Παπανδρέου: Είναι αδήριτη ανάγκη να σφυρηλατήσουμε τον νέο πατριωτισμό

«Ο ελληνικός λαός θέλει να σταματήσει η ομηρία του από ένα κατεστημένο, πολιτικό, μιντιακό και οικονομικό, που στρεβλώνει τη βούληση του» τόνισε ο Γιώργος Παπανδρέου και έκανε λόγο για μεθόδους «που συνάδουν μόνο με συμφέροντα και πρακτικές μαφίας». 

Ο πρώην πρωθυπουργός αναρωτήθηκε «πού είναι οι αγανακτισμένοι, οι αντιμνημονιακοί και αντισυστημικοί»; «Έδειξαν ότι η αλλαγή της εξουσίας δεν τους ενδιαφέρει. Τους ενδιαφέρει η νομή της. Αποδείχθηκαν η εμπροσθοφυλακή ενός κατεστημένου που έκανε τα πάντα για να ανακόψει την πορεία της κυβέρνησής μας» προσέθεσε.

Η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου:

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ναι, είμαστε όλοι εδώ.

Όλοι μαζί.

Και αν κάποιοι απουσιάζουν,

Θα βρεθούμε στην νέα αυτή πορεία.

Είμαι βέβαιος.

Αρκεί εμείς να παραμείνουμε αποφασισμένοι - συνεπείς.

Με τις αρχές και τις αξίες μας.

Της δημοκρατίας,

του σοσιαλισμού,

Του ανθρωπισμού,

του διαφωτισμού,

του πολιτικού φιλελευθερισμού,

της οικολογίας.

 

Αρκεί κάθε μας βήμα να υπηρετεί τις αρχές της ισονομίας, της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, της λογοδοσίας.

 

Της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας.

 

Για μια κοινωνία δικαιοσύνης,

για ένα κράτος δικαίου.

 

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Θέλω, μέσα από την καρδιά μου, να ευχαριστήσω  για τη σημερινή σας παρουσία.

 

Γιατί σήμερα, με το νέο αυτό βήμα, ενώνουμε τις προσπάθειές μας, τις φωνές μας, τη δράση μας.

 

Ενώνουμε τους αγώνες μας με μοναδικό στόχο:

 

Την Ελλάδα της δημιουργίας

Την Ελλάδα της Αξιοπρέπειας

Την Ελλάδα της αισιοδοξίας και της αυτοπεποίθησης

 

Γιατί εμείς,

 

Αντιστεκόμαστε σε όσους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο καλλιεργούν την μιζέρια και την ηττοπάθεια.

 

Ναι, αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα αξιόπιστη, ξανά, με ισχυρό λόγο και παρουσία στην Ευρώπη, σε ολόκληρο τον κόσμο.

 

Εμείς αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από κάθε είδους εξάρτηση.

 

Από δανειστές, αλλά και από ντόπιους ή ξενόφερτους σωτήρες και μεσσίες.

 

Και αυτό απαιτεί μια Ελλάδα, επιτέλους, απαλλαγμένη από αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές, που εξέθρεψαν τον παρασιτισμό και τον πελατειασμό.

 

Γιατί αυτές ήταν οι διαχρονικές μάστιγες από συγκροτήσεως του Ελληνικού κράτους.

 

Γιατί αυτές ήταν οι παθογένειες που μας οδήγησαν και πάλι στο χείλος μιας εθνικής καταστροφής.

 

Αν τολμήσουμε - και έχουμε αποδείξει ότι το μπορούμε - να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που συνδέει το πελατειακό κράτος με συμφέροντα και κατεστημένα.

Μεγάλα και μικρά.

 

Αν αυτή την σύγκρουση την κάνουμε - θα έχουμε κοντά μας, μαζί μας, μετέχοντα δυναμικά, τον Ελληνικό λαό.

 

Γιατί θέλει, πια ο Ελληνικός λαός, να σταματήσει η ομηρία του από ένα κατεστημένο, πολιτικό, μιντιακό και οικονομικό,

που στρεβλώνει τη βούληση του,

που περιορίζει τους ορίζοντες του Ελληνισμού,

και,

που πολλές φορές μεταχειρίζεται μεθόδους που συνάδουν μόνο με συμφέροντα και πρακτικές μαφίας.

 

Η παράταξή μας

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

 

Αυτός, είναι ο γόρδιος δεσμός που πρέπει να κόψουμε.

 

Και μπορούμε.

 

Γιατί η Παράταξή μας, ποτέ δεν φοβήθηκε να αναμετρηθεί με τις προκλήσεις της ιστορίας.

 

Είμασταν πάντα,

 

Είτε μέρος της λύσης του προβλήματος, όταν υπήρχε κρίση,

 

Είτε εκφραστές ενός οράματος που μεγάλωνε την Ελλάδα, εμπέδωνε τη Δημοκρατία

 

Τολμηροί υποστηρικτές δημοκρατικών θεσμών και πολιτικών δικαιωμάτων.

 

Παράταξη συμπόνοιας για την κοινωνική συνοχή και τη δικαιοσύνη.

 

Παράταξη διαλόγου, ενώνοντας γενιές, επουλώνοντας πληγές, αντί του μίσους και του διχασμού.

 

Αυτός ήταν πάντα ο προορισμός μας - και στις καλύτερες στιγμές μας - το έργο μας.

 

 

Ποιο είναι σήμερα το διακύβευμα;

 

Στέκομαι με επίγνωση και ευθύνη απέναντί σας, για να σας ζητήσω μόνο τούτο:

Να αναλογιστούμε την κρισιμότητα των στιγμών.

Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας.

 

Και μετά, ας δούμε την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας.

 

Είμαι σίγουρος ότι συμμεριζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες.

 

Το διακύβευμα είναι ιστορικών διαστάσεων:

 

Είναι η δημοκρατία μας,

Είναι η πορεία, το μέλλον του τόπου και του Ελληνισμού,

Είναι η υπόστασή μας.

Γι’ αυτό, όπως έλεγα από το Δεκέμβρη του 2009,

«Το διακύβευμα για την Ελλάδα είναι ξεκάθαρο: Αφορά κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Αφορά στο δικαίωμά μας να στήσουμε ένα σωστό κοινωνικό κράτος. Αφορά στο δικαίωμά μας να επενδύσουμε σε μια νέα πορεία πράσινης ανάπτυξης.

Το δίλημμα είναι απλό: Θέλει ο Έλληνας και η Ελληνίδα μια κυβέρνηση, που θα είναι απλά εκκαθαριστής των υποχρεώσεών μας προς τρίτους; Ή θέλει μια κυβέρνηση, που θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή ανασυγκρότησης της χώρας και θα πάει την Ελλάδα σε μια νέα, διαφορετική αλλά βιώσιμη πορεία;

Το σύνθημά μας, «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», είναι όσο ποτέ επίκαιρο και η πρόκληση για όλους μας είναι ν' αλλάξουμε.

 

Όλα και όλοι μας. Τα πάντα, τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Και να κάνουμε την κρίση ευκαιρία για μια πολύ διαφορετική Ελλάδα.

Μια Ελλάδα που οραματιζόμαστε, για μας και για τα παιδιά μας.»

 

Όχι μόνο εμείς, αλλά η ανθρωπότητα ολόκληρη, βρίσκεται μπροστά σε νέα διλλήματα:

 

Αναφέρω τα βασικά:

 

Η κλιματική αλλαγή που απειλεί να καταστρέψει όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και τον πολιτισμό μας.

 

Η γεωπολιτική άνοδος της Ασίας.

 

Η πληθυσμιακή έκρηξη στην Αφρικής που θα προσθέσει τεράστιες μεταναστευτικές πιέσεις προς στην Ευρώπη.

 

Η παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, οι φορολογικοί παράδεισοι, η διαφυγή του σε πιο φτωχές αλλά συμφέρουσες για εκμετάλλευση οικονομίες, φέρνοντας έτσι μαζί της, τη διάρρηξη της μεγάλης κατάκτησης του κοινωνικού συμβολαίου στις δημοκρατικές κοινωνίες.

 

Μαζί η συσσώρευση πλούτου και δύναμης σε 5 οικονομικά συσσωματώματα:

Του πετρελαίου, του χρηματοπιστωτικού συστήματος, της agribusiness - και διατροφής, της  ψηφιακής επικοινωνίας, και της φαρμακοβιομηχανίας.

 

Μαζί, η αύξηση της ανισότητας, και η συγκέντρωση εξουσίας σε χέρια ελαχίστων - κάτι που υπονομεύει δημοκρατικούς θεσμούς παντού.

 

Και τέλος, η τεχνολογική επανάσταση που δίνει δυνατότητες τεράστιες, πρωτόγνωρες, από τη ρομποτική, τη βιοτεχνολογία, μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη, που όλα όμως, μπορούν να χρησιμοποιηθούν, όπως σοφά μας προειδοποίησε ο Stephen Hawking, είτε για την επίλυση μεγάλων προβλημάτων της ανθρωπότητας, είτε για την καταστροφή του πολιτισμού μας.

 

 

Σε αυτές τις συνταρακτικές αλλαγές που δημιουργούν ανησυχία στις κοινωνίες μας, υπάρχουν δύο δρόμοι:

 

Ο ένας καλλιεργεί το φόβο.  Επιστρέφει σε έναν άγονο εθνικισμό, αναζητά νέους σωτήρες, από μηχανής θεούς, βρίσκει στέγη στον  θρησκευτικό φονταμενταλισμό, το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Είναι η πολιτική της δημαγωγίας, των fake news, και του ακραίου διχασμού, ακόμα και βάρβαρων συγκρούσεων, όπως αυτή στη Συρία.

