Ένας μινιμαλιστής φωτογράφος

Το πορτφόλιο του Έλληνα φωτογράφου Γιώργου Διγαλάκη είναι ταυτόχρονα ριζωμένο στον φυσικό κόσμο και ευφυώς σουρεαλιστικό. Οι φωτογραφίες του είναι η φαντασία μέσα σε χειροπιαστή ακινησία και μυστηριώδη μελαγχολία. Προτρέπουν τους θεατές να χαθούν στη σκηνή και να διειδύσουν μέσα στο κοιμισμένο υποσυνείδητό τους.

Με μια προτίμηση στα τοπία και μία κλίση για μινιμαλισμό, ο Διγαλάκης αιχμαλωτίζει ικανώς και ευχαρίστως τη διακριτική ομορφιά της φύσης. Εξαίσια ονειρικά στιγμιότυπα μοναχικών δέντρων, ομιχλωδών οριζόντων και ερημωμένων σπιτιών αποδίδουν την αφύσικη ικανότητα του καλλιτέχνη να μετατρέψει τις κανονικές σκηνές και περιβάλλοντα σε ιδιότροπα έργα τέχνης. Ο ίδιος χρησιμοποιεί συχνά την παρουσία των φυσικών στοιχείων (όπως το νερό) για να αυξήσει την έμφυτη εμφάνιση αυτών των τοπίων. 

«Το νερό, ένα στοιχείο που αγαπά βαθιά», όπως αναφέρεται το βιογραφικό του, «μπορεί να βρεθεί στα περισσότερα έργα του, αλλά ποτέ ως κεντρικό θέμα τους. Περισσότερο, χρησιμοποιεί το νερό και τον ουρανό ως ένα καμβά στον οποίο τοποθετεί τα αντικείμενά του». Επιπρόσθετα με την αγάπη του για τα μοναχικά τοπία και το ατμοσφαιρικό περιβάλλον, ο Διγαλάκης συνεχώς εκφράζει τα βαθύτερα συναισθήματά του και την καλλιτεχνική αισθητική μέσω της ολικής προσέγγισης στην τέχνη. Φωτογραφίζει μόνο ασπρόμαυρα και συχνά επιλέγει για μια κλασικά τετράγωνη σύνθεση να διατηρεί μια μινιμαλιστική αισθητική.

Ο φωτογράφος είναι επίσης λάτρης της χρήσης τεχνικών μεγάλης έκθεσης. Αυτή είναι μια δημιουργική τακτική για να «μετακινηθούν οι εικόνες πιο μακριά από την πραγματικότητα». Ακόμα, βλέπει την τεχνική κατανάλωσης χρόνου ως μια ζωτική πλευρά της πρακτικής του, καθώς του δίνει χρόνο «όχι μόνο για να εξερευνήσει το περιβάλλον, αλλά και για να νιώσει τη σκηνή και να φανταστεί την τελική εικόνα». Μαζί, η ματιά του για σύνθεση, η προσεκτική τεχνική προσέγγιση και η αξιοθαύμαστη εκτίμηση για τη διαδικασία συνεισφέρουν στην αποκορύφωση ενός εκφραστικού και αινιγματικού σώματος δουλειάς.

Info
George Digalakis: Website | 500px