε. Ζολώτα, Γερ. Βασιλόπουλου και «Studio Costa Boda» (1982). Κατά καιρούς το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις και φθορές. 

Το 1960 οι αδελφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης πήραν άδεια ορισμένων επισκευών από την Πολεοδομία Αθηνών, ενώ το 1982 πραγματοποιήθηκαν γενικές εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης (βάσει μελέτης του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου).