H Κέιτ Γουίνσλετ δήλωσε ότι ως γυναίκα σκηνοθέτρια αναγκάστηκε να «ζητήσει χάρες» για να γυρίσει την πρώτη της ταινία

Τις δυσκολίες που συνάντησε κάνοντας το σκηνοθετικό της ντεμπούτο ανέδειξε η Κέιτ Γουίνσλετ. Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός βρέθηκε για πρώτη φορά πίσω από τις κάμερες και όπως είπε ως γυναίκα σκηνοθέτρια αναγκάστηκε να «ζητήσει χάρες» και να κάνει αμέτρητα τηλεφωνήματα, αφού δεν υπήρχε ενδιαφέρον για επενδύσεις.

Το γεγονός ότι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει αρκετά μεγάλο προϋπολογισμό για την ταινία της που φέρει τον τίτλο «Goodbye June» είχε ως αποτέλεσμα ένα μέρος του συνεργείου να αμειφθεί χαμηλότερα απ' ότι έπρεπε.

Μιλώντας πριν από μερικές μέρες στο podcast «Kermode & Mayo’s Take», η Γουίνσλετ είπε για τα εμπόδια που συνάντησε σχετικά με το οικονομικό σκέλος: «Όταν είσαι γυναίκα, κάνεις αμέτρητα τηλεφωνήματα και ζητάς χάρες, οπότε με έναν προϋπολογισμό όπως του ''Goodbye June'' μπορεί να ζητάς από ανθρώπους να έρθουν να δουλέψουν με λιγότερα απ’ όσα παίρνουν την εβδομάδα».

Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Μιλάω για τους επικεφαλής των τμημάτων και τα συνεργεία τους. Κάποιες φορές οι άνθρωποι “χάνουν” κάτι, γιατί θέλουν να είναι μέρος αυτής της εμπειρίας και θέλουν να σε στηρίξουν, και αυτό το ζήσαμε και στο ''Goodbye June''».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, υποστήριξε ότι οι γυναίκες ηθοποιοί που περνούν στη σκηνοθεσία υποτιμώνται, καθώς υπάρχει η προκατάληψη ότι δεν θα ξέρουν τι κάνουν, σε αντίθεση με τους άντρες, για τους οποίους θεωρείται σχεδόν αυτονόητο. «Κάπως υπάρχει αυτή η κοινωνική υπόθεση ότι οι άνδρες θα ξέρουν αυτόματα τι κάνουν, ενώ η ίδια υπόθεση δεν γίνεται για τις γυναίκες», δήλωσε.

«Αυτό δεν είναι σωστό και δεν είναι δίκαιο, γιατί σημαίνει ότι θα είναι πιο δύσκολο για εμάς να γυρίσουμε ταινίες, πιο δύσκολο να πάρουμε τους προϋπολογισμούς που χρειαζόμαστε για να τις κάνουμε», συμπλήρωσε.

Το τρέιλερ της ταινίας «Goodbye June»

Όπως είπε, η μετάβαση μια γυναίκας από την υποκριτική στη σκηνοθεσία από πολλούς αντιμετωπίζεται ως ματαιοδοξία: «Υπάρχει κάτι πολύ παράξενο με τις γυναίκες, ειδικά όταν είσαι ηθοποιός που περνά στη σκηνοθεσία. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι είσαι λίγο υπερβολικά ματαιόδοξη και ότι θέλεις να μένεις όλη μέρα στο τρέιλερ σου και “θα το κάνεις όντως καλά;”».

Ακολούθως, έκανε λόγο για διαφορετική «γλώσσα» όσο αφορά στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες και οι άντρες που στρέφονται στη σκηνοθεσία: «Αυτό που θα έλεγα είναι ότι χρησιμοποιείται διαφορετική “γλώσσα” όταν απευθύνονται σε γυναίκες σκηνοθέτριες σε σχέση με άντρες σκηνοθέτες. Υπάρχει διαφορετικό λεξιλόγιο όταν μιλούν σε ηθοποιούς που γίνονται σκηνοθέτιδες, σε σχέση με άνδρες ηθοποιούς που γίνονται σκηνοθέτες», σημείωσε.

«Παραδόξως, με τους άνδρες ηθοποιούς — και αυτό δεν είναι καθόλου κριτική προς αυτούς, γιατί όταν σκέφτομαι τους εξαιρετικούς νέους ηθοποιούς σε αυτή τη χώρα που σκηνοθετούν πρόσφατα είναι πραγματικά συναρπαστικό — απλώς τους αφήνουν να προχωρήσουν», κατέληξε.

Φωτογραφία: Shutterstock