Είναι τελικά, η εγκατάλειψη της δημοκρατίας, του ίδιου του πολίτη, σε αυταρχικές δυνάμεις, και δημαγωγούς πολιτικούς.

Αυτό το φαινόμενο το ζούμε στη γειτονιά μας, το ζούμε στην Ευρώπη, το ζούμε ακόμα και στις ΗΠΑ, το ζούμε και στην χώρα μας.

 

Ο άλλος δρόμος, ο δύσκολος, είναι η πολιτική της ελπίδας.

 

Απάντησή μας - Ο Νέος Πατριωτισμός

Η απάντησή μας στα κηρύγματα μισαλλοδοξίας και διχασμού,

Δεν μπορεί να είναι άλλη, από την καθημερινή παρουσία και δράση ανθρώπων που εκφράζουν έναν νέο Πατριωτισμό.

 

Αυτός ο Πατριωτισμός, δεν εξαντλείται στις θυσίες και στα θαυμαστά επιτεύγματα των προγόνων, εμπνέεται από την παράδοση αλλά αγωνιά για το σήμερα και για το αύριο, παλεύει για τη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων, ώστε να μην χρειάζονται πια θυσίες.

 

Αυτός ο Πατριωτισμός, δεν περιορίζεται στους εξοπλισμούς με στρατιωτικά μέσα, παρότι αυτά είναι απαραίτητα, ακόμα και για αποτελεσματική διπλωματία.

 

Το πιο καθοριστικό μέσο στο οπλοστάσιό μας, ο καλύτερος εξοπλισμός μας, είναι η Παιδεία.

Είναι το ικανό, καινοτόμο και κριτικά σκεπτόμενο μυαλό των νέων.

Μαζί, η εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών.

Είναι η κοινωνική συνοχή, είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, που φέρνει νέο υγιή πλούτο και βιώσιμες θέσεις εργασίας, είναι μια Ελλάδα με κύρος και αξιοπιστία στη διεθνή κοινότητα.

 

Η ασφάλεια εδράζεται στην σιγουριά και τη συνοχή της κοινωνίας μας.

Αυτός ο Πατριωτισμός,

Θέλει τα σύνορά του, γέφυρες για το άλμα του στον κόσμο ολόκληρο, όχι συρματοπλέγματα για την αυτο-αιχμαλωσία του.

 

Είναι αδήριτη ανάγκη να σφυρηλατήσουμε αυτόν τον νέο Πατριωτισμό.

 

Πατριωτισμό που δεν φοβάται να μιλήσει για τις δικές μας αδυναμίες, που σπάει τη μοιρολατρία και πιστεύει στις δυνατότητές μας.

 

Πατριωτισμό που αξιολογεί ψύχραιμα και τα συν αλλά και τα πλην άλλων λαών.

 

Δεν ανέχεται εξαρτήσεις, δεν ψάχνει για έξωθεν σωτήρες, ούτε για αποδιοπομπαίους τράγους, αλλά αξιοποιεί ό,τι καλύτερο έχουμε εμείς, αλλά και τις όποιες καλές πρακτικές έχουν οι εταίροι μας ή άλλοι λαοί - όπως έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες.

 

Πατριωτισμό που δεν καπηλεύεται τα σύμβολά μας, αλλά υπηρετεί τις αξίες μας.

 

Πατριωτισμός, δεν είναι να εκμεταλλεύεται κάποιος προς ίδιον όφελος κάθε τι το Ελληνικό, αλλά να προσφέρει και να δημιουργεί, να εργάζεται για μια διαφορετική Ελλάδα.

Να την αναδεικνύει με ρόλο και ισχύ στην παγκόσμια σκακιέρα.

 

Αυτό ξέραμε και ξέρουμε να κάνουμε ως παράταξη.

 

Ο Πρόεδρος Κώστας Σημίτης, θυμάται καλά τους αγώνες που δώσαμε για την Ειρήνη στα Βαλκάνια, την εκεχειρία στο Κόσοβο, την προσπάθεια μέσα από συστηματικό διάλογο να λύσουμε το Μακεδονικό, την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ χωρίς αστερίσκους, αλλά και ένα ισχυρό πλαίσιο για τη Ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος Τουρκίας.

 

Δεν διχάσαμε, καλλιεργήσαμε ευρύτατες συναινέσεις.

 

Διαμορφώσαμε μια εθνική στρατηγική και μια ευρωπαϊκή στρατηγική για όλα αυτά τα θέματα.

 

Και θέλω να μνημονεύσω έναν άξιο σύντροφο που δεν είναι πια κοντά μας, τον Δημήτρη Στεφάνου, που μαζί διαπραγματευτήκαμε την Συνθήκη της Λισσαβόνας, τότε Σύνταγμα της ΕΕ, ώστε να περιέχει ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής εάν ένα μέλος της ΕΕ βρεθεί μπροστά σε απειλή από τρίτη χώρα.

 

Μια ρήτρα για την οποία πάλευε στο ΝΑΤΟ ο Ανδρέας Παπανδρέου.

 

Και η Ευρώπη, αποτελεί βασικό διακύβευμα για την Ειρήνη για την προστασία των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων.

Όπως και της πράσινης οικολογικής ανάπτυξης.

Η Ευρώπη μπορεί να πρωτοστατήσει για τον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης.

 

Όμως αυτή, είναι μια άλλη Ευρώπη. Μια Ευρώπη δημοκρατική, σοσιαλιστική και οικολογική.

Μια Ευρώπη αλληλεγγύης.

 

Και αποτελεί και δικό μας χρέος, να γίνει πρωτοπόρος σε αυτήν τη μάχη απέναντι στην επέλαση της ακραίας συντήρησης.

 

 

Οι ιδιαιτερότητες

 

Η αλήθεια είναι ότι, εμείς, εδώ, σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου, δεν έχουμε μόνο να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις, τις ανισότητες και τις αδικίες, ή και τις εξάρσεις που έχει φέρνει ο παγκόσμιος καπιταλισμός.

 

Έχουμε ιδιαίτερες ιστορικές στρεβλώσεις, έναν πελατειακό καπιταλισμό που αποδυναμώνει τις δυνατότητες της χώρας μας.

 

Οι χώρες που θα παρουσιάσουν μεγαλύτερη αντοχή και προσαρμοστικότητα στις παγκόσμιες προκλήσεις, είναι αυτές που οι θεσμοί λειτουργούν δημοκρατικά και διαμορφώνουν προϋποθέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη, πολιτείας και πολιτικής.

Είναι ένας από τους λόγος που υπερασπιζόμαστε την αυτονομία της πολιτικής.

 

 

Πρέπει να αποφασίσουμε: Το δίλλημα

 

Για αυτόν τον λόγο πρέπει να αποφασίσουμε:

 

Θα ακολουθήσουμε το δρόμο, της συντήρησης και της διαχείρισης της εξουσίας ή θα χαράξουμε, με όπλο μας την αλήθεια, έναν νέο δρόμο που θα αξίζει σε όλους τους Έλληνες;

 

 

Να τιμήσουμε τους αγώνες μας

 

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

 

Αυτή είναι η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας.

 

Γι’ αυτό και η πορεία μας, η πορεία του Κινήματός μας, δεν είναι προσωπικό θέμα, είναι ιστορικό στοίχημα.

Αφορά τον Ελληνικό λαό και τη χώρα.

Θα το κερδίσουμε αρκεί, να μη χάσουμε τη μνήμη μας.

Δηλαδή, το στοίχημα με την ιστορία της παράταξης και τη μεγάλη προσφορά της στον τόπο.

 

Συχνά έχουμε σιωπήσει κρατώντας ακόμη και ενοχική στάση για το παρελθόν μας.

 

Αυτό, όμως, είναι μια πολιτική προσφορά στην αφήγηση των αντιπάλων μας, που σε μια άτυπη συμμαχία, επιχειρούν να ενοχοποιήσουν και να πλήξουν την παράταξή μας.

 

Αντέδρασαν πάντα και μας πολέμησαν από το 1981, όταν φέρναμε τη μεγάλη αλλαγή στη χώρα. Το ίδιο κάνουν και τώρα.

 

Πού είναι οι αγανακτισμένοι, οι αντιμνημονιακοί και αντισυστημικοί;

 

Δεν ήταν ενάντια στα μνημόνια, τα οποία υπηρέτησαν, με επαχθέστερους όρους.

Ήταν απλά, απέναντι στην πορεία των μεγάλων αλλαγών.

Έδειξαν ότι η αλλαγή της εξουσίας δεν τους ενδιαφέρει. Τους ενδιαφέρει η νομή της.

 

Αποδείχθηκαν η εμπροσθοφυλακή ενός κατεστημένου που έκανε τα πάντα για να ανακόψει την πορεία της κυβέρνησής μας.

 

Της μοναδικής κυβέρνησης που προσπάθησε να αντιμετωπίσει τις πραγματικές αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση.

 

Τη συνέχεια την ξέρουμε.

Τη γνωρίζετε πια όλοι.

 

Δεν στέκομαι σε αυτά.

 

Αλλά, είναι καθήκον μας να διαμηνύσουμε σε όλους τους συμπολίτες μας την αλήθεια.

 

Γιατί μόνον με την αλήθεια μπορούμε να οδηγηθούμε στο μέλλον.

...

[Message clipped]  View entire message